Opgelicht in het buitenland….of erger? – Zinvol Reizen

Het zal iedereen eens overkomen, je wordt opgelicht in het buitenland. Gelukkig gaat het vaak om lage bedragen wat voor de oplichter misschien wel een dagopbrengst kan zijn. In de meeste gevallen is bij ons meer de schade dat je trots gekrenkt is maar toch. Ik neem je graag mee met de meest voorkomende oplichtingspraktijken op reis.

Er zijn nu eenmaal mensen die er hun werk van hebben gemaakt. Zij zullen erg slinks zijn om je geld afhandig te maken of om bepaalde diensten van hen af te nemen die ze vervolgens niet leveren. Zij werken alleen of in groepen en hebben veel ervaring in datgene wat zij doen. Als je opgelicht wordt en het kost je de wereld niet is dat niet zo’n ramp. Je leert ervan en reist door met die ervaring en herinnering in je rugzak. Dat zal je de volgende keer niet weer gebeuren.

Er zijn ook situaties waarin het verder gaat zoals ontvoeringen voor geld/pintransacties. Gelukkig hoor je dit niet vaak maar verder op deze blog zal ik een voorbeeld geven..

Opgelicht in het buitenland….of erger?

Ervaring

Als een oplichting van een aantal euro’s het enige negatieve is wat je meemaakt dan is dat niet erg. Ik heb een aantal situaties meegemaakt waarvan ik achteraf dacht….dit had ik anders aan kunnen pakken….of dit had ook anders af kunnen lopen. Gelukkig kan ik het navertellen en zijn er geen vreemde dingen gebeurd.

Ik ben voorzichtig en ga niet mee in elk verhaal wat mij op de mouw gespeld wordt. Misschien mis ik wel een ervaring die geweldig zou zijn geweest maar aan de andere kant…ik heb nog nooit een echt slechte ervaring meegemaakt. Dat is mij meer waard dan een slechte ervaring die mij angstig of wantrouwend maakt in toekomstige reizen of veel geld kost.

De basiliek Our Lady of The Immaculate Conception, Ho Chi Minh City

Teveel taxi geld betaald, HCMC – Vietnam

Dit gebeurt overal en zal iedereen herkennen. Elke toerist neemt natuurlijk taxi’s en zodoende zijn zij ook getraind in zulke oplichtingspraktijken.

In Vietnam betaalde ik een hoog bedrag voor een kort taxi ritje. De bestuurder reed zelfs nog wel een rondje om zodat het iets verder leek. Ik stapte uit de sleeper-bus in Ho Chi Minh City en ging even zitten om de stadskaart te bekijken. Ik dacht dat ik in de buurt zat van mijn hotel. Een man kwam bij mij om mij te helpen, hij gaf aan dat het wel ver was. En nu weet ik ook wel dat als ze in Azië zeggen dat het ver is, je het vaak best kan lopen.

Maar nu herkende ik niks op de kaart van hotels ( dit was nog in het tijdperk dat je geen google maps had ) die ik om mij heen zag en dus ben ik achterop de scooter gestapt. Na een aantal straten te hebben gereden waren we bij het hotel en probeerde de bestuurder mij te overtuigen om wat meer te betalen want ja…het was toch best wel ver. Nou….het bedrag wat ik afgesproken had vond ik al te hoog dus daar ging ik niet in mee.

The streets of Jaipur, India

Zinvol Reizen – Opgelicht in het buitenland

Naar het sieradenwinkeltje in Jaipur, India

Toen ik voor het eerst in India was (2009), samen met een vriendin, zijn wij in Jaipur met Lucky meegegaan naar een winkeltje. Lucky was onze tuktuk chauffeur en een leuke en aardige jongen. Dat winkeltje was in een wijk, ver buiten het toeristische gedeelte, en betrof een sieraden winkel. Het was meer een huis en in de eerste ruimte zaten een aantal mannen op de banken die tegen beide muren aanstonden. We kregen wat chai aangeboden en gingen zitten. 

Allebei waren we niet echt onder de indruk van de sieraden en zijn we ook niet personen die veel sieraden dragen. Op een gegeven moment zaten we gescheiden van elkaar in aparte ruimtes en er werd vleiend gesproken. De toekomst werd ons voorspeld aan de hand van edelstenen. Op een gegeven moment vonden we het wel welletjes en zijn we opgestapt.

