Fishermen’s Trail in Portugal – Wandelen langs de Atlantische Oceaan – Zinvol Reizen

Na 3 dagen in het binnenland van Portugal te hebben gewandeld mocht ik dan eindelijk gaan wandelen langs de Atlantische Oceaan. De Fishermen’s Trail in Portugal begint bij Sao Torpes en loopt helemaal naar Lagos. Het brengt je maar liefst 226,5 km langs de Atlantische Ocenaan kust van Portugal naar beneden, nog voorbij het meest zuidelijke puntje Cabo de Sao Vicente.

Wandelen langs de Atlantische Oceaan

De Fishermen’s Trail is onderdeel van de Rota Vicentina. Ook deel van deze Rota Vicentina is de Historical Way, deze loopt via de binnenlanden naar benden. En omdat ik op de Historical Way begon een paar dagen geleden heb ik de eerste etappe (10km) van de Fishermen’s Trail overgeslagen en startte ik vandaag in Porto Covo.

Alsnog zal ik dus 216,5 km wandelen langs de Atlantische Oceaan met de meest mooie uitzichten onderweg!

Fishermen’s Trail in Portugal

Etappe 2 – Porto Covo naar Vila Nova de Milfontes – 20 km (8uur)

Vanmorgen bij MUTE hostel starte ik met een fijn ontbijtje en daarna liep ik terug naar het punt waar ik gister de borden in tegengestelde richting ging volgen. Ik kwam namelijk net iets onder Porto Covo op de Fishermen´s Trail te lopen. De etappe begint officieel bij het toerisme bureau en dat is net voor de oversteek bij een strandje. Hierna blijf je dus de hele dag de kustlijn volgen.

Je loopt al snel over het strand voor Ilha do Pessegueiro, een mooi eilandje met een fort erop. Ik zag het gister al liggen en was benieuwd hoe dichtbij je nog zou komen. Niet erg dichtbij dus maar het spreekt natuurlijk wel tot de verbeelding zo’n fort op een onbereikbaar eiland.

Het verraste mij dus ook toen ik hierna een stukje landinwaarts moest en zelf tegen de richting in werd gestuurd. Om gelijk  daarna wel weer de juiste richting in gestuurd te worden. Het pad wat ik daar liep was iets minder mul dan de rest dus op zich was dit wel welkom. Toen ik uit dit deel kwam mocht ik een stuk over vlonders lopen. Altijd erg leuk! Dit is een deel tussen twee grote parkeerplaatsen en na een tijdje nog een soort gebouw. Onderweg kom ik allemaal campers tegen uit allerlei delen van Europa.

Hierna kwam ik hoog over de woeste kust van Portugal te lopen met afgronden rechts naast me van soms wel 100 meter. Echt opletten dus, niet al dromend of foto makend een beetje wandelen. Ik liep met de stokken en had een langzaam tempo door het zand waarin ik elke stap diep weg zakte. Mijn knie, waar ik al een paar dagen last van heb, doet het prima. Het tempo wat iets lager ligt is er goed voor. Toch weer apart dat ik toch een echtpaar inhaal en dat zij mij ‘complimenteert’ over mijn tempo. Ik loop met zo’n 10 kilo op mijn rug, zij met plusminus 5 a 6.

Op een mooie rots die zich er voor leent neem ik pauze. Ik kan er fijn op zitten en hij is iets uitgehold zodat ik mijn tas er op kan leggen waar ik met mijn bovenlichaam tegen aan kan leunen. Helemaal super! Als ik er net een tijdje zit komt de Indiase man eraan lopen met een Brit. Zij complimenteren me op mijn plekje en lopen daarna door.

Wandelen langs de Atlantische Oceaan
Zinvol Reizen

Apart altijd dat mensen zo snel samen lopen. Hij is vanmorgen alleen gestart vanaf MUTE hostel en dus onderweg deze man tegengekomen. Ik kom ook wel mensen tegen maar blijf niet steken, op de een of andere manier vind ik dan dat ik de privacy van hen moet respecteren maar ook wil ik mijn eigen tempo blijven bepalen. Een gesprekje her en der vind ik erg leuk maar het blijft mijn reis. Ik loop hier naderhand een heel tijdje over na te denken. Wat is goed? Of meer nog waarom is het voor mij goed zo?

