Het wandelen langs de Costa Brava kust in Spanje belichaamt een unieke uitdaging die we in Nederland niet kunnen ervaren, dankzij de imposante bergen en de ruige kustlijn. Hiken in Spanje betovert je met zijn dramatische contrasten: terwijl je je een weg baant door de uitgestrekte bergpaden, daal je af naar adembenemende baaien en rotsachtige kliffen die de kracht van de zee trotseren. De bergen bieden een continu veranderend landschap, waarbij je steeds wordt beloond met buitengewone panorama’s, terwijl de ruige kustlijn je betovert met zijn wilde en ongerepte schoonheid.

Het is een avontuur dat je ziel voedt, je zintuigen prikkelt en je op een onvergetelijke reis meeneemt door een natuurlijke pracht die je keer op keer verrast.

Wandelen aan de Costa Brava kust

Ook deze dag weer bracht mij op alle gebieden uitdagingen. Maar eerst begon ik met een fijn ontbijt in mijn hotel en vertrok toen om weer avontuurlijke dag hiken in Spanje op de Costa Brava (GR92) aan te gaan. Ik liep vandaag van Palamos naar Begur. Een plaatsje iets van de ruige kust af en met een wat hogere ligging in de bergen. Ik was jaren geleden in dit eeuwenoude plaatsje geweest en dus wist ik al een beetje wat ik kon verwachten. Qua wandeling wist ik nog niet wat mij te wachten stond .. deze etappe gaf me vandaag flinke uitdaging.

Hiken in Spanje van Palamos naar Begur
Wandelen langs de Costa Brava kust: GR92

Ik liep Palamos uit, dwars door het centrum om aan de andere kant, in een mooi park weer langs de Costa Brava kust te komen te lopen. Ik vond het een mooi park en een mooi begin van deze dag. Kort erna kwam ik bij een heel klein steenstrandje waar de uitleg bij stond dat men hier vroeger, als het koud was, van heerlijke picknicks genoot. De zon kwam in de ochtend in dit kleine baaitje en men genoot er volop van. Ook nu ik er liep scheen de zon er fijn en zat ik even te genieten van dit mooie plekje!

Hierna liep ik dicht langs de kust verder, mooie paden en trappen over, en de mooiste uitzichten weer over de prachtige Costa Brava kust. Het weer was heerlijk en ik genoot weer volop. Op de kustroute was het rustig in vergelijking met de dag ervoor. Het was maandag en de meeste mensen waren natuurlijk weer aan het werk. Ook wel weer fijn voor mij. Niet dat ik het gister te druk vond, het was juist ook wel leuk om te zien hoe de lokale mensen genieten van hun mooie kustlijn en de paden die er langs liggen.

Hiken in Spanje van Palamos naar Begur

Na het strand Platja de la Fosca kwam ik langs een ruïne van een oud strategisch geplaatst fort. Het was niet toegankelijk maar het sprak me wel tot mijn verbeelding. Wat een mooie plekken kozen ze vroeger uit. Strategisch goede plekken en juist daarom dus ook met de meest mooie uitzichten.

Na een tijdje kwam ik weer in een natuurgebied te wandelen. Ik zag een bankje voor mij en een vrouw een stukje ervoor op de grond zitten. Dat vraagt mij aandacht uiteraard en toen ik dichterbij kwam begreep ik haar gekozen plekje. Ze had het uitzicht op een super mooie en fijn gekleurde kleine baai. Er stonden een aantal ‘vakantiehuisjes’ op de rij en ze hadden allemaal mooie kleuren. Het geheel gaf een super idyllisch plaatje!

Ik ben naast haar gaan zitten en droomde even weg bij dit aanblik.

Deze prachtige baai heet Cala s’Alguer (GPS)

Toen ik later verder liep zag ik dat je erdoor heen kon lopen. Het pad loopt bovenlangs maar je kunt natuurlijk even afdalen en het baaitje van wat dichterbij bekijken. Er waren geen mensen, van maar 1 huisje stond de deur open en ik zag er een aantal honden liggen. Verder was het verlaten.

