De indrukwekkende stam Himba bezoeken – Opuwo – Kunene Regio, Namibië
|Natuurlijk ging ik ook de indrukwekkende stam Himba bezoeken! Tijdens mijn rondreis door Namibië was ik eind januari in het noordwesten van Namibië en bezocht ik de stad Opuwo. Opuwo is de hoofdstad van de Kunene Regie van waar uit je een aantal mooie uitstapjes kunt maken. Als je daar bent ga je natuurlijk ook de Himba bezoeken.
Veel mensen zullen deze imposante mensen herkennen door het programma “Groeten uit de Rimboe“. Dit was al in 2005 en daarin werd een Nederlands gezin voor een tijdje bij deze Himba stam gezet om hun leven te ervaren. In 2006 werd ook het programma “Groeten terug” opgenomen waarbij de Himba naar Nederland kwam om eens hier het leven te ervaren.
Er zijn nog zo’n 50.000 Himba’s (Ovahimba) die in het noordwesten van Namibië leven. De regio waar de Himba leven heet Kunene Regio (voorheen Kaokoveld) wat een onherbergzaam gebied is. De Himba’s zijn een nomadisch volk wat met hun vee van plek naar plek trekt voor water.
Ik kon bij ABBA guesthouse waar ik verbleef een trip boeken bij een lokale gids. We zouden in de ochtend vroeg vertrekken naar het dorp zodat ik de dag opstart kon mee beleven. De vrouwen verzorgen dan hun huid met vet van de geit, kruiden en oker. Ik lees dat zij zich nooit wassen en zich beschermen met dit vet tegen vuil en ongedierte. Ik ben erg nieuwsgierig naar dit ritueel. Ook het haar van de vrouwen is erg indrukwekkend vind ik. Het is een wereld die zover van ons af staat en mij daarom zo aantrekt..
Toen ik vanuit Palmwag naar Opuwo reed trof ik dit meisje langs de kant van de weg, zij verkocht mooie stenen. Zij verkocht mij niets maar ik gaf haar wel mijn verse groente welke ik nog in mijn koelkastje had. In ruil daarvoor vroeg ik of ik een foto van haar mocht maken.
De Himba Bezoeken – Opuwo
Als we die ochtend wegrijden heb ik in de auto een grote zak meel liggen en wat andere dingen zoals suiker en maispap wat erg gewaardeerd wordt. We rijden de stad uit en blijven de weg zo’n klein uur volgen waarna we, als het eenmaal licht geworden is, rechtsaf een heel klein weggetje in slaan. Als we iets dichterbij het ronde dorp komen zien we veel himba’s rondom het dorp met tentjes en een heel aantal auto’s staan. Na een kort gesprek van mijn gids met een van de mannen blijkt dat er een vrouw overleden was en gisteren begraven was. Ik bedenk mij achteraf dat ik niet weet hoe of waar dat begraven gebeurt. Wij waren van harte welkom om in het Himba dorp te komen kijken.
Ik loop achter mijn gids aan het Himba dorp in. We staan nog even buiten de kraal (omheining van het ronde Himba dorp) te praten met wat mannen. Langzaam bewegen we naar binnen en ik zie dat mijn gids naar de groep mannen loopt en uiteindelijk een man aanspreekt. Dit is de stamoudste en ook hij geeft toestemming aan ons om het Himba dorp te bezoeken.
Mijn gids begint uit te leggen waaruit een dorp bestaat, wie de bewoners zijn. Een Himba dorp bestaat uit 1 gezin, 1 familie. De man die hier stamoudste is heeft een aantal vrouwen. Een nieuw dorp begint dus met een man en een vrouw, de man vraagt dan aan zijn eerste vrouw of er nog een vrouw bij mag komen. Als vrouw 1 dat goed vind wordt er gezocht naar een goede vrouw die past bij hen. Deze tweede vrouw krijgt een tweede hut, komt er nog een derde vrouw bij? Dan krijgt die ook een eigen hut. Zo heb je dus dat er in de kraal meerdere hutten komen te staan. Als er kinderen oud genoeg zijn kan het zijn dat die ook een eigen hut krijgen.