Je leert van een ander, je leert ook van jezelf. Alleen reizen heeft me nog nooit zoveel geleerd over mij zelf. Waar is de juiste middenweg?

Ik werk nu natuurlijk toe naar een reis die ik wil gaan maken met anderen. Dus in de toekomst zal ik minder alleen kunnen gaan reizen. Heb ik misschien ook minder de behoefte eraan om alleen te gaan reizen. Het pad wat ik afgelegd was heeft mij precies gebracht wat ik nodig was. Hoe fijn is het om dat te beseffen?

Zo loop ik een tijd in gedachten maar blijf uiteraard goed opletten waar ik loop. Toch heb ik 2x een paaltje gemist en dreig ik het binnenland in te wandelen. Zo gauw ik dat zie / bemerk keer ik om en zoek ik het pad weer op.

Rond een uur of 2 wandel ik Vila Nova de Milfontes in en check ik in mijn hotel in. Wat een super hotel voor 40 euro!! Ik kan er nog net aanschuiven bij het lunch buffet wat sluit om 15 uur. Daarna bekijk ik mijn kamer en blijk ik gewoon een buitenbad te hebben op mijn terras! Nadat ik wat kleding gewassen heb en me gedoucht heb verken ik het plaatsje een beetje.

Wat een pareltje ook weer. De Mira rivier scheidt het dorpje van de rest van de kust. Volgens mij moet ik er morgen een stuk omheen lopen maar dat is een zorg voor morgen. Nu zit ik heerlijk op het verhoogde terras van hotel dit te typen.

Life is good!

Wil jij ook dit super hotel? Check dan even HS Milfontes Beach

Etappe 3 – Vila Nova de Milfontes naar Almograve – 15,5 km

Na een fijn ontbijt bij mijn hotel in Vila Nova de Milfontes vertrok ik met een licht zonnetje en een frisse temperatuur. De centrum uit en net voor de rotonde naar beneden om via een pad uit komen bij de brug die over de rivier Mira gaat. Deze kun je overslaan en met het pontje gaan. Ik denk dat die alleen in de zomer gaat want ik heb die vanmorgen en gister niet zien liggen. Wel de plek gezien waar die vandaan vertrekt.

Nu had ik mooi zicht over de rivier en de Atlantische Oceaan. Een stuk na de brug links het natuurgebiedje in, een beetje heide gebied en daarna een stuk met wat verlaten panden. Super mooi beschilderd!

Dit stuk liep ik samen met een Duitse vrouw, zij liep een stuk langzamer en ik heb haar later niet meer gezien. Deze Duitse vrouw liep gister ook de hele tijd achter mij, toen ik al aan de lunch zat kwam ze langs en zwaaiden we naar elkaar. Vanmorgen dus even gesproken met elkaar. Zo kom je elkaar op verschillende momenten elke keer tegen. Zo leuk is dat!

Hierna afzakken tot bij de rivier en daar waar het pontje aan de overkant zou aanmeren, iets verder bracht het pad me naar links. Ik liep weer langs de kust, het waren eerst nog weilanden en begroeide duinen maar langzaam maar zeker begon het zand zachter te worden en de begroeiing lager.

Fishermen’s Trail in Portugal – Zinvol Reizen

Het duurde wel erg lang voor de oceaan in beeld kwam. Sommige stukken waren haast alsof je door de jungle ging, een jungle van bamboo. Erg leuke paden maar soms ook wel erg dicht gegroeid. Toen ik eenmaal langs de kust liep en het weer open was kwamen de Indiase man en de Brit mij weer achterop lopen. Zij hadden een aantal keren met de tas vastgezeten… Ja, je moest soms echt squatten om door het pad te komen en onder de bomen door te gaan.

