Rickshaw Challenge MumbaiXpress – 3 vrouwen, 1 autorickshaw en 2000 km rijden door 5 staten van India
En weer ging ik de ultieme uitdaging aan in India. #IncredibleIndia Namelijk de Rickshaw Challenge MumbaiXpress! Deze keer ging ik maar liefst 2000 km rond crossen in het onvoorspelbare en chaotische verkeer van India. De eerste keer was het maar ‘1000’ en naar aanleiding daarvan waren er twee moedige collega’s van mij die ook die ultieme uitdaging wel aan durfden. Nou ja, mij hoef je zoiets niet twee keer te vragen en dus planden we een nieuwe Rickshaw Challenge.
Dit hele plan was al gesmeed in 2020 voordat corona roet in het eten gooide. Toen zouden we naar Oman en daarna naar India. Oman werd uitgesteld tot eind 2021 en was fantastisch en uiteindelijk gingen we in augustus 2022 dan eindelijk naar Mumbai voor de Rickshaw Challenge MumbaiXpress van 2000 km.
Wat heb ik India gemist… Wat heb ik de lieve mensen gemist… En wat heb ik het heerlijke eten gemist!
-
Hoe ziet de Rickshaw Challenge MumbaiXpress eruit?
Inhoud verberg
De Rickshaw Challenge is een wedstrijd. Deze strijd ga je aan met andere teams die zich ook ingeschreven hebben om die ultieme tocht met twee takt tuktuk te gaan afleggen. De wedstrijd is begeleid tot in zoverre dat je natuurlijk wel alleen moet rijden in het verkeer maar de overnachtingen zijn geregeld (bij de meeste pakketten), een zgn ANWB bus rijdt mee en mensen van de organisatie zullen bij kunnen springen op allerlei fronten mocht je dat nodig zijn.
Er zijn twee bussen die de hele tocht mee rijden. 1 bus voor je bagage die vooruit rijdt maar ook een bus die de garage is. Deze zorgt dat hij een beetje tussen de teams rijdt en dat als er dus panne is hij best snel bij je kan zijn. Wat dan ook fijn is.. je hebt wifi in je rickshaw. Er is een apparaatje ingebouwd, of zoals deze keer met regenseizoen, krijg je het apparaatje mee. Je kunt dus altijd je locatie doorgeven, bellen via whatsapp oid.
Elke ochtend is er een korte briefing. De dag wordt even doorgenomen, welke plekken zijn er de moeite waard om te bezoeken? Waar moeten we op letten, zijn er wegen waar je juist niet of wel langs moet gaan. Met het regenseizoen waar wij deze keer in zaten was dit wel handig om te weten. Maar ook wordt er in die briefing het papier uitgedeeld met de vragen die je moet beantwoorden en de foto’s die je moet gaan maken die dag. Foto’s waar om gevraagd wordt is bijv een foto van een vreemd verkeersbord met een teamlid en je rickshaw.
Echt alleen ben je nooit tijdens deze reis. Je bent in team natuurlijk, 2 of 3 personen maar ook de andere teams kom je vast wel een keer tegen. Vaak als je ergens staat zie of hoor je een ander team voorbij komen (toeteren of gillend uit de rickshaw) en als nodig stoppen ze natuurlijk om hulp te bieden …. of je doet gewoon even samen een kopje chai! Super gezellig dus.
Het deed me soms denken aan de camino. Waar je in een vreemd land bent maar toch deel uit maakt van een community en waar je zomaar ergens bekenden tegen komt. Die samenhang is echt heel fijn!
De Rickshaw Challenge MumbaiXpress brengt je door 5 staten, langs vele grote steden zoals Pune, Panaji, Mysore en Bangalore maar nog veel meer kleine dorpjes in de 2000 km die je van Mumbai aan de westkust rijdt naar Chennai aan de oostkust!
-
Hoeveel verschillende Rickshaw Challenges heb je?
Als je naar de website van de Rickshaw Challenge gaat zul je zien dat er verschillende challenges zijn. In 2019 deed ik de Tamil Nadu Run, nu dus de Rickshaw Challenge MumbaiXpress en daarnaast heb je ook nog de Deccan Odyssey, Malabar Rampage en de Classic Run. Zij lopen uiteen in afstanden en dus ook in dagen. De kortste is 7 dagen en de langste 14. Laat het nu zo zijn dat ik die 2 nu heb afgetikt.
Ik sta ervoor open om ook nog eens een andere te doen…Wie wil?