Hierna liep ik door, ik moest wat minder pauzes nemen nam ik me voor maar dat voornemen lukte niet echt. Kort erna kwam ik bij een perfect strandje om even te pauzeren. Ik zat in de zon, ik at wat en genoot van het aanzicht van de andere mensen op het strand. Een aantal zwom, een aantal zat te picknicken en wat spelende kinderen maakte het plaatje compleet. ( en dan noem ik even niet de naakte oude man in het hoekje van het strand die heerlijk liep te baden in de rand van de zee )

Na deze pauze moest ik toch echt gewoon kilometers gaan maken. De dag was namelijk langer dan de meeste dagen en er zou nog een stijging komen op het laatst. Na deze heerlijk relaxte ochtend ging ik verder met het idee om wat minder stops in te lassen.

Na een prachtige wandeling door natuur kwam ik rond 13 uur aan in een dorp waar ik toch besloot te gaan lunchen. Niet lang blijven hangen maar wel gewoon even weer de schoenen uit, voeten drogen in de warmte van de zon en bijtanken.

Hierna kwam ook het meest uitdagende van deze dag. Hiken langs de Spaanse kust kan je echt wel een aantal goede uitdagingen bezorgen. Ik zou nog een aantal keren omhoog gaan om daarna af te dalen naar de meest mooie baaitjes. In die baaitjes was dan geen enkele andere uitweg dan gelijk weer steil omhoog te gaan om daarna weer af te dalen. Prachtig maar wat was ik blij dat ik even gegeten had. Dit was anders nog zwaarder geweest. De paden waren prachtig maar soms ook echt langs steile afgronden. Even je gedachten en concentratie erbij houden was zeker belangrijk hier.

Niet overal was het pad even goed aangegeven. Ergens liep ik tegen een hekwerk waar ik niet verder kon.. Bleek dat ik net daarvoor een afdaling had moeten maken waarvan ik dacht dat dit niet verantwoord was. Toen ik hem wel aanging viel het gelukkig mee maar kwam ik over een rotsbaai te wandelen. Enorme stenen/rotsen waarover ik struikelend gelukkig de overzijde behaalde en daar toch echt het vlaggetje weer zag. Erg verbaasd over de route die ineens erg rommelig en verwoest er uit zag. Wel een super plek om te wandelen maar het pad was er niet meer…alleen zo nu en dan een aanwijzing nog..

Even later zag ik ineens toch, toen ik weer een mooi uitzicht kreeg over de ruwe kust, dat er een plaatsje aankwam. Net voordat ik bij dit plaatsje kwam moest ik de zee trotseren. Ik was al aan de latere kant en net als een paar dagen geleden, de zee komt dan alweer wat hoger en krijg je kans op natte voeten.

Snel nam ik een paar grote stappen nadat ik even had gekeken hoe de golven gingen maar helaas. Toch zakte ik net iets verder in het zand, waardoor ik langzamer ging dan gehoopt en een golf water kwam in mijn schoen.

Snel verder het strand over en het eerste bankje ging ik zitten. En snel die schoen uit en redden wat er te redden valt. Ik heb echt een hekel aan natte voeten/sokken/schoenen… Het viel mee… De achterzijde van mijn hak en sok was nat maar de schoen zelf niet. Ik heb ze altijd strak aan getrokken en daardoor kwam er niet veel water in. De binnenzijde van de schoen droogde ik met mijn sneldrogende handdoek en de sokken verving ik met een ander stel.

Ik was in Tamariu en hierna zou ik alleen nog maar omhoog gaan naar Begur. Het zou nog een uur wandelen kosten en dus de kans dat het onderweg al donker zou worden was aanwezig. Ik zette dus flink de pas erin en ging vol goede moed het laatste stuk in. Eerst over de grote weg maar als snel een bos in. Met stokken en flink doorlopend ging ik toch best vlot omhoog, ik was totaal buiten adem maar hield het tempo hoog. Ik wilde niet tijdens het invallen van de zonsondergang in het bos lopen. Het bos was prachtig en ik kreeg echt wel een paar mooie uitzichten maar tijd om veel foto’s te nemen nam ik niet.

