Bijna de Dupe van de Wisseltruc – Mumbai, India
|‘ En toch twijfelde ik kort even maar toen werd mij duidelijk wat hier gebeurde en werd ik kwaad…heel kwaad. ‘ Ik was bijna de dupe van de wisseltruc geworden…
We hadden een 4 uur durende treinreis achter de rug vanuit Puna (Poona) naar Mumbai en moesten vanuit het station naar het vliegveld om net na middernacht onze vlucht te halen. Bij het uitstappen van de trein werden we al opgevangen door een man die vroeg of we een taxi nodig waren. Ja..dat waren we. Hij liep ons voor naar de vele taxi’s en loosde ons er tussen door om ons naar zijn taxi te brengen. Het was een druk mannetje en liep naar meerdere taxichauffeurs te schreeuwen en leek zijn mannetje niet te kunnen vinden.
Ach… niks is vreemd in India. Ze noemen het niet voor niks Incredible India en ik vond hier nog niks raars aan. Maar toen we iets verder van de taxi’s afgingen en in een auto konden stappen waar niet aan te zien was dat het een taxi was heb ik die geweigerd. Dat kan niet de bedoeling zijn. Oh…nou het drukke mannetje snapte dit uiteindelijk wel en regelde een taxi die dan vervolgens wat meer koste…nou nee…dat dacht ik niet. Geen airco dus minder in kosten… Aah, daar had ik gelijk in en kreeg dus de door mij geëiste korting.
Bijna de Dupe van de Wisseltruc
Tot onze verbazing ging het mannetje mee in de herkenbare zwart/gele taxi. Ach ja..ook dat zou allemaal zomaar kunnen. Ik heb het gekker meegemaakt en dat het allemaal toch ook wel bleek te kloppen. Het hangt hier allemaal aan elkaar van wat voor elkaar doen en deels voor elkaar werken.
Na 1 a 2 km gaf de man aan dat hij graag RS1000 van mij wilde en dat hij dan mij RS400 terug zou geven. Het overeengekomen bedrag voor de rit. Ze moesten tanken en daar had hij geld voor nodig. De meter van de tank stond op leeg….maar ook dat was wel vaker terwijl hij niet leeg was 🙂 Ach, als je dan graag RS1000 wil en ik mijn wisselgeld kreeg…ik moest het toch betalen. Of het nu is of later…dat maakt dan ook niet uit. In mijn portemonnee had ik 4 briefjes van RS500 nog, deze had mijn vader die middag gepind en ik gaf hem er daar twee van.
Onder dat ik hem dat gaf zei de man dat mijn vader zijn portier niet goed dicht had. Omdat mijn vader vaak niet alles helemaal mee krijgt vertaalde ik dit nog een keer voor hem. Gelijk hierna gaf het mannetje mij 2 briefjes van RS100 en gaf aan dat ik hem de verkeerde briefjes had gegeven. Ik had bedoeld hem er 2 van 500 te geven maar had mij vergist. Toen begon ik nog te twijfelen en keek in mijn portemonnee en zag dat ik er nog 2 van 500 in had zitten. Ik vroeg nog aan mijn vader hoeveel hij gepind had die middag. Hij gaf aan RS2000..
De man gaf mijn vader RS400, hij gaf het wisselgeld alvast en nu moest ik hem toch echt die RS1000 geven. En of ik ook even de 2 briefjes van RS100 die hij mij had gegeven terug wilde geven.
Toen werd ik heel kwaad. Ik was al geïrriteerd door hoe druk en gebiedend het mannetje was maar nu probeerde hij mij nog op te lichten ook. Ik heb geëist dat de auto aan de kant gezet werd. Dit werd na even gedaan en we stonden in een zijweg van de drukke weg stil. Het was er doodstil en donker.
Toen ik uitstapte wilde ik mijn tas van de auto afpakken. Die liggen altijd boven op een rek op de taxi. Het mannetje stapte ook uit. Ik viel tegen hem uit. Wie dacht hij wel dat ik was? Dat ik daar in zou trappen? Ik wilde mijn geld terug….hierop wilde de man ook zijn geld terug. Hij had mijn 1000 en wij hadden 600 van hem..