-
Hoeveel teams waren er? Hoeveel contact heb je met elkaar?
Tijdens de Rickshaw Challenge MumbaiXpress waren we met 5 teams. We hadden een Duits team en 3 Britse teams. 2 Britse teams waren 1 gezelschap en trokken wat meer samen op. Maar uiteindelijk ben je toch na een week een groot gezelschap geworden en begint iedereen een beetje een plekje te krijgen. De een is misschien wat meer op zichzelf, van de ander weet je dat ze goed mee doen met de wedstrijd en van anderen weet je dat het doel alleen is om over te komen en een pub te vinden.
Het contact met elkaar was de eerste keer in een Facebook groep speciaal voor die reis opgericht. Deze keer was het een gezellige whatsapp groep. Hierin worden filmpjes en foto’s gedeeld gedurende de dag, wat maakt iedereen mee en wat gaat er goed of juist mis. Maar ook, wie eet waar vanavond en hoe laat is er morgen briefing? Ook worden er elke dag updates gedeeld op hun eigen Facebook pagina.
-
Ons team: Women on Wheels – For Equal Rights
De vorige keer had ik met twee medebloggers (Aniek en Diana) de naam Dutch Angels maar deze keer pakten we het iets anders aan. Ik was deze keer met twee politie collega’s (Nicole en Maaike) en we wilden graag aandacht vragen voor een thema. Toen er in het nieuws gedeeld werd dat een meisje werd verkracht door een politieagent toen zij aangifte wilde doen van het feit dat ze verkracht was wilden wij hier iets mee.
In eerste instantie kwam het door dit bericht maar onze aandacht werd ook getrokken door de oneerlijkheid van behandeling van vrouwen. Niet gelijke kansen krijgen, maar ook nog eens het kastenstelsel wat daarbij komt kijken in India. Uiteindelijk hebben we het dus breed gehouden, we wilden niet politiek gaan of religieus en dus werd het de algemene quote voor gelijke rechten.
Gelijke rechten voor Vrouwen – Iets wat natuurlijk in de hele wereld speelt maar zoals met alles in India… De verschillen zijn gewoon groter. Het is zo apart om te beseffen dat er verhoudingsgewijs meer vrouwen op hoge functies zitten in India dan in vele andere landen…maar aan de andere kant meisjes nog worden uitgehuwelijkt en niet naar school kunnen / mogen.
Voor onze rickshaw Challenge MumbaiXpress hebben wij dus de rickshaw weer laten pimpen met mooie quotes die aangeven waar we voor staan. Deze pimp zat in het pakket wat wij gekocht hadden en dus stuurden wij plaatjes en quotes op en hoopten op een mooi design. De vorige keer, Tamil Nadu Run, was dat heel goed gekomen met onze Delfts blauwe rickshaw dus ik had er nu ook alle vertrouwen in.
-
Rijden in een Rickshaw
In de rickshaw rijden is best makkelijk, als je het eenmaal onder de knie hebt. Het is een tweetakt brommer zeg maar. Vroeger, ik weet niet of jij dat nog kent… moest je ook een brommer echt aantrappen terwijl je gas gaf en de koppeling inhield. Dit waren de zgn herenbrommers waar mijn vriendin van toen wel op reed.
Nu werkt het ook zo met de Rickshaw, je trekt een hendel een aantal keren omhoog om te choken, die hendel zit links naast je op de grond. Als je dan de koppeling, die ook links zit los laat trek je nog eens hard aan de hendel en start de rickshaw als je dan ook gelijk een beetje gas geeft met rechts.
Het zijn dus een aantal handelingen die je bijna tegelijkertijd moet verrichten maar na een dag of 2 heb je die handigheid vast te pakken. Maar daarom is het ook goed dat er een middag rijles gegeven wordt op een parkeerplaats waar haast geen verkeer is.
-
Times of India – Mumbai & Bangalore / en de Tubantia
Al op de eerste dag van de Rickshaw Challenge MumbaiXpress werden we opgemerkt met onze gave rickshaw. We stonden nog in Mumbai en fotografen namen foto’s van ons en onze opvallende rickshaw. Er werden vragen gesteld over de quotes en onze tocht en snel kon ik mijn telefoonnummer geven aan 1 van de fotografen toen het groen werd. Het is erg druk in het verkeer zoals je misschien wel vermoed…dus langer stil staan als het groen is is geen goed plan. De volgende dag werd ik gebeld door Alex Fernandez van de krant. Hij had over ons gehoord en onze foto’s gezien en wilde graag ons verhaal delen in de Times of India.
