10 dagen op het Pieterpad – Wandelen van Pieterburen naar Hellendoorn – Tips voor LAW Pieterpad

Het welbekende Pieterpad. Ik denk dat dit een van de meest bekende wandelroutes is van Nederland. Iedereen die een beetje wandelt heeft wel een of meerdere dagen van dit prachtige Pieterpad gewandeld. Eigenwijs als ik ben had ik nog nooit een etappe van het Pieterpad bewandeld. Daar moest als fervent wandelaar toch een keer verandering in komen en dus net na mijn ontslag bij de politie… ben ik 10 dagen op het Pieterpad gaan wandelen.

Toen ik startte midden aug ’24 was het heerlijk weer. Bij het officiële beginpunt in Pieterburen werd ik op de foto gezet door een medewandelaar die net als ik die zomerse dag startte. Zoals je ziet mist de letter I uit Pieterpad. Ik zag een foto van 2 dagen later en de I was er al weer opgemaakt. Het Pieterpad lijkt dus heel goed te worden onderhouden!

Mijn ervaringen van 10 dagen op het Pieterpad wandelen

Eerst geef ik je graag wat algemene informatie over dit meest bekende lange afstand pad van Nederland: De LAW route het Pieterpad.

De LAW route Pieterpad

De LAW Route Pieterpad is een mooi uitgezette wandelroute van Pieterburen naar de Sint-Pieterberg over afwisselend verharde wegen, zandwegen en bospaden. Daar waar gekozen kan worden voor onverhard en dus de mooie natuurpaden dit zoveel mogelijk gedaan wordt.

De start van het Pieterpad is bovenin Groningen en gaat naar Limburg door het veelzijdige landschap van Noord/Oost en Zuid Nederland. De gehele route is zo’n 500 kilometer lang en onderverdeeld in 26 etappes.

• Hoe lang is een dag etappe van het Pieterpad?

De standaard etappes ( als je de route in 26 etappes wil doen) zijn ingedeeld op 15 tot 22 kilometer per dag. Dit zijn ook de etappes die ik heb aangehouden tijdens mijn 10 dagen.

Zoek jij meer uitdaging? Of zoek jij juist wat kortere afstanden?

Ook daar heeft het Pieterpad aan gedacht. De website geeft dan ook etappes in grote en kleine stappen aan. Dan zou je het Pieterpad kunnen doen in 16 etappes van 25 tot 35 kilometer (grote stappen) of 38 etappes tussen de 10 – 15 kilometer (kleine stappen).

Achtergrond Route Pieterpad

Ik had me eigenlijk nog niet afgevraagd wie deze mooie route uitgezet had. Ik vond het dan ook erg leuk om een aantal kilometers voor Sleen een monument tegen te komen wat aan de oprichtster van het Pieterpad gewijd was. Mevr. C. E. Goorhuis-Tjalsma heeft samen met haar vriendin Bertje Jens het 490 kilometer lange wandelpad Pieterpad uitgezet in de jaren 1978 – 1983. Super leuk om te lezen, weer een mooie onafhankelijke vrouw die gewoon doet wat ze wil!

Ik kon het natuurlijk niet nalaten om op die vlakte, voor het monument Blick in den Stein, even op de kop te gaan staan.

Kaart Pieterpad – Volledige route

Op de website van het Pieterpad zelf kun je alle informatie vinden natuurlijk en ook deze overzichtelijke kaart van de gehele route. Van de 10 dagen op het Pieterpad heb ik elke dag de website bezocht en stukjes gelezen.

Bron Pieterpad kaart Officiele website Pieterpad

Is het druk op het Pieterpad?

De 10 dagen dat ik liep op het Pieterpad vond ik het heel leuk om af en toe wat mensen, alleen of stellen, tegen te komen die ook het Pieterpad wandelden. Ik vond het zeker niet druk alhoewel mijn nachtadressen van Vrienden op de Fiets soms aangaven dat het druk was en dat er veel bezet was. Daar heb ik geen hinder van ondervonden. De adressen waar ik sliep worden natuurlijk ook door fietsers bezet.