Na nog een uurtje langs de kust bracht de route mij landinwaarts en liep ik al richting Almograve. Toen ik onder de bomen in het smalle pad liep had het iets geregend en toen ik eenmaal over was barstte het uit in een flinke regenbui. Ik zat heerlijk binnen een tosti te eten bij een lokaal tentje. Ondertussen kwamen de Indiase man en Brit binnen. Later de Fransman die ik de 2e dag zag op de Historical Way. Kort erna een jonge vrouw die ik nog niet eerder zag. Als laatste kwam het stel uit Zwitserland ook binnen.

Wandelen langs de Atlantische Oceaan – Zinvol Reizen

Ik verbleef in Almograve in het jeugdhostel ( HI Almograve, Pousada de Juventude) en deze kan ik niet aanraden. Kijk eens voor andere opties in Almograve

Etappe 4 – Almograve naar Zambujeira do Mar – 22 km

Vanmorgen na een simpel ontbijtje bij het jeugdhostel in Almograve op pad gegaan. Je kunt een rechts omtrekkende beweging om het dorp maken maar ik ging er recht door en dan naar links. Dat scheelt 15 minuten las ik en ik had het deel van dat dorp al gezien gister. Dus rechtstreeks naar de kust. Net ervoor linksaf een lange brede weg volgen.

Het duurde een tijdje voor ik weer op mooie zandpaden kwam te lopen met de mooie uitzichten over de kustlijn. Daar loop je wel gelijk een stuk langzamer maar dat maakt niets uit. Ik heb alle tijd. Op een mooi plekje heb ik even mijn selfiestick gepakt en een foto gemaakt zodat je kan zien hoe je daar loopt. Het duurde niet lang voordat de Brit en de Indiase man er aan kwamen. Hen voorbij laten gaan toen ik weer verder liep en een stukje verderop ook maar even wat yoga oefeningen gedaan. Mijn onderrug is nogal stijf door de rugtas. En toen ik toch bezig was ook maar gelijk even op de kop gestaan.

Yoga op de Rota Vicentina – Portugal

Na nog een stuk te hebben gelopen kwam ik van de kust af en liep ik ineens in een bos. Vreemd is dat dan, geen wijde uitzichten meer en het ruizen van de oceaan verdwijnt dan ook gelijk. Ook hier is het natuurlijk herfst…al voelt dat niet altijd zo. Op het moment dat de zon er is dan lijkt het een zomerse dag. Zo fijn!

In het dorpje .. had ik wel even een kopje koffie willen doen maar het hele terras zat vol met Aziatische mannen. Ik schatte ze al eerder Nepalees in en ook nu weer. Wat apart he dat zo’n klein dorpje overlopen lijkt door Nepalezen. Ik ben dat even gaan googlen en toen las ik wel dat er nu zo’n 200.000 Nepalezen in Portugal leven. Alleen al dit jaar kwamen er meer dan 50.000 naar Portugal. Portugal heeft te weinig mensen om het werk gedaan te krijgen en dus geeft dat voor de Nepalezen een goede reden om hier te komen. Ook mensen uit Bangladesh lees ik, en met name Hindoeistische mensen. Hoe apart? Welke link hebben ze nog meer met Portugal vraag ik me af?

Maar ik ben doorgelopen en heb een stuk cake gegeten en mijn banaan op een bankje in het zonnetje. Ook fijn, die kop koffie komt wel als ik over ben 🙂

Hierna werd ik weer terug naar de kust geleid en liep een vrij eentonige weg langs de kustlijn met zo nu en dan wat zicht op de oceaan. Pas op het eind, na een klein nederzettinkje van vissers en nog een lange saaie weg kwam ik weer op mooie paden te lopen. Hier had ik weer een geweldig zicht op een mooi onbereikbaar strandje terwijl de zon ook nog eens scheen!