Bijna de Dupe van de Wisseltruc
Ik was zo beledigd dat ik bleef schreeuwen, wie dacht hij dat hij was. Dacht hij nu echt dat ik hier in zou trappen? Omdat ik zo schreeuwde in de stille straat kwamen er mensen bij ons staan en zij bemoeiden zich met ons. Dat vond het mannetje niet leuk, hij gaf aan dat we maar in moesten stappen en het geld moesten houden. De 2 briefjes van RS100 die ik van hem had moesten we dan maar aan de taxichauffeur geven en dan hadden we de RS600 betaald.
Ik was het zo zat… Maar een andere taxi is ook niet snel geregeld in een achterbuurt. Het stel wat er bij kwam staan en ons mede verdedigde heb ik gevraagd of we de juiste richting inreden als we naar het vliegveld moesten en kwamen vanaf het station…ja dat reden we. Oke, we zijn weer ingestapt en verder gegaan. Het mannetje wilde graag zijn RS200, die gaf ik hem niet. Nu betaalde ik alleen nog de chauffeur en hem niet meer. Twee bochten verder stapte hij uit en verdween hij. De chauffeur snapte er niks van. Ik zag het drukke mannetje lopen tussen alle tentjes en blijkbaar probeerde hij geld te wisselen.
Hij kwam terug net toen we wegreden. Hij gaf de chauffeur RS300 en we zijn netjes naar het vliegveld gebracht!!
De schade voor ons was het in eerste instantie afgesproken bedrag van RS600. Hiervan heeft de chauffeur RS500 gekregen want wij hebben hem voor zijn eerlijkheid en geduld nog RS200 gegeven bij het vliegveld. De twee briefjes die ik kreeg van het mannetje.
Mijn vader had nog steeds de RS400 die had moeten dienen om ons te overtuigen dat hij wel eerlijk was en daardoor hoopte van ons alsnog een keer RS1000 te krijgen.
Bijna de Dupe van de Wisseltruc
De Wisseltruc… Hoe werkt het nu?
Waar moet je opletten en hoe kun je het beste reageren! Heb je daar wel eens over nagedacht? Lees eens verder en laat op je in werken hoe jij dat zou kunnen aanpakken als zoiets je overkomt. Visualiseren laat je eerder handelen als je het daadwerkelijk mee gaat maken, wist je dat?
Vanuit mijn werk weet ik dat wisseltrucs vaak gebruikt worden. Dit gebeurt vaak bij winkels, bij het ontvangen van wisselgeld. Ze hebben vaak andere briefjes bij de hand die minder waarde hebben en proberen je hiermee te overtuigen. Ze hebben die zo snel tevoorschijn dat je het idee krijgt dat je deze dus echt gegeven hebt. Het kan zo zijn dat ze die in de andere hand hadden en snel gewisseld hebben, in de mouw verstopt oid.
Ook de afleidingsmanoeuvre die deze man toepaste, ons afleiden door te zeggen dat de deur niet goed dicht was is onderdeel van de truc. Het hoeft maar een seconde te zijn dat je je ogen afwendt en met je gedachten ook even ergens anders over na moet denken. Als je dingen niet bewust doet kan je het niet meer 100% terug halen wat je nu exact deed. Van deze twijfeling maken ze gebruik. Zij zullen zich beledigd voelen als je zegt dat je het wel goed deed. Het is dan onze normale reactie om iemand niet te willen beledigen en vaak gaan mensen dan de fout toch maar bij zichzelf zoeken.
Gelukkig was ik alert. Gelukkig had ik hem wel door. Ik was heel erg bewust van wat ik in mijn portemonnee had zitten. Hoeveel briefjes van RS500. Dit kwam doordat het onze laatste dag in India was…en onze laatste Roepia’s..
Daarnaast ben ik uitgestapt en heb ik een scene gemaakt. Mensen komen erbij en de man schaamt zich. Hij wist dat hij fout zat. Ik was oprecht kwaad en beledigd en was 100% overtuigd van mijn gelijk. Dit komt dan zeker tot uiting in mijn verbale en non verbale uitingen naar hem. Hij heeft gevoeld dat ik niet toegaf en daarom gaf hij toe!
Ik vind het heel jammer dat dit mijn laatste ervaring voor nu is met India… Maar daarnaast ben ik heel blij dat ik dit meegemaakt heb en dat ik voor mezelf weet dat ik dus wel scherp ben. Dat ik de man en de situatie wel onder controle had.
Zou jij dit in de gaten hebben gehad?
Bijna de Dupe van de Wisseltruc
Vind je deze informatie waardevol wil je die dan delen?
Wil je meer lezen over veilig reizen?
5 Tips om je veiligheid te vergroten
Wat te doen als je overvallen wordt?
