Ik ontmoette Maria op krater Montsacopa

Jacomijn | 9 februari 2015 | Europa, Spanje | 1 reactie

‘Toen ik na een flinke klim bovenop krater Montsacopa kwam zag ik een vrouw lopen. Ik zag dat ze al wel wat ouder was… ze had namelijk grijs haar maar droeg nog hippe laarzen onder haar korte sportieve broekje. Ze had een paar honden rondom haar lopen en ze wees omhoog. Ik zag ook de helikopter waar ze naar wees. Ze zei iets in het Spaans wat ik uiteraard niet kon verstaan.

Onderweg in het dorpje Sant Feliu de Pallarols

Roadtrip in het Catalaanse landschap

Olot

Na zo’n 1,5 uur door het geweldige Catalaanse landschap te hebben gereden en meerdere korte stops te hebben gemaakt om fotos’ te maken kwam ik aan in Olot. Nadat ik een stop in het Nationaal Park, Parc Natural de la zona Volcanica de la Garrotxa, maakte maar toch niet kwam bij de juiste krater maar wel een leuke wandeling maakte ben ik naar het centrum van Olot gereden.

Op zoek krater Montsacopa

En even twijfelde ik. Zou het een aardige hond zijn of gaat deze hond zijn ‘erf’ verdedigen? Is toch altijd even spannen 🙂 Je weet het maar nooit natuurlijk op dit soort afgelegen weggetjes.

Gelukkig was dit een hele lieve hond en die kwam mij even verwelkomen!!

Ik heb mijn auto geparkeerd op de eerste parkeerplaats in Olot die ik tegenkwam en die dichtbij het centrum leek te zijn. Het was heerlijk weer, de zon scheen en aan de horizon zag ik de enorme bergen van de Pyreneen. Op sommige van deze bergen zag ik zelfs de eeuwige sneeuw liggen! Ik liep door de smalle straatjes waaraan die geweldige huizen staan met bij elk raam een mooi bewerkt ijzeren balkon. Al snel zag ik de kerktoren hoog boven de huizen uitsteken die mij verder leidde in de richting van het centrum.

VVV

Net voor ik bij de kerk kwam liep ik over een plein. De zon scheen door de bomen die het plein omzoomden en dat gaf het geheel dat mooie mediterraanse beeld wat je zoveel ziet. Tussen de takken en bladeren door zag ik de hoge kerktoren die afstak tegen de strakblauwe hemel. Het was inmiddels al een uur of 11 geworden en ik had trek gekregen. In een klein cafe’tje aan dit plein heb ik een ontbijt aanbieding genomen van 2,50. Een cafe con leche en een boqueria Iberica. Heerlijk die Iberica ham!!

Ik ontmoette Maria op krater Montsacopa

Nadat ik hier even gezeten had heb ik de plaatselijke VVV opgezocht. Ik was informatie nodig over hoe ik bij een vulkaan kon komen. Ik had namelijk geen verkeersborden langs de weg gezien die hiernaar verwezen. Dat had ik snel voor elkaar en met een kaart van de omgeving met daarop de weg met rose stift gehighlight ging ik terug naar mijn auto. Weer liep ik door die geweldige smalle straatjes met die eeuwenoude panden. Sommige geweldig onderhouden en mooi geschilderd en als dan zo’n toegangsdeur openstaat blijkt dat de muur binnen betegeld is met geweldig mooi gekleurde en beschilderde tegels.

Als je links naast dit mooie gekleurde pand het straatje in loopt kom je op het hierboven omschreven plein uit.

Krater Montsacopa

Ik had een uitleg gekregen om te komen bij de krater die midden in de stad bleek te zijn. Op de kaart zag ik ook dat de stad er echt omheen lag. Na een korte zoektocht door de stad en toch een keer de weg gevraagd te hebben kwam ik aan bij de oude begraafplaats. Dat was het punt waar ik mijn auto kon parkeren en de krater op kon gaan.

Ik zag een mooi pad de berg opgaan tussen het groen van de berg. Het was een pad gemaakt van ronde palen, zij vormden de treden van de trap. Om de zoveel meter keek ik even achterom om het plaatje wat telkens veranderd te zien. Ik zag de geweldige bergen in de verte van de Pyreneeën met een mooie blauwe lucht erachter. Even later kon ik ook wat beter de stad bekijken. Al die mooie oude gebouwen, de vele kleuren maakten het een mooi geheel.