Maaike achter het stuur en Nicole en ik lekker achterin.
In de week erna deelden we dit natuurlijk op de sociale media en werden we getipt aan de Tubantia. En ja hoor, die wilde er ook wel een stukje aan wijden. Het was natuurlijk komkommertijd in augustus en zo’n te gek avontuur is natuurlijk wel even wat anders dan de doorsnee reis! En wij natuurlijk blij dat er aandacht voor ons thema kwam, meer gelijkheid voor vrouwen. Ook in NL is dat soms nog nodig dus thanks voor deze reminder in de Tubantia!
Later die week stond er nog een uitgebreid artikel in de papieren versie van de Tubantia.
Hierna heeft Alex van Times of India nog zijn best gedaan om onderweg te zorgen dat we nog een keer geïnterviewd zouden worden. Daar zijn we Alex super dankbaar voor want de Bangalore versie van Times of India vond het ook de moeite waard om er een stukje aan te wijden. Hoe gaaf?
Door ons verhaal telkens te vertellen werd ook voor ons duidelijker wat we wilden bereiken. Daardoor zijn we nog een aantal gesprekken ook aangegaan langs de straat met vrouwen maar ook met mannen. Hoe staan zij tegenover dit thema? Tot in hoeverre hebben zij hier last van. Het is natuurlijk altijd de vraag of men daadwerkelijk zegt hoe het is. We spraken mannen die allen aangaven dat ze het heel goed vonden wat we deden. Ja uiteraard stonden ze hier ook achter.
We werden zelf herkend door een man die zijn taxi liet draaien zodat hij het gesprek met ons kon aangaan bij een tankstation waar wij toevallig stonden te tanken. Hij gaf aan dat hij dochters had en hij graag zag dat zij ook gingen reizen en natuurlijk gingen studeren.
Ook spraken we jonge vrouwen die werkten bij een tankstation. Zij gaven aan dat daar waar zij woonden het kastenstelsel weinig invloed nog had. Iedereen had gelijke kansen werd er ons verzekerd. Ook op een school waar wij te gast waren werd ons verteld dat al sinds een tiental jaren het verplicht is voor elk kind om naar school te gaan. Komt een kind niet? Dan gaan ze op huis bezoek. Wel vraag ik me dan af dat als je geen huis hebt, geen schooluniform kan betalen hoe het dan in zijn werk gaat.
Maar de geluiden waren dus overwegend super positief.
Daar word je wel weer blij van natuurlijk.
En de mensen van India maken mij altijd weer blij. Ze zijn open, vrolijk, oprecht en nieuwsgierig. Dat maakt een bezoek aan India telkens weer een feest. Ik ben ook erg blij dat Maaike en Nicole het ook zo ervaren hebben. Dat zij nu ook een beetje verliefd zijn geworden op het mooie maar ook het vieze India. Je moet er zijn geweest om dat te kunnen zeggen…echt!
-
De mooiste momenten tijdens de Rickshaw Challenge MumbaiXpress
Als je dan met z’n drieën in een Rickshaw 14 dagen door het land crost dan zijn er heel wat mooie momenten natuurlijk! Je zit letterlijk bij elkaar op schoot en dus geen privacy. Het feit dat je onderweg bent, elke keer verrassende uitzichten hebt en er telkens leuke en vrolijke mensen langs komen is echt super!
We hebben ons geen moment verveeld… Ook hebben we haast geen problemen in de Rickshaw gehad maar ook niet met de Rickshaw. Hij hield het super goed vol. We hebben eenmaal een afgebroken uitlaat gehad… En 1x dat de remmen het niet deden, dit terwijl we gelukkig niet de berg afreden of vol gas over de snelweg reden maar in de stad dus ook dat is goed gekomen. Ik was helaas zo dom om te denken dat ik kon meehelpen afremmen…op slippers.. Dus dat ging niet helemaal goed maar voor de rest zijn we met de schrik ervan af gekomen. De garage reed nog dichtbij en in een mum van tijd waren we weer onderweg.
Maar wat waren dan de mooiste momenten?
- Rit langs het strand?
We kregen de opdracht om foto’s te maken met de rickshaw en het strand, de kust. Het waren ook de laatste twee dagen dat we langs de westkust naar beneden reden op weg naar Panaji, Goa. We kozen er op verschillende momenten voor om van de grote weg af te gaan en de kleine dorpjes, veelal vissersdorpen, te gaan bezoeken. Op die manier de weg rijden die net langs de kust ligt. Bij ons, of in de grotere steden, zou dat een soort boulevard zijn maar hier is het een kleine, smalle weg waar de huizen aan staan. Waar de boten liggen en waar het leven zich ook afspeelt.