Uiteraard deden de mannen moeite om ons nog binnen te houden maar we zijn gegaan. Beiden werkten we bij de politie en weten dus wel een beetje van doorpakken.. Toen ik later thuis een programma keek over opgelicht/ontvoerd in het buitenland zag ik een casus die zich afspeelde in Jaipur, India. Deze casus die mij erg veel deed denken aan ons uitstapje. De meisjes in deze casus werden niet meer uit de winkel gelaten en moesten hun bankpasjes afgeven.

Zij werden een week vastgehouden en hebben onder dwang een paar keer geld gepind om af te kunnen geven aan de mannen die hen vasthielden.

Achteraf denk ik dus dat we eigenlijk niet mee hadden moeten gaan. Ik heb nergens het gevoel gehad dat het niet goed zat of dat we in gevaar waren. En de antwoord op de vraag of we in een situatie hebben gezeten die verkeerd had kunnen gaan weet ik niet.

Ik weet alleen dat de situatie zeer vergelijkend was als die wat de meisjes vertelden. Zij waren een stuk jonger en niet zoals wij, politie agenten. Dat kan het verschil gemaakt hebben….

De casus zoals ik die zag in de documentaire kan ik niet vinden maar wel is de juweel/sieraden industrie een bekende in de oplichterswereld in India.

 Het meer van Atitlan, Guatemala

Wil je een pak koffie voor mij meenemen? Guatemala Stad

Toen ik in Guatemala was samen met mijn moeder, tante en neef werd aan mijn neef gevraagd of wij een pak koffie mee konden nemen naar Nederland. Ja..de koffie was hier heel goed en een familielid van de hoteleigenaar, die ook Nederlands was,  wilde hij graag een pak koffie geven.
Ik vergeet nooit hoe mijn neef in alle staten was en door het hotel rende om ons om advies te vragen. Hij vertelde wat de eigenaar hem net gevraagd had.

Allerlei trucs worden gehanteerd – Opgelicht in het buitenland

Nou, als iets een geur goed neutraliseert dan is het koffie.

Ik was dus gelijk op mijn hoede en voor mij was er het helemaal geen optie om eventueel die koffie mee te nemen naar Nederland. Mijn moeder en tante deelden dat gevoel niet. ” Waarom zouden we dat niet doen? Het was een aardige vent, leek niks mis mee te zijn, waarom niet? ” Tja, het was ook wel een aardige vent maar ik denk dat je al snel een klik hebt met iemand in het buitenland die ook uit Nederland komt.  Na een korte discussie zijn we overeengekomen om het niet te doen. En ja…je weet maar nooit of het wel of niet goed was. Maar het voelde in elk geval niet goed!

Tanneries – Marrakesh, Marokko

Rondleiding door de Tanneries van Marrakesh, Marokko

De eerste dag dat ik in Marrakesh was met mijn broer gingen we uiteraard de bekende Souks in. Ik had me voorbereid en wilde ook de leerlooierijen (Tanneries) zien. Toen we eenmaal aan het rondlopen waren kom je op veel plekken maar er zijn zoveel straatjes en steegjes dat je al snel het idee hebt dat je verdwaald bent. Toen werden we aangesproken door een man die aangaf ons wel naar de Tannerie te willen brengen, dat wilden we vast zien.

Zeker wilden we dat, even de weg wijzen, wat aardig.

Daarna kwam er een man bij, toen we bij de tannerie waren, deze zou ons rondleiden. Hij werkte daar, was geen enkel probleem. Goh, wat aardig allemaal… Mooie rondleiding gehad, op een mooi uitzichtpunt gestaan en toen we daarna weg wilden kwam de aap uit de mouw. Hij wilde geld zien. Nou…dat hadden we niet afgesproken. Maar ja, hij deed het toch echt niet voor niks.

Opgelicht in het buitenland – Marrakesh

Uiteindelijk na veel gezeur hebben we hem rond de 10 euro gegeven. De eerste man zou ons toen wel weg brengen naar de plek waar we hem voor het eerst  zagen. Onderweg in een verlaten steegje draaide hij zich om en wilde toch meer geld hebben. Hij begon met stemverheffing te praten en met zijn armen te zwaaien. Echt imponerend gedrag vertonen. Een stuk verderop in de lege straat zat een man op de stoep voor zijn woning naar ons te kijken. We gaven hem nog een paar euro en toen was ik het echt zat. Ik heb tegen mijn broer gezegd: Nu meekomen! En de man toegezegd dat hij niet meer kreeg.