De Himba bezoeken – Opuwo – Kunene Regio, Namibië
Opbouw hutten en kraal Himba
Ik vond het super om te zien dat er in de grotere hutten waarin geleefd wordt deuren zitten en er ook sloten op zitten. Mijn gids zei gekscherend dat dit was om de kindjes zo nu en dan buiten te houden. Ik zag in één van deze grotere hutten dat ze zelfs een bovenverdieping hadden. Hier werden de dierbare en kostbare spullen opgeslagen.
Naast de mooie hutten waarin geslapen en geleefd wordt zijn er hutten voor voedsel, deze staan op een verhoging, maar ook hutten om te rusten tijdens de hete uren van de dag. Hierin wordt ook voedsel gedroogd door dat er goed wind door heen kan waaien. In de kraal is het een beetje een rotzooitje op de grond vind ik, dit komt doordat in de nacht de dieren ook in de kraal lopen. Zij eten alle restjes op die er dan nog liggen en ik zie dan ook her en der dierlijke resten liggen, botten e.d. waar ook honden weer mee spelen of om vechten.
In het midden van de kraal zit nog een kleinere kraal waar in de nacht het vee in zit ter bescherming tegen het wild wat hier natuurlijk gewoon vrij rondloopt. Je kunt hier leeuwen, luipaarden of cheetas tegen komen, er loopt van allerlei wild rond in de omgeving. Ik begreep dat de hut van de stamoudste hier recht voor staat en dat daarachter de ingang van de kraal zit. Het zwakste punt in de kraal natuurlijk als het afgesloten is. Maar dus ook als er iets gebeurt kan de stamoudste gelijk zicht pakken op het vee.
Himba Vrouwen
Bij de tweede hut waar we aankomen zie ik een aantal vrouwen binnen zitten. Zij zijn zich aan het klaarmaken voor de dag, zich insmeren en ik denk de laatste nieuwtjes aan het uitwisselen. Het ziet er gezellig uit, kinderen lopen in en uit en ik loop op aanraden van mijn gids langzaam naar binnen. In eerste instantie laten ze me links liggen en als ik, in het Engels, aan hen vraag of ik een foto mag maken dan pas kijken ze me aan. Ik wijs op mijn telefoon en vraag nogmaals of ik een foto mag maken en ik zie dan dat ze knikken. Gelijk gaan ze weer verder met zichzelf insmeren met het goedje en het gesprek waar ze mee bezig waren.
Ik probeer een aantal foto’s te maken in de donkere hut. Natuurlijk probeer ik hen goed in beeld brengen, het complete plaatje dan ook. Ik zie aan de muur wat kledij hangen. Dit is allemaal gemaakt van huiden. Het valt me wel op dat de vrouwen nog totaal gekleed zijn zoals hun traditie dat voorschrijft maar dat vele mannen toch echt wel voetbalshirts dragen of militaire kledij.
Ik vind de vrouwen echt indrukwekkend, imposant ook! Het lijken soms echt warriors zoals ze hun sieraden dragen, hun leren rokken en op hun hoofd een soort kroontje hebben. De vrouwen die dit kroontje dragen zijn getrouwd.
Ik spreek een vrouw die druk bezig is op een steen om oker te vermorzelen zodat het door het vet kan. Zij vraagt me of ik getrouwd ben en hoeveel kinderen ik heb. Zij heeft maar 2 kinderen gekregen wat ze erg jammer vind. Als ik vertel dat ik alleen woon, een fulltime baan heb maar daarnaast veel reis en het dus niet erg mis dat ik geen man heb en geen kinderen snapt ze me wel. Toch wenst ze mij toe dat ik toch nog een paar kinderen mag krijgen. Zo leuk om te merken dat we nieuwsgierig zijn naar elkaar. Ik ken hun manier van leven niet en zij de mijne niet. We schelen in leeftijd maar een paar jaar van elkaar.