Net als alle wandelroutes wordt ook het Pieterpad ieder jaar wat drukker. Maar als je nagaat dat je bijna allemaal net zo snel wandelt… dan zie je elkaar alleen als je stil staat of ergens op een terrasje zit. En dus in de avonden eventueel bij je overnachting of in het dorp. Als je alleen wandelt is zo’n ontmoeting juist erg leuk!

Pieterpad overnachtingen

Bijna al mijn overnachtingen heb ik via Vrienden op de Fiets geregeld. Ik vond dat echt ideaal. Het was mijn eerste ervaring hiermee en voor een soloreiziger in Nederland is dit, denk ik, de beste manier om betaalbaar door Nederland te reizen. Ik heb van de 10 nachten 3x wat meer moeite moeten doen om een overnachting te vinden. In Rolde waren gewoon maar heel weinig opties, hoe fijn is het dat ik daar gewoon de bus naar Assen kon pakken en dat ik de volgende dag gewoon met de auto weer naar Rolde werd gebracht!

In de dagen die volgden heb ik 2x een camping geboekt, dwz een bell tent met bed in Schoonloo en een retro caravan in Sleen. En dat was ook helemaal geen straf. De caravan was wel prijzig maar de bell tent in Schoonloo was echt een super goed alternatief met net wat meer privacy.

Kosten Pieterpad lopen

Het is toch interessant om te weten wat je zoal kwijt bent op een dag wandelen op het Pieterpad.  Als je net als ik de overnachtingen bij Vrienden op de Fiets regelt dan ben je per dag aan je overnachting en ontbijt 25 euro kwijt. Daarbij komt dan nog je lunch en diner. Dan kun je het zo duur maken natuurlijk als jij wil. Eet jij elke dag twee keer op een terrrasje? Doe je in de ochtend nog een fijn kopje koffie met evt een taartje en in de namiddag ook weer een terrasje?

Mijn gemiddelde kosten waren naast de overnachting nog zo’n 20 a 25 euro erbij. Dan at ik soms in de middag een goede lunch op een terrasje of soms in de avond een goed diner. De andere momenten at ik onderweg uit mijn tas een reep of broodje wat ik kocht in de supermarkt. Zo ook met het avondeten, vaak is er wel een supermarkt in de buurt en kun je een salade oid kopen.

Bij veel adressen staat wel een waterkoker op de kamer zodat je thee of koffie kan maken.  Of ik maak bouillon, vaak heb ik in mijn tas staafjes bouillon, vind ik na een lange dag fijn. Ook als ik in het buitenland aan het reizen ben.

• Kosten Pieterpad waren dus zo’n 50 euro per dag

Markering LAW Pieterpad

Net zoals elke LAW die over grenzen van provincies gaat is ook het Pieterpad gemarkeerd met rood/witte markeringen. De vlaggetjes zijn goed herkenbaar en de pijlen duiden goed aan wat de bedoeling is. Soms zijn er toch meerdere paden in de omgeving en twijfel je even, als je dan wat verder het pad in kijkt zie je vaak al een vervolg markering op een boom of iets dergelijks om aan te geven dat je goed zit. Ook kun je op de route even terug kijken, hoe is de rood/witte markering bedoelt als je vanaf de andere kant komt. Daar kun je aan aflezen waar jij vervolgens naar toe moet lopen.

GPX Pieterpad

Ondanks de goede en duidelijke rood/witte markering op het Pieterpad vond ik het toch ook fijn om de GPX te downloaden en in te zien. Soms twijfel je even, na een lang pad… Of om te kijken hoe ver ik op de etappe van die dag was bijvoorbeeld. Deze GPX is te downloaden via de officiele website van het Pieterpad. Ik heb de simpele en gratis app GPX VIEWER om deze gpx bestanden te bekijken.

Pelgrimeren op het Pieterpad?