Wandelen langs de Atlantische Oceaan – Portugal

In Zambujeira do Mar heb ik eerst lekker geluncht, 5 makreeltjes… Ze waren echt wel lekker maar ik maak er altijd zo’n slachtveld van. Ik heb het nooit goed geleerd op de een of andere manier. Eergisteren had ik andere vis en die kon ik redelijk goed ontmantelen… Deze kleintjes deden me denken aan het slachtveld wat ik in Lissabon jaren geleden ook achter me liet met de sardientjes.. Maar ja, ik heb wel lekker gegeten moet ik eerlijk zeggen. Vooral die aardappels! Zo simpel maar zo lekker!

Fishermen’s Trail in Portugal

In Zambujeira do Mar zat ik in Sol Dourado, een mooi huis met verschillende ruime kamers. Aardige eigenaresse die in het stadje zelf nog een leuk restaurant runt. Waar ik natuurlijk die avond ook at.

Zoek in Zambujeira do Mar je overnachting tijdens je tocht opd e Fishermen’s Trail.

Etappe 5 – Zambujeira do Mar naar Odeceixe – 18,5 km

Vertrokken uit Zambujeira do Mar zonder een kop koffie. Ik zocht kort in het centrum en vond niets wat open was. Later hoorde ik van de Brit / Indiase man en de Duitse vrouw dat zij nog wel een kop koffie hadden gehad en dan net in een ander straatje dan waar ik gekeken had..

Het weer was super en nadat ik afgedaald was om daarna weer een flinke klim omhoog te maken had ik het warm genoeg om mijn sportjack en kort erna ook mijn trui uit te doen. Lekker in shirt wandelen in december. Het pad boog af en ging een deel door een bos en uiteindelijk een heel lang stuk langs een hekwerk waarachter paarden en alpaca’s stonden. Hierna kwamen we wel weer over een fijn stuk langs de Atlantische Oceaan te wandelen. De uitzichten en afgronden blijven indrukwekkend!

De uitzichten waren weer super en ik nam na anderhalf uur een fijne pauze langs de route met uitzicht op de Atlantische Oceaan. Ik deed wat yoga oefeningen en zat even lekker op mijn slippers. (nergens zijn er bankjes dus als je komt neem dan iets mee waar je op kan zitten evt) Tijdens mijn pauze kwamen eerst de Brit en de Indiase man langs… Kort erna kwam ook de Duitse vrouw langs…en daarna vervolgde ik mijn weg ook.

Hierna heb ik een tijd met de Duitse vrouw gewandeld. Na ongeveer 45 minuten kwamen we de anderen weer tegen die toen een pauze namen. De Duitse vrouw ging bij hen zitten en ik liep door.  Langs de diepe afgronden en mooie vergezichten.. Ik sta dan elke keer om mij heen te kijken en op een gegeven moment waren er veel ooievaars. Ze zaten op de rotsen net voor de kust. Hoe kunstig is het hoe ze landen op hun nest. Geweldig om te zien, je ziet ze aan komen vliegen met hun benen recht onder ze… navigeren in de wind en precies op het nest. Echt super! Toen ik stond te kijken werd ik weer ingehaald door de mannen.

Toen ik verder liep kwam ik al snel in een dorpje en daar op het terras zaten de mannen, we konden hier lunchen. Eindelijk kon ik mijn koffie bestellen…en een salade erbij. Heerlijk! Super fijn zonnetje erbij en even rust aan de voeten. (ik doe altijd de schoenen uit en het liefst ook de sokken, maar nu ik wat afgetaped heb zitten de sokken daar vast aan dus laat ik ze aan)

Ondertussen kwam de Duitse vrouw ons weer inhalen. Zo loop je de hele dag een beetje bij elkaar.  Zij had al geluncht en liep dus door. Het laatste stuk was ook weer een mooi pad over de hoge kust tot aan het kustplaatsje van Odeceixe. Ineens sta je op een hoge klif tegenover dit witte plaatsje. Eronder ligt een fijn strand en een rivier die landinwaarts gaat. Daar moesten we vervolgens 4km langs lopen, landinwaarts… Om bij Odeceixe te komen waar ik en de rest ook de overnachting had. Tevens eindpunt van deze etappe.

