Wandelen in Twente – De Stuwwalroute – 55 km van Mander naar Oldenzaal

Jacomijn | 17 juli 2020 | Actief, Europa, Nederland | 5 reacties

Wandelen in Twente: De Stuwwalroute! Dat werd de nieuwe uitdaging in mei 2020. Samen met vriendin en collega Chantal gingen we op pad, heel stoer dachten we nog kort even dat we hem misschien wel in een keer gingen lopen. Het is niet zoals wandelen op de wegen van de Nijmeegse Vierdaagse kwamen we later achter en in mijn hoofd had ik 45 km bedacht… Maar deze wandeling in Twente is net iets langer met zijn 55 km. Dus toen we de eerste dag bijna de 30 km aantikten op de Stuwwalroute vonden we het genoeg geweest en lieten we ons ophalen.

De Stuwwalroute in Twente brengt je 55 km door het landschap over de stuwwallen die er zijn ontstaan nadat de ijskappen uit de ijstijd het land omhoog drukte aan de uiteinden. Zodoende hebben wij in NL allerlei heuvelruggen 🙂 Deze wandeling in Twente brengt je dus mooie uitzichten over glooiende landschappen en verrassende lage stukjes waar het soms nog best moerassig kan zijn.

Wist jij dat de hoogste stuwwal in Twente de Tankenberg is met 82 meter boven NAP?

Weten wat ik zoal in die dagtas heb zitten tijdens de wandeling? Lees er alles over.

Mander – Rossum 28 km

Inhoud verberg

Mander – Rossum 28 km

Rossum – Oldenzaal 27 km

De Stuwwalroute begint in Mander bij de Molen van Bels. Een erg mooi plekje om even op je gemak rond te lopen. Even rondom wat nu het restaurant is lopen geeft je een blik op de oude watermolen. Als we dan het pad gaan volgen komen we ook langs de watermolen van Frans die een stukje verderop staat. Daarna lopen we snel het glooiende landschap in en verdwijnen langs weilanden de bossen van Twente in.

We praten veel en ik zie dat we een aantal bezienswaardigheden op de Stuwwalroute helemaal niet hebben opgemerkt 🙂 Als jij deze wandeling gaat doen let dan op de Vassergrafveld en het Haarlergrafveld. Ik lees nu dat dit gebied behoort tot een van de oudste bezittingen van het Overijsselse landschap.

Wij hadden heerlijk weer deze eerste dag, misschien iets te warm voor sommigen onder ons maar ik hou er van. We liepen langs Vasse en gingen in de richting van de Braamberg die een hoogte van 78 meter aantikt.

Wist je dat je in Vasse elke jaar Het Vliegend Hert tegen kan komen? Deze zijn maar op een paar plekken in NL te vinden!

Hierna brengt de Stuwwalroute ons slingerend door het landschap van Twente in de richting van Ootmarsum. We komen onderweg langs een leuk plekje waar je honing kan kopen en even in de bijenkorf een blik kan werpen. Ik vind het altijd super leuk als mensen zoiets bij hun huis aan de weg zetten. Nadeel van de laatste tijd is wel dat ik bijna geen contant geld meer heb dus elke keer als ik groente of zulke heerlijke honing zie staan dan kan ik niet betalen omdat ik alleen een pinpas bij mij heb…

Als we door lopen komen we bij de Kuipersberg in Ootmarsum met zijn 71 meter! De Stuwwalroute geeft je dus heerlijk wat uitdaging in het beklimmen. van deze stuwwallen. Bovenop de Kuipersberg genieten we even kort van het uitzicht want het waait er en we krijgen het er koud van. We lopen namelijk in een lekker snel tempo zodat we van deze fijne wandeling ook gelijk een goede workout maken!

Twee vliegen in een klap!

We lopen dan gelijk weer naar beneden en laten Ootmarsum helemaal links liggen om gelijk weer het glooiende landschap in te gaan. Lopend over de Ageler Es zien we aan onze linker hand Landkruis op’n Boaken staan. In 1738 werd de Ageler Es getroffen door hevig onweer en de hele oogst ging verloren. De boeren van Marke Agelo waren er in die tijd van overtuigd dat God hen gestraft had door hun gebrek aan naastenliefde.

Even later komen we langs het eerste restaurant op de Stuwwalroute. Deze komen we dan tegen in Marke Volthe. We hebben dan al een heel aantal km’s gelopen en dus moet je zeker zelfvoorzienend zijn op deze route. Qua eten en drinken maar ook voor het plassen ben je aangewezen op de natuur 🙂

We lopen iets verder om dan bij een boer die een mooi bankje heeft staan naast zijn schuur te gaan zitten voor onze tweede pauze. Het is nog corona tijd en dus geen enkel restaurant zou ook open zijn op de route.

Wat ik standaard elke pauze doe is even mijn voeten uit de schoenen. Even laten luchten, opdrogen en afkoelen. Hierna kan ik er weer fijn tegen aan. Er zijn mensen die er bij zweren om de schoenen NOOIT uit te doen tijdens een wandeling…ik ben van het andere kamp 🙂

Als wij dan aan het eind van de middag aankomen in Rossum houden wij het voor deze eerste dag voor gezien. We hebben een heerlijke dag buiten gehad en zijn weer helemaal bijgekletst!