Super gaaf om daar mensen te ontmoeten, het leven te zien en de sfeer te proeven.
- Het uitzicht in de bergen?
Toen we land inwaarts gingen moesten we de Western Ghats over. Dat zijn flinke bergen… en flinke bergen brengen ook geweldige uitzichten met zich mee. We hebben mooi weer gehad in de bergen, we hebben regen gehad… We hebben verre uitzichten gehad maar ook veel begroeiing om ons heen. Van rivieren en watervallen tot droogte en vergezichten over valleien. Wat een geweldig gebied!
- Rijden in de drukke stad?
En als je in India bent denk je natuurlijk aan de drukte in het verkeer. Wat een heerlijke uitdaging is dat! Uiteraard kost het wat inspanning maar des te fijner is het als je over bent zonder een schrammetje, met vele blije blikken rondom ons en vele Where are you from? Die wij bijna altijd in koor beantwoorden : The Netherlands!
Rickshaw Challenge MumbaiXpress 2022
Stel je voor dat je water bent wat langs stenen stroomt.. zo voel jij je ook in het verkeer in India. Je ziet iemand rijden en anticipeert erop… De volgende ziet wat jij doet en anticipeert op wat jij doet en zo verder. Soms lijkt iets niet te kunnen maar als jij de beweging inzet dan beweegt de rest met jou mee zodat jij kan wat jij zou willen. Hoe fijn?
Was de hele wereld maar zo goed op elkaar in gespeeld. Mogelijkheden zien in momenten die opkomen….
Alle mensen zijn zoo aardig. Ook dat maakt het rijden door het Indiase verkeer zo leuk! Korte gesprekjes, alleen een glimlach en een zwaai, geweldig!
- Of gewoon de snelweg?
Rijden op de snelweg in Nederland is ronduit saai. We gaan allemaal dezelfde kant op, geen oogcontact met mensen die je inhalen of die jij inhaalt. Hoe anders is dat in India? Los van het feit dat er natuurlijk ook wel eens een koe op straat kan staan of lopen hebben de mensen ook oog voor elkaar.
Hoe vaak is ons niet gevraagd om even te stoppen voor een selfie.. Ja op de snelweg! Hoe vaak hebben wij elkaar niet opgenomen met de telefoon als we drie a vier keer langs elkaar gingen. Elkaar een aantal keren inhalen en dan genoeg foto’s en filmpjes en dan door rijden. Dat kun je je toch helemaal niet voorstellen hier? Dan krijg je vast een klacht aan je broek omdat je inbreuk maakt op de anders privacy.. “Je mag geen foto van mij maken!”
-
De mooiste mensen tijdens de Rickshaw Challenge MumbaiXpress
En iets wat je nooit meer vergeet na zo’n indrukwekkende Rickshaw Challenge reis… En ik denk ook als je gewoon rondreist in India. De lieve mensen! Stuk voor stuk zijn ze blij je te zien. Ze zijn blij te zien dat je hun land bezoekt, dat je open staat voor ze en dat je geniet van hun land en cultuur.
Tijdens een van de uitdagingen moesten we chai maken / of een foto maken dat er chai gemaakt werd. Wij combineerden de twee en ik kroop al snel tijdens een stop langs de weg in een winkeltje om mee te helpen met het fijn stampen van de verse ingrediënten en diende daarna de thee op. Als weder prestatie namen we haar een stuk mee.
Wat een leuke vrouw!
Het is niet te tellen hoe vaak er langs onze Rickshaw mensen kwamen, op brommers – in auto’s – in rickshaws, die verbaasd bij ons naar binnen keken en vervolgens nog een keer langs kwamen om te vragen waar we vandaan kwamen. Hun mobiel erbij pakten en een foto of filmpje maakten. Soms zelfs vroegen of we even wilden stoppen zodat ze een selfie konden maken!
Het maakte daarbij niks uit of je op een achteraf weggetje reed of op de snelweg 🙂
Ook dit contact maakt je blij. Maakt dat je deel uit maakt van het geheel… Dat je in het leven van India eventjes opgenomen wordt. Dat is een heel fijn gevoel… Iets waar wij in NL zeker van kunnen leren. Hier gaat een ieder zijn eigen weg, blik op oneindig heel vaak en geen oog meer voor elkaar.
