Tijdens het reizen stuit je vaak op scholen, bedrijfjes of dergelijke die worden geholpen of gesteund door andere reizigers of mensen die zich verbonden voelden op de een of andere manier met die plaats of school. Een kleine bijdrage geven aan zo’n goed doel is vaak een kleine moeite.
Scholen steunen met een bijdrage is voor ons een kleine moeite
In het plaatsje Khajuraho, bij de bekende Kamasutra tempels, werd ik binnen gevraagd bij een school. Deze werd gesponsord door mensen uit Drenthe, Nederland. Ik was uiteraard nieuwsgierig en heb mij laten rondleiden. De school zou mede door het geld van deze mensen gebouwd en uitgebreid zijn.
Het is toch interessant om te zien hoe de kinderen hier les krijgen. De klaslokalen zijn klein en er staan bankjes met tafels eraan vast. Net zoals mijn ouders dat vroeger hadden op school. We zien nog een verdwaalde leerling rondlopen ondanks dat het zondag is.
De scholen zien er kleurrijk maar armoedig uit – Khajuraho MP India
Er werd vol passie gesproken door de directeur over alles wat ze wel voor elkaar hadden gekregen. Over alles wat ze de kinderen konden bieden. Hij liet ons een fiets zien die gekocht was met geld wat geschonken was. Ze hadden nu al een heel aantal kinderen een fiets kunnen geven zodat ze niet zo ver hoefden te lopen naar school elke dag. Vanuit Engeland kregen ze een motiverend schilderij met handafdrukken van de kinderen die hen ook een warm hart toedroegen.
Toen we weer weggingen hebben we uiteraard wat geld geschonken. Dit werd officieel bijgeschreven in een boekje en ik kreeg de namen van de Nederlanders die elk jaar kwamen en hen goed hielpen. Het geld wat ik mijn vader en ik schonken kwam ten goede aan de examens die er aan kwamen; voor de boekjes en pennen.
Nu, een paar maand later heb ik er toch nog niets van gehoord. Ze zouden foto’s mailen zodat ik kon zien wat er met het geld gebeurd was. Dit deden ze altijd en ik heb volgens mij alles goed opgeschreven.
Ik ga dan maar al te graag vanuit dat het adres foutief overgenomen is en dat het geld goed terecht gekomen is 🙂
Les krijgen in een oude tempel – Scholen Khajuraho
Toen we de volgende dag nog even door het dorpje Khajuraho dwaalden, voordat we weer verder reisden, kwamen we op een binnenplaats tegenover de hoofdlokatie van de tempels van Khajuraho. Tot onze verbazing zat hier een school. Deze was half in de oude tempel en in de gebouwen eromheen gesitueerd.
Ook hier werden we binnen gevraagd door de schooldirecteur. Hier waren de klassen erg somber ingericht en in de meeste klassen stonden geen stoelen en tafels. Een slinger jutezak lag er op de grond waar de kinderen op konden zitten zodat ze niet op de koude grond hoefden te zitten. Het was ondertussen maandag en dus waren alle kinderen op school en konden we de normale gang van zaken zien.
Een klas in de tempelschool
Zittend op slinger van jutezakken de grond
We kwamen het terrein op lopen tijdens de pauze en toen deze was afgelopen konden we normale gang van zaken zien. En dus was het in elke klas druk werken, zingen of lezen. Mooi om te zien, de directeur vond het geen enkel probleem om ons even binnen te laten kijken.
Natuurlijk gaven wij ook hier een gift
* Sponsor de scholen in India *
voor ons een kleine moeite maar voor hen een groot plezier
Deze school was in een hele mooie oude tempel gemaakt en in de ruimtes eromheen zaten ook nog klassen. De locatie was super maar de middelen lieten nog op zich wachten. Ook hier hebben we uiteraard een donatie gegeven.