Het Pieterpad is geen pelgrimstocht. Er is dan ook geen paspoortje ontwikkeld om bij je te dragen p het Pieterpad en je etappes in vast te leggen. Wel vond ik op een aantal plekken langs de route een stempelpost. Of dit dan iets is wat zich langzaam ontwikkeld en in de loop van de jaren toch komt? Het zou zomaar kunnen. Steeds meer mensen hebben behoefte aan meerdere dagen achtereen wandelen, echt pelgrimeren. En bij pelgrimeren horen natuurlijk stempels en een paspoort. Wie weet wat de toekomst hier nog brengt?

Mijn ervaring met wandelen op het Pieterpad

Etappe 1 –  Pieterburen naar Winsum – 12 km

Met de trein vanuit Nijverdal ging ik naar het startpunt van het Pieterpad. Ik deed daar zo’n ruime 2 uur over. Via Zwolle naar Groningen en vanuit Groningen naar Winsum om daar de bus te pakken naar Pieterburen… Om vanuit daar weer terug te wandelen naar Winsum, de eerste 12 km van het Pieterpad.

De bus bracht mij precies bij de start en ik zag gelijk de grote gele letters Start Pieterpad.nl op een muurtje staan. Ik zag in de bus al een stel zitten wat overduidelijk ging wandelen, zij maakten de foto bij de gele letters van mij. Ook had ik een gesprek met een man die het Pieterpad boekje al een jaar in bezit had en nu eindelijk de eerste stappen ging zetten. Hem zag ik ook op het plein rondlopen en lezen wat er allemaal aan informatie verstrekt werd op de verschillende borden aan de Hoofdstraat in Pieterburen.

Ik zag een zonnig terrasje met een aantal tafeltjes bezet maar ook nog genoeg ruimte om even te lunchen voor ik startte. Het was onderhand 12 uur geworden. Na een fijne uitsmijter met kaas begon ik dan aan mijn eerste stappen op het Pieterpad.

Al snel liep ik tussen de weilanden, het is hier natuurlijk super plat… met veel water. Dit geeft het toch ook wel weer een echt super Hollands beeld in eerste instantie. Daar liep ik op een gegeven moment over het water via een leuke hoge wandelbrug en kwam langs wat boerderijen. Volop genoot ik van de wandeling, ik had er heerlijk weer bij. Ik verbaasde me over de bouw van een boerderij wat meerdere gebouwen/schuren en huizen aan elkaar leken. Wegdromend bij het idee dat je als kind in die verschillende ruimtes daar vroeger super goed verstoppertje zou kunnen spelen.

Na een tijdje kwam ik even op een lange asfaltweg te lopen, altijd wat minder maar ook niet te voorkomen. Het duurde ook niet lang voor ik in een dorpje kwam. Het dorpje Eenrum, ik had de kerktoren al even gezien natuurlijk en de route brengt je ook langs die kerk. Verder was het plaatsje behoorlijk verlaten, ook de winkels waren dicht en een optie om wat te drinken is mij niet opgevallen. Ik liep gelijk verder.

Ik kwam even weer langs een grote weg te lopen op een fietspad en zag het kunstwerk nu vanuit een andere hoek. Toen ik in de bus naar Pieterburen zat had ik in de verte een kerk zien staan, dacht ik. Toen we met de bus dichterbij kwamen bleken het meerdere gemetselde palen van verschillende hoogtes. Nu ik het nazoek lees ik dat het een kunstwerk is met de naam Follie van Groningen.

Kort hierna kwam ik weer in een klein dorpje, dit had de naam Mensingeweer. Onder de molen nam ik een korte pauze om wat water te drinken en het informatiebord te bestuderen. Hierna liep ik weer verder, langs een mooi water waar ik zicht kreeg op de molen van Mensingeweer. Ik liep verder het natuurgebied in en verbaasde me over hoeveel bootjes er nog langs kwamen over het Mensingeweersterloopdiep. Het was nog echt een zomerse vakantiedag leek het. Toen ik langs de grote boerderij bij Maarhuizen kwam was daar een feestje gaande. Je zou er lekker even een terrasje kunnen pakken maar ik liep door.