-
Het lekkerste eten tijdens de Rickshaw Challenge MumbaiXpress
Op een gegeven moment zouden we naar een tempelcomplex in Udupi. Ik weet dat je in heel veel tempels kan eten, er wordt ongelooflijk veel eten uitgedeeld waar je als toerist van mag genieten. Vaker heb ik op zo’n plek gegeten. Dit is voor een ieder toegankelijk en je wordt uitgenodigd om hier aan mee te doen.
Dus toen ik in de eerste tempel waar we binnen liepen een grote zaal zag waar men zat te eten ging ik in de rij staan. Het bleek iets anders in elkaar te zitten want dit was een lunch die aangeboden werd aan mensen die gedoneerd hadden aan de tempel begreep ik. Er was een festival geweest de afgelopen dagen en daar was gedoneerd door alle mensen die in de rij stonden, zij hadden een bewijs hiervan en op grond daarvan mochten ze deelnemen aan de lunch.
Net toen we verder wilden lopen zag ik een man wenken dat we even moesten wachten, hij ging wat regelen. Een kort gesprek later kwam hij weer en zette ons voorin de rij en we mochten blijven. De zaal was vol met lange rijen tafels en de mensen die er zaten hadden het eten bijna op. Alle mensen wasten hun handen achter in de ruimte en kwamen door de smalle deur, waar wij stonden te wachten, naar buiten gelopen. Toen iedereen weg ging mochten we naar binnen en kwamen we aan de lange tafels te zitten. Toen alle stoelen vol waren kregen we een bananenblad voor ons, hierna kwam een man met water om je blad even goed schoon te maken. Daarna kwamen de mannen met rijst, toen met curry etc
Eten met de handen is een kunst en het trucje leerde ik aan Maaike en Nicole. (Niet dat ik er zo handig in ben maar weet wel hoe het gedaan wordt) We kregen alles kunstig op onze hand en brachten het goed naar onze mond. Ondertussen kwam er een doorlopende stroom van heerlijk eten voor ons langs en werd op ons bananenblad gelegd. Het was heerlijk! Als laatste werd er een heerlijk zoet mengsel op het bananenblad gelegd. We zaten uber vol, het had zo goed gesmaakt dat we echt te veel gegeten hadden.
De grote gaarkeuken in de tempel en de mannen die ons bediend hadden.
-
Een dag rust in Panaji, Goa
Uiteraard hoort bij een reis ook wat rust en de ‘zogenaamde’ toerist uithangen. In Panaji hadden we een rustdag en zwommen we wat in het zwembad, bezochten we een kathedraal en kerk en boekten we een foodwalk die helaas niet veel voorstelde. Wel vond ik het heerlijke gerechtje Dahi Puri en kocht ik er daar 1 van.
Het was een bord vol en gelukkig nam Maaike er ook 1. Nicole had toch net iets teveel van het laatste heerlijke toetje gegeten van de foodwalk en zat dus al lekker vol. Al met al weer een heerlijke dag!
De duidelijke Portugese invloeden zijn goed zichtbaar in Panaji
Zoals je ziet is Panaji en heel Goa ooit gekoloniseerd door Portugal en dat vind je overal nog terug. De gebouwen die er staan zijn geweldig om te zien. Er zijn vele kerken en kathedralen door de katholieke Portugezen gebouwd in die tijd.
Een wandeling door dit oude gedeelte van de stad mag je dan ook niet missen.. Ook de kathedraal moet je eigenlijk bezocht hebben. Dat deden wij in de ochtend met onze eigen rickshaw natuurlijk.
Wij verbleven aan de rand van dit fijne stukje Panaji bij The Crown. Een geweldig hotel!
- Het binnenland door naar Chennai
Vanaf Panaji gingen we de Western Ghats over. Dit is een bergketen aan de linkerzijde van India, hierna kwamen we in een relatief vlak gebied te rijden voor een paar dagen. Want…daarna gingen we de Eastern Ghats over om naar Chennai te gaan. Ons eindpunt van deze reis.
Elke bocht is het weer een verrassing welk soort voertuig er aan de komt. De veelzijdigheid op de Indiase wegen is gewoon niet bij te houden. Je moet het meemaken om te kunnen beamen dat die ontelbaar is. Van dieren tot 2, 3, 4 wheelers maar natuurlijk ook nog andere voertuigen die je hier niet kunt voorstellen.