Of kan ik je inspireren om te gaan hiken?
Hiken met wandelstokken of juist niet? Camino Frances – Spanje
Ook dat is India inderdaad…ik vind het soms jammer dat je altijd zo alert moet blijven en nooit helemaal kunt vertrouwen op de goedheid van de mensen… gelukkig ben jij een ervaren reiziger en trapte je er niet in
Vanuit mijn werk, bij de politie, heb ik natuurlijk veel hierover gehoord. Vandaar dat ik de situatie herkende. Ik ben niet speciaal op mijn hoede, vooral omdat het juist altijd heel prima is en mensen juist behulpzaam en het goed met je voor hebben. Wel ben ik blij dat ik dus wel zo alert ben om dit soort dingen te herkennen. Wat dat betreft blij met de ervaring. In Nederland gebeurt dit ook dus dit tekent niet vakantielanden maar bepaalde mensen 🙂
Als ik iets betaal, zeg ik altijd hardop wat ik geef, b.v. als iets 10 euro kost en ik 50 euro geef, zeg ik “uit 50”. Maakt het heel duidelijk.
Ja dat is een handige methode!! Ik wist van mezelf ook dat ik goed had gekeken en dat had gegeven wat hij vroeg… Maar toch.. begin je ergens toch te twijfelen…en toen werd ik heel kwaad 🙂 Ik zie mezelf er nog staan…en mijn vader die ook dacht van..doe rustig hier wordt het niet beter van.. Maar dat werd het wel 🙂 Schaamte is een groot goed in India… 😉
Wat een vervelende situatie zeg. Ik ben nooit de dupe geworden van een geld wisseltruc. Maar wel van een tas wisseltruc. Tijdens 3 maanden Zuid Amerika ben ik (in de 3e week) van mijn tas beroofd. Het was onze eerste busreis in Bolivia na we uit Brazilië kwamen. Daardoor wisten we niet precies hoe alles ging. We hadden tickets gekocht en gingen naar onze bus. Als enige toeristen daar was de buschauffeur daar om ons te helpen. Hij wees waar onze backpacks moesten, gaf aan dat we nog een ticket voor t busstation moesten kopen (bij wijze van fee, dat is wel vaker zo) enz. Zo wekte hij ons vertrouwen. Eenmaal in de bus hielp hij ons naar onze plaatsen. Hij legde uit dat er voor vertrek nog een controle plaats zou vinden door de politie en dat alle spullen in de rekken boven ons hoofd moesten. We zeiden nog tegen elkaar in t Nederlands dat we als de man weer weg was, zich bezig ging houden met iets anders, de tas gewoon weer op schoot zouden pakken. Ondertussen goed in de gaten houden. En ja, daar kwam de afleidingsmanoeuvre… of we het raampje even open wilden schuiven naast ons. Ik deed t en in 1 sec leek het gebeurd. Ik keek naar boven en wist dat het niet pluis was.. de zogenaamde buschauffeur was ineens weg en ipv mijn tas lag er nu een andere tas met een paar flessen water. Ik begon te schreeuwen maar door de chaos en drukte op t busstation was de man al verdwenen.
Ik heb me zo dom gevoeld! Hoe kon ik deze man nou vertrouwen?! Maar later bij de toeristenpolitie kregen we te horen dat deze mannen zo gewiekst zijn en de echte buschauffeur hoogstwaarschijnlijk in het complot zat. Daardoor had hij vrij spel en kon zo ons vertrouwen wekken door in zijn nette pak de bus in en uit te lopen, onze kaartjes te controleren enz. Het stomme was vooral dat, omdat we haast hadden om de bus te halen, álles in mijn dagrugzak zat. Ook mijn Moneybelt met paspoort, geld en telefoon. Heel verschrikkelijk om mee te maken hoor. Wat was ik blij dat ik niet alleen reisde!
Wat vreselijk zeg!! En dan sta je daar machteloos… En dat in het begin van je reis. Heel naar zoiets! Ik hoop wel dat je verder niet zoveel van dit soort situaties hebt!!
Oh altijd leuk dat soort dingen! Gelukkig heb ik nog nooit zoiets meegemaakt. Zelf ben ik ook altijd alert op dit soort dingen, maar je hoeft het maar even niet te zijn en het gaat mis!
Het kan zo maar mis gaan ja. Gelukkig kost het vaak de wereld niet maar je kan er wel minder zelfverzekerd door raken en dat zou zo jammer zijn!!