Vrijwilligerswerk tijdens je backpackreis. Ik ging werken bij het Juara Turtle Project op Tioman Island – Maleisië

Vrijwilligerswerk tijdens je backpackreis.
Ik ging werken bij het Juara Turtle Project op Tioman Island – Maleisië

Als je het over Zinvol Reizen hebt dan moet dit daar toch zeker onder vallen. Toen ik deze reis ondernam had ik nog niet deze website maar dit was wel een start van zinvol reizen. Iets meer willen doen dan alleen maar de wereld bekijken vanaf een afstandje.

Aankomst bij het Juara Turtle project

Ik kwam aan op een zaterdagavond en de volgende ochtend zat ik aan het ontbijt te genieten van de jungle waarin ik mij ineens bevond. Er was een vrouw die de lekkerste bananenpannenkoeken aan het bakken was. Iedereen was er gek op en we genoten er volop van. Als je besluit te gaan werken bij het Juara Turtle Project dan zit je overnachtingen en ontbijt en lunch bij de kosten in begrepen. Je betaalt afhankelijk van het seizoen dat je er bent vanaf 700 RM tot 1000 RM (150 tot 210 euro). Dat is dus super goedkoop als je bedenkt dat je een ervaring voor je leven er bij krijgt.

Die morgen was er gelijk al een activiteit, je kon mee gaan naar de waterval in de jungle. Ik koos ervoor om bij het project te blijven omdat ik de turtle talk wilde leren.

Vrijwilligerswerk tijdens je backpackreis?
Ik ging werken bij het Juara Turtle Project op Tioman Island – Maleisië

Juara Turtle Project – Tioman Island

Het Juara Turtle Project is een non-profit organisatie en is om die reden afhankelijk van donaties van toeristen en programma’s die hun werk steunen vanuit omliggende landen maar ook vanuit scholen uit het westen. De toeristen die op het eiland een toer gaan doen worden ook altijd even hier naartoe gebracht. Elke dag komen er dus mensen even kijken. Zij krijgen dan de turtle talk. Er wordt wat over het project verteld, er wordt over de schildpadden verteld zoals hoe zij zich bewegen in de zee en wat belangrijk is voor ze.

Bedreigingen voor de wildlife in zee – Juara Turtle Project

Er zijn verschillende bedreigingen in zee waar we over vertelden. Bijvoorbeeld het afval dat de mens produceert en wat in zee terecht komt. In heel veel landen wordt het vuil niet opgehaald en komt er heel veel in de zee terecht. Een van de bedreigingen voor de schildpadden is het vele plastic. En drijvende plastic zak lijkt namelijk op een kwal en laat dit nu net iets zijn wat de schildpad graag eet. Je kunt je vast voorstellen wat zo’n zak kan aanrichten bij een schildpad.

Toen ik in de Filipijnen aan het wandelen was zag ik ook zoveel afval liggen. Het was zulk mooi gebied en het leek zo authentiek nog maar dan toch zie je overal plastic zakken en plastic flesjes. 

Dan heb je ook nog de visindustrie. Nog steeds worden daar super grote en lange netten gebruikt om de oceaan helemaal leeg te vissen. Deze visnetten kunnen kilometers lang zijn… Als een schildpad, wat bijvangst is, erin verstrikt raakt kan het verdrinken. Een schildpad is een reptiel en moet om de 20 a 30 minuten naar boven om te ademen. Hoe zielig is dat? En dan te bedenken dat het bijvangst is en dus zo weer terug de zee is gegooid zal worden als de netten binnen gehaald zijn.

Informatie – Juara Turtle Project

En dan vertellen we natuurlijk over de stropers die er natuurlijk ook zijn. Zij struinen de stranden af om de eieren van de schildpadden op te graven. Er wordt beweerd dat de eieren van de schildpadden speciale krachten hebben en dus kunnen ze verkocht worden voor veel geld. Een nest kan wel 100 tot 175 eieren bevatten. Ook kunnen stropers de dikke schil van het ei verkopen zodat er sieraden of andere souvenirs van gemaakt kunnen worden.

En als laatste vertellen we ook over de licht vervuiling. Een strand hoort donker te zijn in de nacht. Als de schildpad uit het water komt om eieren te leggen wil deze dat in het donker doen. Het strand met de natuur erachter is natuurlijk donker. Als de schildpad klaar is met het graven van het nest en het leggen van de eieren zal het terug keren naar het licht, wat dus boven de zee is. Het licht van de maan en de sterren weerkaatst in de zee en zal dat deel verlichten.