De bergen geven je mooie zichten en geweldig uitdagende wegen. Maar juist ook de verscheidenheid van het binnenland was super mooi om te zien en mee te maken.
-
We zijn ook cultureel verantwoord bezig geweest
Een mooi verhaal maar wat baalden we ervan… In Mysore zijn olifanten bij dit paleis te zien. Alleen niet op de momenten dat wij er waren. We hebben zeker ons best gedaan. Ze waren er in de ochtend, wij net te laat. Er werd ons verteld dat ze al naar het park gelopen waren en dus zijn we naar dat park gereden maar wat bleek? Ze waren alweer terug gewandeld… Er liepen er 12 werd ons verzekerd! Maar ja, wij moesten door.
Wel zagen we later die ochtend een heel aantal leuke apen bij deze mooie plek aan het water.
Ook tijd voor uitstapjes tijdens de
Rickshaw Challenge MumbaiXpress
- De oostkust van India – Chennai
Ook deel van deze Rickshaw Challenge MumbaiXpress is dat je de Rickshaw moet pimpen. De andere teams hadden ook hun rickshaw beschilderd of met leuke schilderijen en nieuwe toeters opgeleukt. Voor ons moesten onze jurken er aan geloven en hadden we een mooie beer in bijpassende kleur gevonden langs de weg.
Hoe mooi we hem ook hadden gemaakt.. dit was de eerste keer dat er toch echt wat mis was. De remmen deden het nauwelijks tot niet… We konden gelukkig net op tijd tot stilstand komen voor we achterin een bus die stil stond waren geknald.. Gelukkig reden we niet buiten de stad en hadden we er nog niet de volle vaart in.. De garage was in-no-time bij ons want die was ook net vertrokken en kon hem weer fiksen…
De schrik zat er wel even goed in bij ons!
De rest van de dag voelden we ons net als alle dagen daarvoor, onoverwinnelijk!
We waren een super team en hebben echt de meest mooie tijd gehad die we ons maar konden wensen.
Toch jammer dat we dan dus niet de hoofdprijs wonnen maar… ook wel verdiend natuurlijk de Bonkers Price 🙂 De prijs voor de mafkezen… En ja met die twee die ik bij mij had kan ik me daar alles bij voorstellen. *Ik heb mij echt heel netjes gedragen hoor!
En de laatste dag deden we niet meer dan een beetje zwemmen in het zwembad. Ik liep nog een rondje om het hotel en toen was het tijd om weer naar het keurig geregelde en nette Nederland te gaan. Wat ga ik India weer missen. De lieve mensen, het lekkere eten, de fijne regels waarbij iedereen er mag zijn lijkt het. Ik weet dat het altijd anders is als je ergens woont, on the surface lijkt het altijd beter. Maar echt… In het verkeer en de openheid van mens tot mens is echt fijn in India. Ik was een beetje bang dat ik gekleurd was en het niet meer helder zag maar mijn reisgenoten die nog nooit in India waren geweest zijn het helemaal eens met mij!
Al rijdend over de kleine bruggetjes om langs de zee te komen en de kleine vissersdorpen te bezoeken
Ook meedoen met een Rickshaw Challenge?
Dus wil jij ook op avontuur en lijkt jou dit gaaf? Neem contact op met de Rickshaw Challenge of stuur mij een mailtje met jouw vragen. Ik beantwoord ze graag. Of kijk ook nog even de hele reis op Zinvol Reizen IG Stories voor inspiratie.
En je kunt ook nog even mijn eerste Rickshaw Challenge in India bekijken voor inspiratie – De Tamil Nadu Run
Deel deze blog voor anderen
SPREAD THE POSITIVE VIBE
Ben je nieuwsgierig geworden naar de rest van India? Ik snap dat!
Lees eens wat meer over reizen in India.
Stadsgids Udaipur – City of Lakes – Rajasthan
Kumbhalgarh Fort & Ranakpur Jain Tempel – Ghanerao
Tijgers spotten in Ranthambore NP
Proef het lekkerste streetfood tijdens de Foodwalk Oud Delhi
Tips voor Vrouwen – Veilig Reizen in India
Reisgids Namchi en omgeving – Sikkim
Ga op een geweldige rondreis door het voormalige Koninkrijk Sikkim
Ik hoop dat jij net zo geniet van deze mooie wereld dan ik
Gerelateerde berichten
Over de auteur
Jacomijn
Jacomijn is een fervent reizigster en politieagent uit Nederland die jou graag inspireert zinvol, veilig en gezond de wereld over te reizen.