Gelijk daarna kwam ik een paar kleine huisjes op palen tegen met zicht op een prachtig natuurgebied. Hoe mooi! Dat hoort vast bij de boerderij waar ik zojuist langs kwam. Als pasgetrouwd stel kun je daar heel mooi je huwelijksnacht doorbrengen. Het Pieterpad bracht me erlangs en leidde me daarna de weilanden in zodat ik goed zicht kreeg op de twee huisjes. Prachtig plekje!

Ik kwam weer verder langs het water te lopen en uiteindelijk langs de kanovereniging liep ik langzaam Winsum in. Het Pieterpad bracht me zo het centrum in richting de mooie brug waar ook de horeca floreert… Ik plofte lekker neer op het terras bij J&A wat in een voormalig gemeentehuis gevestigd is. In de avond ging ik er ook weer naartoe om te dineren. Ik had een geweldige eerste dag gehad.

Mijn nacht bracht ik door bij een adres van Vrienden op de Fiets.
Kosten 25 euro incl ontbijt.

Etappe 2 – Winsum naar Groningen – 22km

Na een goede nacht in een huis in Winsum, en ontbijt met de familie aan tafel, liep ik terug naar het centrum van Winsum om het Pieterpad weer op te zoeken. Het was weer heerlijk weer en ik ging vol goede moed op pad. Mijn nieuwe aangemeten inlegzooltjes heb ik uit mijn schoenen gehaald…daar kreeg ik toch teveel pijn van in mijn voeten… En een blaar!

Vandaag liep ik weer op de oude inlegzooltjes en toen ik Winsum uitliep beviel me dat erg goed.

Ik kwam over lange fietspaden te lopen in het Groningse landschap. Uiteindelijk kwam ik uit bij Garnwerd langs het Reitdiep waar een boot net ervoor zorgde dat de brug omhoog ging. Aan de overzijde was een restaurantje waar ik mensen op het terras zag zitten maar ik dacht, ik ben net op weg ik loop nog even door. Niet wetende dat dit de een van de weinige opties zou zijn tot ik Groningen in zou lopen. Gelukkig heb ik altijd energierepen in mijn rugzak zitten.

Het Pieterpad bracht me nog een heel stuk langs het Reitdiep waar ik op een gegeven moment nog een mooi rustpunt passeerde. Waar ik helaas ook geen gebruik van maakte, deze zat bij de Wetsingerzijl, een uitwateringsluis. Als je toch eens alles vooraf wist 🙂 Ik liep vrolijk door en genoot volop van de wijdse uitzichten en het heerlijke weer.

Nadat we het water overgestoken hadden kwam ik langs een asfaltweg te lopen en zag ik weer een rustpunt. Ik nam me voor om daar een lekkere koffie of tenminste pauze te nemen. Het was een voormalige stuurhut van een boot die omgebouwd was tot een rustpunt. Helaas was deze gesloten. Dit was wel echt een mooi plekje! Hoe leuk gemaakt ook!

Hierna moesten we doordat er twee bruggen kapot waren, boten waren er jaren terug en onlangs tegen aan gevaren, een stukje om lopen. Het was prima aangegeven door de organisatie van het Pieterpad, 1 afslag was even raden…maar met de GPX erbij kon ook die afslag niet missen. Hierna kwam ik bij een grote brug ‘Dorkwerd’ om over het Van Starkenborghkanaal te gaan. Hierna was het een lange weg recht Groningen in. Prima stuk om te wandelen. Het laatste deel bracht mij langs de Universiteit en in een wijk. Ik had van een man gehoord die ik net voor Groningen sprak dat ik daar bij een soort wijkgebouw wat kon eten en drinken.

Net toen ik dat gebouw zag aan mijn linkerhand zag ik ook het stel zitten wat gelijk met mij gestart was in Winsum. Ik was ze al een paar keer tegen gekomen onderweg, we groetten elkaar en ik ging het terras op terwijl zij langs de kant een broodje aten. Voor nog geen 10 euro had ik een koffie, cola en twee vegetarische kroketten met patat, hoe goed! Dit was bij het wijkrestaurant De Duindoorn.