We zijn omgedraaid en weggelopen. Kennelijk had hij wel in de gaten dat ik het echt meende want de man gaf het op, hij is niet achter ons aangekomen. En uiteraard vonden wij onze weg ook zelf wel terug. Toen we later op de foto’s keken zagen we dat het tweede mannetje al die tijd al met ons mee liep. Dat hebben we  helemaal niet in de gaten gehad. Ook van dit voorval zag ik later een aflevering die gewijd was aan dit soort praktijken in Marrakesh.

 Strand bij mijn hotel op het eiland Malapascua, De Filipijnen

Zinvol Reizen – Opgelicht worden

Goedkope boottocht van Malapascua naar Cebu

Op het strand van Malapascua werd ik aangesproken door twee mannetjes. Zij vroegen mij of ik de volgende dag ook naar Cebu ging. Heel toevallig was dat ook zo. Na een kleine week op het heerlijke eiland Malapascua vond ik het tijd om weer verder te gaan. Ik was nog in onderhandeling met het resort waar ik zat over de prijs van de boottocht die zij booden. Die vond ik namelijk te prijzig. Hoe toevallig is het dan dat ik laat op de avond, in het donker op een strand,  aangesproken werd… Zij gingen de volgende ochtend naar het eiland Cebu en met een pick-up truck door naar Cebu stad. Precies wat ik ook wilde.

De heenweg was ik met de lokale boot gekomen en die kostte bijna niks. Ik wist ook dat er een lokale bus zou gaan naar Cebu stad die ook de wereld niet kostte….probleem was nu nog hoe ik daar kwam want de lokale boot ging vanaf de andere kant van het eiland…best warm om over het strand te banjeren met backpack zeg maar. Ik liet het nog even in het midden hoe ik zou gaan en zei geen ja….maar ook geen nee. De volgende ochtend aan het ontbijt kwam dat mannetje weer bij mij om te vragen of ik nog mee ging met hen. Ik heb hem toen gezegd dat ik het niet ging doen. Ik vertrouwde het op de een of andere manier niet. Ze leken niet mensen in de omgeving te kennen, ik had ze de hele week nog niet gezien… Ik vond het maar vreemd.

Maar wat ik eigenlijk nog vreemder vond is dat toen ik hen afgewezen had het personeel van het hotel bij mij kwam dat ik voor een klein bedrag mee kon op de boot van hen. Een andere klant van hen nam de boot en ik mocht mee voor een schijntje. Toen kon het ineens wel. Zaten zij onder een hoedje? Ik weet het niet.

Aangekomen op het eiland Cebu kon ik zo in de lokale bus stappen en reden we in een aantal uren naar Cebu Stad. In een recordtijd en voor een erg laag bedrag was ik in Cebu Stad!

Tips om Veilig en Zinvol te Reizen

Vertrouw je instinct

Erg belangrijk is dat je op je gevoel blijft vertrouwen. Als het niet goed voelt moet je er niet mee in zee gaan. Je wil je tijd als je reist niet besteden aan iets waarvan je achteraf denkt dat je het niet had moeten doen. Ook als de aanbieding te mooi lijkt te zijn, doe het niet. Er zijn uiteraard mensen die gaan voor de ervaring en niet voor het geld van de toerist maar als ik het gevoel heb dat het niet juist is ga ik liever niet. Ik mis liever een ervaring dan dat ik er toch 1 teveel mee maak. In die tijd kan ik wel weer wat anders bekijken of meemaken.

Waarom blijf je beleefd? 

Het is ons aangeleerd om beleefd te zijn en is in veel situaties is dat uiteraard ook goed om te zijn. Beleefd blijven omdat dat netjes is maar je gevoel zegt toch echt dat het niet klopt? Dan maar onbeleefd en gewoon weglopen of afkappen. Oplichters maken gebruik van je beleefdheid om door te praten, je alsnog proberen te overtuigen. Zo blijven ze nog met je in gesprek en vergroten ze de kans om je toch te overtuigen.

Ben je slachtoffer van een oplichtingspraktijk of ken je andere methoden die ik zou moeten benoemen? Vertel het me!

Ooit in Namibie werd ik beroofd… Dat is het heftigste incident wat ik meemaakte op een soloreis. Gelukkig kon ik ook dat weer goed oplossen en ben ik niets kwijt geraakt.

Opgelicht in het buitenland… Of erger?

Deel je ervaringen en meer nog ..

Meer tips over Veilig Reizen?

Tips voor Vrouwen – Veilig Reizen in India

Wat is de perfecte dagtas voor veilig reizen

Waarom je als het donker is de straat niet meer op straat moet zijn

Wat te doen als je overvallen wordt?

En wat dacht je van de trekkingstokken die je veiligheid vergroten?