Er werd verteld dat er gespaard werd om een betere watervoorziening. Zoals je op de foto hieronder ziet hebben ze er nu nog een mobiel watertankje staan. Hier willen ze een goede, degelijke watertank neerzetten zodat water langer houdbaar en gekoeld blijft.
Nu maar hopen dat het geld goed gebruikt wordt en dat de school snel beter wordt en ze van deze super locatie een mooie school kunnen maken!
Welke ervaring heb jij met het sponsoren van goede doelen die je tegenkomt op reis?
Wil je meer lezen over mijn avonturen in India?
Srinagar en het Dal Meer – Kashmir
Indiaas Servies Kopen, Chennai – India
Taj Mahal bij zonsopgang – Agra
Op zoek naar de tijger in Periyar Tiger Reserve – Kerala
De Streetfood cultuur in Mumbai – India
Of kan ik je uitdagen tot een mooie yoga pose?
Op reis heb ik eigenlijk nooit een goed doel gesponsord bedenk ik me nu; wel heb ik toen ik in 2001-2002 in Bangkok woonde geholpen in een weeshuis en -nog langer geleden- 2 weken vrijwilligerswerk gedaan in Spanje om overwoekerde en slecht te vinden bergpaden weer begaanbaar te maken, maar dat is toch anders. Verder wel geld gegeven aan of dingen gekocht van mensen die het minder hebben, en zelfs bedelende kinderen, maar dat schijnt juist weer niet slim te zijn omdat je de kinderen zelf daar juist niet mee helpt.
Zelf probeer ik verder vaak gebruik te maken van locals die je rondleiden en die je dan iets extra’s geeft, bijv in Senegal. Mijn moeder en haar vriend hebben in Gambia ook met geldelijke bijdragen geholpen.
Heel vroeger op school steunden we wel scholen en schoolkinderen via Foster Parents Plan. Dan kreeg je ook brieven en zo, heel leuk! In de pre-internettijd had ik overal ter wereld penvrienden, dat was ook superleuk!
Ik hoop dat jij nog iets hoort in elk geval.
Ja, geweldig! Wij hadden vroeger ook een Foster Parents Kindje. Daar kreeg je dan updates van 🙂
Ik geef ook nooit geld aan kindjes of bedelende mensen…net wat je zegt, ik gebruik dan liever een lokale gids die je dan na een dag wat geld geeft en waar je tussen de middag lekker mee gegeten hebt! Dank je voor je reactie!!
Bijzonder dat je dat hebt gezien! En wat een mooi gebaar dat je ook doneert in het buitenland. Veel mensen denken daar helemaal niet bij na, terwijl ze het daar juist zo hard nodig hebben. Good job!
Mooi gebaar. Ik heb op reis diverse keren schoolmateriaal gegeven, in overleg met de schoolleiding en in een dorpje in de bergen van Sri Lanka ook wat pennen en schriften en een aantal ballen om mee te spelen. Persoonlijk geef ik liever goederen dan geld en vraag dan vaak wat mensen willen hebben. Vroeger had ik een polaroid camera en toen gaf ik geregeld mensen een foto van zichzelf, of maakte ik er een aantal in schoolklassen; succes gegarandeerd.
Ja, foto’s foto’s geven vind ik juist ook erg leuk! Ik heb geen polaroid maar anders 🙂
Gaaf om te zien. Op Bali ben ik ook in een aantal scholen geweest en in Lesotho bij één school. Bij alle scholen heb ik een hele hoop spullen achtergelaten. Nog steeds denk ik weleens aan de scholen en de kindjes en vraag ik mij af hoe het met ze gaat.
Sta er helemaal niet bij stil dat dit natuurlijk daar ontiegelijk hard nodig is. Ga er meer op letten als ik op reis ben en een steentje bij kan dragen. Ik houd er wel meer van om echt producten te geven, zoals pennen en boekjes ipv geld!
Mooi! Dan ga je dit soort dingen vast tegenkomen als je de volgende keer op pad bent!!