Als er resorts zijn gebouwd kan het ook aan de andere zijde licht zin. Schildpadden kunnen zich dan vergissen en de verkeerde kant op gaan. Ook als er dan na een tijd de jonge schildpadjes uit het nest komen zullen ze in de richting van het licht lopen. In de natuurlijke situatie is dat altijd boven de zee.  De kleine schildpadjes zijn zo geprogrammeerd. Ze lopen naar het licht en als ze dan in zee zijn zullen ze gaan zwemmen om in veiliger zee te komen.

Vrijwilligerswerk tijdens je backpack reis.

Om dit verhaal wat meer beeld te geven hadden ze een mooie plaat beschilderd. Overal was er voorlichting beschreven en uitleg gegeven over het leven van de schildpad en de gevaren van deze tijd. Ook stond er een pot met kleine dode schildpadjes en eieren zodat men ze kon zien en de eieren evt aan kon raken. Ze voelen erg leder-achtig aan. 

Les Materiaal

Na deze informatie allemaal te hebben gedeeld met de toeristen en eventuele vragen te hebben beantwoord gaan we naar de overkant van de weg. Naar de zijde waar het strand is. Mensen willen natuurlijk graag een schildpad zien…het liefst kleintjes. Die zijn er niet bij het Juara Turtle Project. En natuurlijk met een reden, elke schildpad die uitkomt hier wordt zo snel mogelijk terug de zee in geplaatst zodat gebruik wordt gemaakt van het voor ingeprogrammeerde instinct van het schildpadje. Deze wil namelijk de eerste 2 weken alleen maar de zee in zwemmen om in veilig vaarwater te komen. Dit is veelal een plek waar veel te eten is.

Als ze dus die eerste 1 a 2 weken hier gehouden worden dan werkt dat niet meer natuurlijk. Er zijn vele projecten die juist het kleintje willen beschermen tegen de gevaren die ze in die eerste weken tegen komen en ze pas als ze groter zijn vrij laten. Begrijpelijke reden maar als je ze dan vrij laat zijn ze helemaal geen gevaar gewend dus of dat een betere optie is vraag ik me af. Het motto van het Juara Turtle Project is om zo min mogelijk in te grijpen in dit natuurlijke proces. En dus worden ze zo snel mogelijk uit gezet na het uitkomen en ook op hetzelfde strand als waar moeder schildpad ze achterliet.

De blinde schildpad Jo

Jo, de blinde Groene Schildpad van het Juara Turtle Project

Dus…waarom hadden ze dan toch een schildpad bij het Juara Turtle Project? Ze heette Jo en was blind. Toen ze uitgekomen was en op het strand werd uitgezet bleef ze hangen, kon ze de weg niet vinden en liep rondjes. In eerste instantie had ze een wondje aan een van haar flippers aan de voorzijde. Toen ze beter keken zagen ze dat Jo de ogen niet open deed. Ze kon dus het licht niet zien en wist niet welke richting ze in moest lopen. Ze zou dood gaan als ze Jo niet mee hadden genomen en zodoende was er toch een schildpad bij het Juara Turtle Project.

Werken bij het Juara Turtle Project op Tioman Island – Maleisië

Na een hele tijd, toen Jo groter werd, hebben ze een groot basin voor haar gebouwd. Jo kwam in 2006 uit het ei en toen ik er was in 2014 waren ze bezig met de voorbereidingen om een nog groter basin voor Jo te bouwen. Ze was een aardige meid geworden en kon wel wat meer ruimte gebruiken. In het wild zouden ze iets minder groot zijn als Jo maar Jo heeft natuurlijk een goed leven omdat ze elke dag gevoerd wordt.

In de ochtend krijgt Jo sardines en wat kool en in de avond krijgt ze ook weer wat kool. Jo is een groene schildpad en eet ook groente, ze heeft een duidelijke voorkeur voor kool. Het is bet lastig om haar te voeren, ze blind dus voelt alleen als je haar aanraakt dat je haar wil voeren. Op dat moment grijpt ze gelijk met haar mond naar het eten. Goed opletten dat ze niet per ongeluk je vinger erbij in neemt want dan kun je hem wel kwijt zijn. 