Even later komt haar dochter van 22 jaar in de hut en ik vind haar zo mooi dat ik haar vraag of ik foto’s van haar mag maken. Nog steeds heb ik bovenstaande foto als achtergrond op mijn telefoon. Die is toch ook echt geweldig! Wat een warrior!
Himba mannen
Zoals eerder gezegd mogen de Himba mannen meerdere vrouwen hebben. Dat wil zeker niet zeggen dat zij dat allemaal doen. Als je meerdere vrouwen hebt ben je verantwoordelijk voor een dorp, voor de kinderen en voor alles wat er gebeurt. Je moet daar wel wat inzicht voor hebben, als er geen eten is of als er andere problemen zijn dan komt men bij jou voor raad. Er zijn dus genoeg mannen die of maar 1 vrouw hebben en dichtbij een andere kraal wonen.
Himba mannen kleden zich de laatste tijd erg westers. Ik heb een aantal mannen gezien waarbij ik nog een traditionele haardracht zag. Een van hen was nog op zoek naar een vrouw en hij werd dus aan mij voorgesteld. Erg leuk en ik voelde me gevleid maar nee dank je 🙂 Ik mocht wel een foto van zijn haardracht maken. Hierop zie je dus ook de haardracht die de jonge meisjes ook dragen. Alleen deze man heeft een staart naar achter en de meisjes hebben twee staarten naar voren.
Himba gewoontes
Wij Nederlanders zijn vaak best recht voor de raap, nou dat werkt hier dus echt niet. Zelfs als je naar een dorp toegaat zorg je dat je op afstand wacht. Zo kondig je je komst aan zodat men kan wennen aan je aanwezigheid. Dan langzaam mag je de kraal benaderen en uiteindelijk het gesprek aangaan. Wij stonden ook al een tijdje aan de buitenzijde van de kraal terwijl ik dacht, zullen we naar binnen gaan? Mijn gids bleef nog even in gesprek en leek in mijn ogen tijd te rekken… Dat deed hij dus ook maar om een hele andere reden dan dat ik zou kunnen bedenken.
Vrouwen gaan nooit alleen contact maken. Zij lopen in een treintje van 3 of 4 vrouwen op de groep mannen af. Ik zag het gebeuren en kon er op tijd een foto van maken. Hierna gingen ze aan de rand van de groep zitten en zeiden nog niets. Kort erna stonden ze op en benaderden ze de stamoudste en spraken kort. De vrouwen die mee liepen maakten volgens mij alleen kort oogcontact en liepen daarna weer achter de eerste vrouw aan weg. Hoe apart?
Ik zag op verschillende plekken kruiken hangen in een boom. Hierin werd water of eten bewaard. Het is er natuurlijk veilig voor roofdieren maar ook iets minder heet dan fel in de zon.
Eten koken voor het hele dorp en dat hele dorp is natuurlijk je familie. Ook eten ze niet erg gevarieerd. Ze eten vlees als er een dier geslacht is en dat is niet heel vaak natuurlijk. En als dat gebeurt eten ze wel echt alles van het dier en wordt de rest gebruikt voor kleding of andere doeleinden zoals bijv pezen waar draad van gemaakt kan worden. En ze eten pap doordat ze melk hebben van hun vee.
De huiden drogen in de hut waarin ze ook rusten of ander voedsel hangen wat moet drogen. Dat is de hut waar de wind goed doorheen kan waaien. Ik heb er helaas alleen een filmpje van gemaakt en geen foto. Toen ik er binnen was zag ik een huid hangen die nog vers was, van een geit waarschijnlijk. Ook zag ik er natuurlijk allemaal urnen/potten staan waarin eten zat.