Ik ontmoette Maria op krater Montsacopa

De uitzichten werden mooier en mooier vanaf krater Montsacopa

Ik ontmoette Maria op krater Montsacopa

De bomen die de stad had staken erboven uit en lieten mij zien hoe de wegen tussen de huizen door slingerde. Ik zag ook de arena van de stad, een opvallend rond bouwwerk. In vroegere tijden werd deze gebruikt voor het stierenvechten.

Emita de Sant Francesc

Toen ik op de krater kwam liep ik rechtsom, ik wilde eerst naar de kerk die ook op deze kraterberg stond. De kerk stond was ommuurd en de grote poort stond uitnodigend open. Ik liep naar binnen en zag dat de kerk erg mooi maar niet onderhouden was. Toen zag ik dat het linkerraam eruit lag. De deur was vies en helaas afgesloten. Ik kon er niet naar binnen maar via het raam heb ik van binnen foto’s kunnen maken. Er scheen een klein beetje zon naar binnen en ik zag een aantal rijen banken staan met daarvoor een mooi oud beeld in een nis staan tegen een lichtblauwe achtergrond. Aan beide zijden zag ik een trap naar boven gaan. De kerk van binnen leek erg netjes en wel in gebruik te zijn. Onder het raam waardoor ik mijn armen naar binnen had gestoken zag ik ineens op het vensterbank ik een waxinelichtje branden…

Maria Gre Di Menta

Ik liep weer verder en weer hoorde ik een helikopter. Toen ik naar boven keek zag ik er ook een overvliegen.

Maria Gre Di Menta – Krater Montsacopa

Toen ik weer voor me keek zag ik een vrouw voor mij lopen. Ik zag dat ze al wat ouder was, ze had grijs haar maar droeg nog hippe laarzen onder haar korte sportieve broekje. Boven haar blauwe shirtje droeg ze een rode sjaal rondom haar hals geknoopt. Ze had een paar honden rondom haar lopen en ze wees omhoog. Ik zag ook de helikopter waar ze naar wees. Ze riep iets in het Spaans wat ik uiteraard niet kon verstaan. Ze riep naar de helikopter en zwaaide. Ik keek haar vragend aan en ik zag dat ze op mij af kwam lopen. Ik hoorde dat ze met een krakerige stem begon te praten tegen mij. Hele volzinnen in het Spaans wat ik helaas niet kon verstaan. Toen ik haar dit duidelijk had gemaakt liet ze mij zien dat ze lichamelijk nog een hele fitte dame was. Ze tilde haar been op en ging zelf met haar handen op de grond en tilde een been hoog op. Wat een geweldig mens!

Ik ontmoette Maria op krater Montsacopa

Wat een inspirerende vrouw Maria – Boven op Krater Montsacopa

Ze liet zien dat ze danste en ik begreep hieruit dat ze vroeger gedanst had. Ze spreidde haar armen en haar been ging zijwaarts hoog en andersom. Alsof ze de sirtaki danste…maar het deed me denken aan Broadway of Moulin Rouge taferelen. Wat een energie heeft Maria nog, geweldig!! De naam die ik hier gebruik is wat ik opschreef en wat volgens haar goed was.

Uitkijktoren

We namen afscheid en ze liep met haar honden verder, ik zag dat ze bij een groep schooljeugd ging staan wat overduidelijk hun lunch hier kwam eten. Er zaten meerdere groepen rondom de krater en in de krater. Wat een geweldige plek om je lunch te nuttigen zeg! Rondom de krater staan een viertal uitkijktorens. Vanaf die torens heb je geweldig uitzicht over de stad Otol met op de achtergrond die geweldige bergen van de Pyreneeën.

Toen ik terug richting de krater keek zag ik aan de overkant van de krater Montsacopa Maria huppelen!! Geweldig, ik zag het grijze haar van haar een aantal keren boven het groen uitsteken en ze zwaaide met haar armen. Als iemand weet hoe je fit moet blijven dan lijkt zij dat wel te zijn!

Instagram

Ik had haar foto gedeeld op Instagram en ik kreeg al snel een reactie uit Otol. De burgers in Otol kennen haar. Ze laat altijd iedereen zien hoe fit ze is! Wat een geweldig mens!