Jo’s Basin bij het Juara Turtle Project

Schildpadden hebben geen tanden zoals wij maar ze hebben een soort snavel met scherpe randen. Deze snavel is gemaakt van dezelfde structuur als waar onze nagels van zijn gemaakt. Het is geen bot maar dus wel erg hard. Tijdens het voeren ben ik gelukkig nooit gebeten of geraakt door Jo. Als we de basin schoonmaakten dan deden we Jo in een kleine bak. Daarin kon je dan ook wat makkelijker voeren. Ik heb een keer geprobeerd om haar op te tillen maar nee…dat lukte mij niet!

Een nieuwe Basin bouwen voor de Blinde Jo

De basin was te klein geworden en dus werd er een plan gemaakt om een nieuwe grote te bouwen. In de week dat ik er was begonnen we met het graven van het gat ervoor. We zijn er een 3 dagen goed druk mee geweest. Er waren ook 140 kinderen van een internationale school in Singapore. Ze hadden een week lang een project er over gehad en als klapper kwamen ze langs om alles te bekijken en te helpen met het graven.

De kleine basin waar Jo nog steeds in zwom moest om de 3 a 4 dagen schoongemaakt worden. Ik ben er dus 2x getuige van geweest. Best wat werk, Jo eruit, alle water eruit en schoon schrobben met water en zand. Daarna weer water uit de zee halen om het te vullen. Dat deden we gelukkig met een generator en een grote lange slang die de zee haalde. Dan duurde het nog wel een half uur om het basin te vullen. Daarna Jo weer terug erin en dan kon je echt zien dat ze er blij mee was! 

The Kwekerij @ Juara Turtle Project

Nadat de toerist de basin met Jo had gezien liepen we door naar het strand. Daar is de Hatchery, kwekerij/broederij, waar de schildpadden eieren in liggen. Een aantal nesten lagen erin toen ik er was. Als er een schildpad een nest heeft gelegd op 1 van de stranden dan graven we die voorzichtig uit en leggen ze exact even diep en op dezelfde volgorde terug in het zand. Het nest wat er in lag en snel uit zou komen was begin maart….dan was ik net weg dus dat heb ik niet meegemaakt. Ook op mijn ronden heb ik helaas geen schildpadden nesten zien liggen.

Het strand schoonmaken @ Juara Turtle Project

De tijd dat ik er was ben ik het strand gaan schoonmaken in de vrije tijd die ik had. Ik irriteerde me er erg aan dat er zoveel vuil lag. De eerste dagen heb ik 1 tot 4 zakken vuil van het strand gehaald elke dag. Het duurde gelukkig niet lang of ik kreeg een paar anderen mee. Die dag kregen we Mentawak strand helemaal schoon. Wat super! Ik hoop natuurlijk dat een volgende ook weer het strand schoonmaakt of houdt maar ja… Het gaf me een heel goed gevoel om het te doen. Om elke dag het strand wat mooier te zien worden.

Wat kun jij doen om te helpen met het Juara Turtle Project?

Je kunt dit project natuurlijk sponsoren. Dit kun je doen in de vorm van het adopteren van een nest. Voor 200 Ringgit kun je een nest sponsoren, dat is ruim 40 euro of bijna 50 dollar. Als je wat meer informatie daar over zoekt moet je even op de site van Juara Turtle Project kijken. Uiteraard sponsorde ik ook een nest toen ik weg ging en ik kreeg een tijd later post daarover. Hoe leuk is dat? Lees over de schildpadden van Juara.

Kijk voor meer informatie van het project zelf op www.juaraturtleproject.com

Mijn huis voor de week

Als jij ook wil werken bij het Juara Turtle Project kan dat voor een week of 2 dan moet je even kijken op de website of een mail sturen voor meer informatie. Weet wel dat ze willen dat je tenminste een week blijft. Dan leer je voldoende en kun je de turtle talks zelfstandig voeren met de toeristen die dagelijks langs komen. Mail hen: contact@juaraturtleproject.com

Genieten bij het Juara Turtle Project

—

Vind je deze post leuk? Wil je ook werken bij het Juara Turtle Project? 

Wil je meer lezen over Maleisië?

Reisgids Sepilok – Borneo

Alle bezienswaardigheden voor Kuala Lumpur

Hiken in het NP Pulau Penang

Duiken bij Sipadan #1 Spot volgens CNN

Kookles bij Pickles & Spices – Penang

Ga ook zeker naar Kota Kinabatangan

3 Dagen in de Jungle van Kota Kinabatangan – Borneo

Ik hoop dat jij net zo geniet van deze wereld als ik