Nergens zie je een stoel staan. Iedereen heeft zijn eigen stoel en neemt die mee naar de plek waar hij gaat zitten. Als de mannen dus weer aan het verplaatsen waren zag ik ze met een stoel of iets waarop ze kunnen zitten lopen. Iedereen heeft zo zijn eigen versie van een draagbare zitplaats.
Als kinderen 10 jaar zijn worden er 2 tanden uit de onderkaak geslagen. Ook worden de voortanden af geslepen. Het geeft natuurlijk wel een heel apart gezicht als wij dit zien. Voor hen is dit de normaalste zaak ter wereld…
Ook de Himba bezoeken?
Probeer bij een lokale gids een trip te boeken. Je hebt dan de meeste kans op een authentieke beleving. Ik vond het super om als enige blanke rond te lopen in het dorp. Ik heb mij erg welkom gevoeld en vond het super om te merken dat ze ook nieuwsgierig waren naar mij. Uiteraard hoop ik dat jij ook een leuke ervaring tegemoet gaat als jij op rondreis in Namibie gaat en de Himba gaat bezoeken.
Verblijven Opuwo
Heerlijk guesthouse aan de rand van het centrum. Een kleine 10 minuten lopen en je bent bij restaurant Kaokaland waar je fijn een kopje koffie kan drinken. Het is basic maar van alle gemakken voorzien.
Hotel Country Logde net buiten Opuwo
Luxe hotel wat van alle gemakken is voorzien. Het is een half uurtje lopen vanaf het centrum dus dat zou je beter met je auto kunnen doen. Het heeft een heerlijk zwembad met een geweldig uitzicht over de omgeving.
Komen & Gaan
Palmwag – 3,5 uur rijden. 233 km
Ik kwam vanuit Palmwag rijden toen ik hier naar toe ging. Prima te doen en onderweg kom je natuurlijk door geweldig gebied te rijden. In Palmwag verbleef ik een aantal dagen en deed ik een mooie wandeling in de natuur.
Epupa Falls – 2.5 uur 178 km
Epupa Falls is ook een plekje wat je gezien zou moeten hebben. Je bevind je dan op de grens van Angola en Namibië. Het natuurgeweld van water laat je daar weer eens goed zien waar het toe in staat is.
Bestel je reisgids Namibie
Deel jij deze inspiratie?
Wil je meer lezen over Namibië?
Het meest iconische plekje van Namibië – Deadvlei
Bezoek spookstad Kolmanskop en kuststad Luderitz – Aus
Fish River Canyon – 2 na grootste Canyon ter wereld
Alles wat je moet weten voor je bezoek aan Spitzkoppe
Wat te doen bij Waterberg Plateau NP
Lees alles over mijn rondreis Namibie
Ik hoop dat jij net zo geniet van deze mooie wereld als ik
Ik kwam het onderstaande verhaal tegen. Ken jij dat ook? Ik vind het prachtig. Denk je dat het authentiek is?
In de Himba-stam van Namibië in Zuidelijk Afrika ligt de geboortedatum van een kind vast, niet op het moment van geboorte, noch bij conceptie, maar veel eerder: vanaf de dag dat het kind in de geest van zijn moeder wordt gedacht.
Wanneer een vrouw besluit dat ze een kind gaat krijgen, gaat ze in alle rust onder een boom zitten, ze luistert totdat ze het lied kan horen van het kind dat geboren wil worden. Nadat ze het lied van dit kind heeft gehoord, gaat ze terug naar de man die de vader van het kind zal zijn om hem dat lied te leren. En dan, wanneer ze de liefde bedrijven, zingen ze het lied van het kind, om hem uit te nodigen.
Wanneer de moeder zwanger is, leert ze het lied van dit kind aan de vroedvrouwen en oudere vrouwen van het dorp. Wanneer het kind wordt geboren, zingen oude vrouwen en de mensen om hem heen zijn lied om hem te verwelkomen.