Wandelen langs de Costa Brava kust op de GR92… brengt je ook wat inlands..

Halverwege at ik een Snickers, erg bij dat ik die nog had. Mijn energie was op! Ik at en liep… je wil eigenlijk niet weten hoe dat er uit ziet en welk geluid daarbij komt kijken. Ik was al mijn energie aan het gebruiken om naar boven te wandelen en voor het donker uit het bos te zijn. Dus eten met de mond open om zoveel mogelijk zuurstof binnen te krijgen. Nee .. niet charmant en gelukkig kwam ik niemand tegen om daar getuige van te zijn.

Toen ik eenmaal boven was en buiten het bos kwam restte mij nog een stuk langs de provinciale weg naar het stadje Begur. De zon was reeds aan het ondergaan en ik genoot van het feit dat ik deze dag zo goed had afgelegd. Wat was ik blij dat ik er bijna was. Ik was er ook echt wel klaar mee maar genoot ervan dat het me gewoon weer gelukt was. Het begon fris te worden, de zon ging onder en liet me geweldige kleuren zien en ik had mijn einddoel in zicht. Wat wil een mens nog meer?

Ik had op mijn telefoon een code gekregen om in mijn accommodatie te komen. Nadat ik binnen was zocht ik mijn kamer op de tweede verdieping. Het was een geweldig huis en dito kamer! Wat heerlijk om dan je schoenen uit te gooien, de tas open te doen en schone kleren te pakken en onder een hete douche te stappen. Lekker muziekje aan op mijn telefoon en me super gelukkig voelen.

Alles over deze dag wandelen lans de Costa Brava kust

Afstand, hoogte en tijd – Palamos naar Begur

Deze dag wandelen langs de Costa Brava kust bracht mij 23.01 km aan afstand. Daarbij steeg ik 1264 meter en daalde ik 1091. In totaal deed ik er best lang over, vooral ook omdat ik natuurlijk bij verschillende baaitjes even heerlijk heb gezeten. Ik was rond 1800 uur in Begur.

Lunch onderweg

Het plaatsje waar ik at heet Calella de Palagrugell. Een perfecte plek om te eten, echt halverwege de dag en nog voordat de meest heftige stijgingen en dalingen van deze dag komen. In dit plaatsje, en op de kaart lijkt er gelijk na nog een plaatsje te zitten genaamd Llafranc, zitten meerdere restaurants aan de mooie kustlijn. Hier kun je heerlijk even op het terras in de zon zitten.

Verblijf in Begur

Cluc Hotel Begur – 63 euro betaalde ik voor een nacht

In Begur had ik wederom een geweldig plekje gevonden. Het was in een klein straatje in het oude centrum waar ik in een oud pand op de tweede verdieping een ruime kamer had. Die ochtend erop werd er in de kelder een lokaal ontbijt gegeven. Ik zeg lokaal omdat de meeste producten die er stonden uit de omgeving kwamen en de man die ons hielp dit ook echt benadrukte. Dit was een goede keuze dus!

Deel jij deze fijne inspiratie om te wandelen langs de Costa Brava kust?
Of ga jij binnenkort zelf de GR92 op? Bewaar deze post dan!

Lees ook over dag 1, dag 2 en dag 3 van mijn avontuurlijke wandeling langs de Costa Brava kust van Spanje.

Wil je meer lezen over mooie avontuurlijke wandelingen?

Dag 2 & 3 van de GR221 – Wandelen op Mallorca

Avontuurlijk hiken op Karpathos – Griekenland

Wandelen langs de Portugese kust – Fishermen’s Trail

Wandel de Lee Trail in Luxemburg – 3dgn

En wat dacht je van een rondje rondom Winterberg in Duitsland?

Wandelen rondom Winterberg, Duitsland – De Winterberger Hochtour wandelen – Wandelen over de skipistes van Winterberg – Duitsland

Ik hoop dat jij net zo geniet van deze mooie wereld dan ik