Na een fijne pauze waar ik mij schoenen en sokken ook even weer uit deed om te drogen en te koelen kon ik met hernieuwde energie Groningen in lopen en op zoek naar een terrasje om daarna naar mijn Vrienden op de Fiets adres te gaan.

In de avond at ik heerlijk Libanees bij SemSom, eens een keer niet vegetarisch.
Dit restaurant kan ik ook echt aanraden, met heerlijke smaken en super vers eten.

Etappe 3 – Groningen naar Zuidlaren – 21 km

De volgende ochtend vertrok ik na een gezellig ontbijt met een Pieterpad Fietser naar het station waar ik met een bekende had afgesproken. Rachel ken ik van de TBEX conferenties waar ik best een aantal keren naartoe ging. Reis gerelateerde conferenties waar ik veel leerde in die periode. Ook ontmoette ik daar Jacoba van OpreismetCo want zij liep deze dag met mij mee!

We liepen langzaam de stad uit de natuur in, gezellig bijkletsen. Ik had haar voor het laatst, en tevens de eerste keer, in Portugal gezien. Net nadat ik mijn Fishermen’s Trail eindigde en zij in Lagos zat. Nu met mijn nieuwe levensstijl en missie is het fijn om gelijkgestemden te ontmoeten en al mijn vragen te kunnen stellen.

Ik heb om die reden toch ook wat minder van de omgeving opgenomen dan ik zou doen als ik alleen loop natuurlijk.

We liepen in een natuurgebiedje kort langs de A28, deze hoorden we wel maar zagen we grotendeels niet. De uitzichten waren wel echt mooi, over groene natuurgebieden met best veel watertjes wat natuurlijk de nodige vogels aantrekt. Bij de Nijveensterkolksluis zagen we twee mannen zitten die aan het schilderen waren, hoe fotogeniek?

Ook kwamen we bij een mooi bord wat aangaf dat ik al 36 km afgelegd had op het Pieterpad. Hierna doken we wel steeds verder het natuurgebied in, wat meer bosrijke omgeving en mooie onverharde paden mochten we volgen. Bij paviljoen Sassenheim in Haren hebben we een fijne pauze genomen. Net daarvoor leek het iets te gaan regenen maar alles ging over en we hebben er heerlijk in het zonnetje met een frisse wind buiten kunnen zitten.

Jacoba wist dat we langs een hunebed zouden komen, ook een van de enige hunebedden die er zijn n Groningen. Daarvoor moet je even een paar honderd meter van de route af. Geen enkel probleem, hunebed G1 hebben wij dus even bewonderd.  Even daarna loop je het Drentse landschap in en treffen we al snel een tweede en derde hunebed. Ik heb mij er daar over verbaasd hoe de hunebed eigenlijk gewoon in de tuin ligt van deze mensen. Dit betreft hunebed D3 en D4 in Midlaren.

Na Midlaren liepen we al snel Zuidlaren in, ons eindpunt van de dag. We hebben nog gezellig even op een terrasje gezeten en toen nam Jacoba de bus weer terug naar Groningen en ging ik op zoek naar mijn adres van Vrienden op de Fiets.

Die avond at ik een driegangen menu, net als de pelgrim betaamd… alleen dan in een verzorgingstehuis. Dat hadden ze goed voor elkaar en de kosten waren echt super. Ik betaalde nog geen 15 euro.

En zo zijn er dagen op het Pieterpad dat je alleen loopt…
En dagen op het Pieterpad dat je samen loopt

Etappe 4 – Zuidlaren naar Rolde – 17 km

Ook deze ochtend startte ik weer na een goed ontbijt waarbij de man des huizes ons (twee fietsers en ik) een liedje op de trekzak liet horen.  Je komt door Vrienden op de Fiets bij allerlei mensen thuis. Is echt heel leuk om zo elke keer korte kennismakingen te hebben en inkijkjes in andermans leven. Ik had dat door mijn werk bij de politie natuurlijk ook veel, alleen waren dat andere huizen, daar waar het vaak niet zo goed is. Wat fijn om deze kant van het leven te zien en te ervaren!