Naarmate het kind groeit, leren de andere dorpelingen zijn lied. Dus als het kind valt of gewond raakt, vindt hij altijd iemand om hem op te pakken en zijn lied te zingen. Maar ook, als het kind iets geweldigs doet, of met succes de overgangsrituelen doorloopt, zingen de mensen van het dorp zijn lied om hem te eren.
In de stam is er nog een mogelijkheid waar dorpelingen voor het kind zingen. Als de persoon op enig moment in zijn leven een afwijkend of antisociaal gedrag vertoond, wordt hij in het centrum van het dorp geroepen en vormen de mensen van de gemeenschap een cirkel om hem heen. Dan zingen ze zijn lied.
De stam erkent dat de correctie van antisociaal gedrag niet door straf gaat, maar door liefde en herinnering aan identiteit. Wanneer je je eigen lied herkent, wil je niets doen dat de ander of de stam zou schaden.
En als deze jongen oud wordt, in zijn bed ligt, klaar om te sterven, kennen alle dorpelingen zijn lied en zingen ze voor de laatste keer zijn lied.
Het lijkt me heerlijk om te reizen zoals jij doet. De manier waarop je naar mensen en dingen kijkt. Dankjewel voor het delen!
Ed
Hoi Ed, wat een mooi verhaal. Ik kende dit niet maar is wel een super interessant verhaal over de himba cultuur natuurlijk!! Dank je wel voor je reactie. Ik hoop dat je ook mooie reizen mag maken Ed!
Hi Jacomijn, dank voor het delen van je ervaring en prachtige foto’s. Ik ben bezig onze reis van dag tot dag te plannen. Opuwa(vanuit Twyfelfontein) ligt ook in onze route. ik dacht in 1e instant om de volgende dag met een gids een dorp/community te bezoeken zoals jij ook hebt gedaan en die dag erna in omgeving zelf rond te rijden en dorpjes te bezoeken. Dus 2 dagen/3 overnachtingen, ik twijfel alleen of 1 dag/2nachten niet voldoende is of zeg je er is zoveel te zien? Daarna rijden we door naar Ondangwa, volgende dag daar en vervolgens Etosha Park. Benieuwd of je misschien ook in Ondangwa bent geweest? groeten Karin
Hoi Karin, dank je wel voor je reactie. Wat een geweldig land he? Ik heb er 10 weken rondgereisd en vond het er echt heerlijk! Wat leuk dat jullie ook een rondreis gaan doen. Als je beperkt de tijd hebt snap ik dat je niet te lang ergens wil zijn. Mijn ervaring was wel dat hoewel ik soms 3 a 4 nachten ergens was ik me er zeker wel vermaakte door een wandeling te maken in de omgeving of nog een extra dorpje bezocht waar altijd iets te zien was. Het stadje Opuwo is wel echt interessant, ook de omgeving is leuk om te verkennen. Ik ben hier twee nachten geweest en heb me er goed vermaakt. Het uitstapje naar de Himba nam alleen de ochtend in beslag en dus kun je de rest van de dag het stadje of wat van de omgeving bekijken. Wil je dan nog meer in de omgeving doen of zien is een extra nacht handig maar dat zou ook tijdens je tocht naar de volgende plek kunnen doen.
Hallo Jacomijn.
Heb jij toevallig contactgegevens van een ( of jouw) lokale gids met wie wij een Himba village zouden kunnen bezoeken? En weet jij toevallig of dit ook in iets zuidelijkere gelegen plekken dan Opuwo goed kan? Ik lees overal van alles dat er allerlei Himba villages zijn bij Uis, Kohwarib e.d. maar lastig om te vinden waar je het precies moet boeken.
Hey Agnes, ik heb dat toen via Abba Guesthouse geregeld. Zij wist een lokale gids. Ik heb daar zelf geen gegevens van. Als je daar eenmaal bent is er vast lokaal iets te regelen. Niet alles is vooraf goed en makkelijk te vinden. Wat gaaf dat je daar naartoe gaat 🙏🏼