In ruim 5 uur hebben wij dan 28.8 km gelopen.

Dag 2

Stuwwalroute van 55 km

– Wandelen in Twente –

Rossum – Oldenzaal 27 km

Dag 2 staat dus Rossum naar Oldenzaal op het programma. We parkeren bij de kerk in Rossum en lopen dan al snel het plaatsje weer uit en de wijde omgeving in. Via wegen en (bos)paden komen we uiteindelijk langs Het Everloo. We zijn dan zo’n 45 minuten aan de wandel. Mocht je al dorst hebben of naar het toilet moeten dan is dit een optie. Wij liepen nog in de corona tijd en dus was het gesloten.

Hierna kwamen over een heel leuk stukje pad te lopen. Het viel ons op dat er een stuk spoor lag als brug. Daar hadden we ook nog eens een geweldig uitzicht op de omgeving waar een ree liep te grazen. Toen we verder liepen kwamen we uit bij de uitleg over dit spoor. Het was het oude trambaantje wat hier ooit liep namelijk! Deze trambaan liep ooit van Oldenzaal naar Denekamp.

We kwamen weer uit het bos en liepen over het mooie glooiende landschap van Twente, dit is toch wel echt anders dan lopen in Salland. Je merkt wat dat betreft echt dat je hier richting Duitsland gaat. Zo apart vind ik dat. Je bent echt maar zo’n 50 km verderop!

Na een pauze, van waar we de rook van de kerncentrale in Lingen, Duitsland konden zien liepen we verder en kwamen we op het terrein van landgoed Hakenberg te lopen. Mooie witte hekwerken omsluiten dit landgoed, geeft altijd wel een mooi contrast die hekwerken. Het enige wat mist hier is dat ze niet in zwarte letters de naam erop geschreven hebben 🙂

Even later lopen we langs monument De Hel. Er ligt een grote zandsteen die doet herinneren aan de tijd dat de Sint Plechelmus in Oldenzaal werd gebouwd. De zware stenen kwamen uit een steengroeve in Gildehaus en moesten vervoerd worden dmv paard en wagen. Het beek ravijn waar ze hier door moesten was een hels karwei en zodoende wordt deze plek nog steeds de hel genoemd.

Verder lopend komen we nog langs een galg en vreemdenkerkhof.. Een galg herinnert aan de tijd dat een ter dood veroordeelde hier aan de galg gehangen werd door het galgenboertje… Deze ter dood veroordeelde bleef soms dagen lang hangen ter afschrikking… Hierna werd deze dan op het ernaast gelegen vreemdenkerkhof begraven.

Kort hierna passeren we heel toepasselijk een Maria kapelletje 🙂

Als we dan verder lopen moeten we door een stukje land waar een aantal koeien staan. Ze staan zo dat we ze weg moeten jagen of er maar tussen door moeten lopen. Wegjagen vind ik ook zo sneu dus loop ik er tussen door.

Omdat ik even voor de foto ga staan is er 1 van de koeien zo brutaal om bij mij te komen en te bedenken dat die mij er eigenlijk niet bij wil hebben. Zijn hoofd zie ik al een beweging maken die me alarmeert en ik ren gelijk weg. Hierna loopt hij op Chantal af om haar een beuk te geven. Die staat gelukkig nog bij het hek en kan op tijd weg komen…

Hierna heb ik ze weggelokt door langs het hek te gaan lopen waardoor Chantal, rennend, de overkant kon bereiken!! Hahaaha!! Dit was toch echt de eerste keer dat koeien niet aardig waren tegen mij… Het bleek het soort Limousin te zijn die wel vaker dit soort acties onderneemt lezen we later…

De regel blijft dus echt altijd van kracht… Blijf op tenminste 20 meter afstand van koeien en ander wild wat je op de Nederlandse wandelingen tegen kan komen. Dit was voor mij de eerste keer dat een dier niet aardig tegen mij was ..

Toch heb ik de ervaring met de Schotse Hooglanders die je overal tegen komt dat het niet uitmaakt of je er dicht langs loopt of een grote omweg maakt. Ze liggen her en der en geven je over het algemeen geen enkele aandacht.

We lopen nog een tijdje over bospaden en dan tussen weilanden door om uit te komen bij het Kalheupinkpark aan de rand van Oldenzaal. Wat een enorm leuk en artistiek park. De mooiste kunst is verwerkt in de natuur en met het park een geworden.

Kalheupinkpark - Oldenzaal — Er zaten twee haasjes heel parmant…

Dit is dan ook het laatste hoogtepunt wat we op deze wandeling tegen komen. We lopen langzaam richting het station van Oldenzaal waar de wandeling Stuwwalroute tot een eind komt. Wij sluiten af met een heerlijke cappuccino op een terras in de binnenstad van Oldenzaal.

De terrasjes zijn net weer open (na de lockdown van de corona)
en voor mij was het de eerste keer weer dat ik op een terras zat.
Heerlijk genieten hoor!