Wandelen langs de Atlantische Oceaan – Zinvol Reizen

Tijdens de zonsondergang nog even helemaal naar boven gelopen en bij de molen gezeten. Er zaten allemaal lampjes omheen en ik had gehoopt dat ze aan zouden gaan… Helaas, dit was nog niet het geval. Hierna hebben we met z’n vieren pizza gegeten. En oh ja, de Fransman die ik vanaf het begin al zie is er ook nog. Hij kampeert en blijft echt op afstand telkens. Hij bemoeit zich helemaal nergens mee, hij is nog erger dan ik daarin hahaha!

Na deze etappe zal ik er bijna 2 overslaan. Het gaat regenen en om dan een etappe te gaan lopen die al als een van de mindere bekend staat is niet echt mijn ding. De Duitse besloot al eerder (paar dagen geleden) dat ze een bus of taxi ging nemen een stukje lager. Ik heb besloten dat ik met haar mee ga. De route, Fishermen’s Trail gaat nadat mijn boekje ophoudt nog 4 etappes door en dan heb ik meer kans op die etappes. Deze liggen meer zuidelijker en dus meer kans op mooi weer… Hoop ik!

Bij deze sluit ik dan deze blog af met de eerste etappes van de Fishermen’s Trail, het wandelen langs de Atlantische Oceaan. Ik kan het erg aanbevelen. Ik vind het super om telkens die ruwe kust te zien en de mooie paden te mogen bewandelen van de Rota Vicentina.

Verblijf in Odexeice?

Ik had echt een super leuk plekje in Odexeice, Bohemian Antique Guesthouse. Ik had een hoogslaper met daaronder een heel leuk zitje. Ook was mijn badkamer echt heel leuk! Dit guesthouse had ook een slaapzaal, hier sliep de Duitse Eva. Zoek een fijn plekje voor jouw nacht in Odexeice.

Alle etappes Fishermen’s Trail – Rota Vicentina

Om een overzicht te krijgen over hoe de Rota Vicentina, de Fishermen’s Trail loopt deel ik alle etappes even voor je. Zo krijg je inzichtelijk hoe lang je er over zou doen mocht je hem helemaal willen lopen en hoe lang de etappes dan zijn. De eerste en laatste etappe zijn het korst met 10 en 11 km. De tussenliggende etappes liggen allemaal tussen de 12 en de 22.5 km. Heel erg lang zijn ze dus niet maar vergis je niet op de hoogtemeters die je gaat maken en hoeveel tijd dat kost.

De 13 etappes van de Fishermen’s Trail voor je op een rijtje:

1  : Sao Torpes – Porto Covo 10km
2  : Porto Covo – Vila Nova de Milfontes 20 km 
3  : Vila Nova de Milfontes – Almograve 15.5 km 
4  : Almograve – Zambujeira do Mar 22 km 
5  : Zambujeira do Mar – Odexeice 22.5 km
6  : Odexeice – Aljezur 22.5 km
7  : Aljezur – Arrifana 17.5 km
8  : Arrifana – Carrapateira 21 km
9  : Carrapateira – Vila do Bispo 16 km
10: Vila do Bispo – Sagres 20.5 km 
11: Sagres – Salema 19.5 km
12: Salema – Luz 12 km
13: Luz – Lagos 11 km

Deel jij deze inspiratie?
Of pin hem zodat je hem later weer kan vinden.

Of wil je alvast wat andere wandelinspiratie lezen?

Twee dagen wandelen in het Vechtdal

Wandelen in Cappadocië – Pigeon Valley en Zemi Valley

Wandelen in een Wadi? Avontuurlijk wandelen in Oman en Jordanië

8 dagen pelgrimeren op de Camino Frances – Pamplona naar Burgos

Wandelen in de Alpen – 6 dgn op de Alpe Adria Trail

Of doe een rondje Texel?

Wandelen op de Wadden – Streekpad Waddenwandelen – 4 Etappes Rondje Texel – 76 km

Ik hoop dat jij net zo geniet dan ik van deze mooie wereld!