Ik had sinds eind gistermiddag last van mijn knie gekregen. De blaren waren niet doorgezet, die had ik ook op grote teen rechts en kleine teen links…en dus ging mijn lichaam protesteren via mijn knie. Ik heb mijn stokken erbij gepakt en deels met de stokken gaan wandelen. Dit ontlast toch deels de knie. Mooi rustig ging ik op pad, het hele eerste gedeelte liep ik over een terrein waar mensen met psychische problemen opgevangen werden. Van oudsher uit al, mooi parkachtig terrein. Rond een uur of 10 kwam ik aan bij De Drentsche Aa bij de Johannes Hovenkampbrug. Ik kon het niet laten om daar lekker een cappuccino te nemen.

Het was ietwat fris dus ik trok mijn felgekleurde windjackje aan. In de verte, op de Johannes Hovenkampbrug zag ik ineens iemand zwaaien. Ik zwaaide een beetje verbaasd terug en zag dat de vrouw omdraaide en terug kwam lopen. Ze stelde zich voor als Rezy, ze volgde me op instagram en herkende me van mijn felgekleurde jasje! Hoe leuk! Erg leuk gesprek gehad even, later zag ik dat ze een vakantiewoning aanbiedt op instagram – De Kapschuur in Eeserveen. Later kwamen we elkaar nog wel weer tegen op deze route.

Ik bleef nog even zitten en zij gingen door. Toen ik verder liep kwam ik in gesprek met Linda. We hadden een beetje een zelfde soort situatie… zij nam ook ontslag en ging voor zichzelf aan de slag, herbalife en ja, ik zit natuurlijk een beetje in dezelfde situatie. Om die reden hebben we toch een erg leuk, wel kort, maar ook goed klikkend gesprek gehad. Zo snel kun je tot een kern komen, al wandelend, zonder elkaar echt te kennen. Omdat Linda best vlot liep en ik nog met die knie zat te sukkelen heb ik haar weer laten gaan.  En toch, onder ons gesprek liep ik wat sneller en voelde ik uiteraard niets van die knie… Maar niet teveel vragen en weer lekker rustig aan doen.

En dan zijn er dagen op het Pieterpad dat je allerlei gelijkgestemde mensen spreekt

Onderhand liep ik in een prachtig natuurgebied, mooie bospaden kwamen langs en ik had over een mooi vlonderpad gelopen. En daarna kwam ik tussen de paarse heide te lopen. Wat een mooie paarse kleur had het nog! Aan het eind van dit heidestuk kwam ik ook nog langs een hunebed, dat maakt dan dit natuurgebied toch wel helemaal af hoor.  Ik liep in het Nationaal Park Drentsche Aa.

Toen ik eruit liep kwam ik in Gasteren bij een restaurant waar je pannenkoeken kan eten, dat was mij deze ochtend al verteld en dus ging ik lekker zitten voor een heerlijke pannenkoek met kaas en stroop.

Toen ik Gasteren weer uit liep kwam ik in het natuurgebied Balloerveld te lopen. Wederom mooie paarse heide met daartussen de witte zandpaden. Dat ziet er heel mooi uit maar loopt wat lastiger hoor. Je graaft je een beetje weg bij elke stap dus dat stuk was iets zwaarder, vooral toen de wind ook nog opstak.

Aan het einde van dit natuurgebied kwam ik uit bij een stenencirkel genaamd De Baak. Kort hierna kwam ik Rolde binnenlopen. Ik had nog geen nachtplek besproken dus begon ik te bellen. Dat lukte toch niet echt in het kleine Rolde en dus week ik uit naar Assen. Een belletje later was het geregeld en al snel zat ik op de bus naar Assen. Daar at ik op het terras in het centrum een tweetal vegetarische kroketjes met patat en daarna liep ik de wijk in naar mijn nachtadres van Vrienden op de Fiets.

10 dagen op het Pieterpad wandelen – Zinvol Reizen

Etappe 5 – Rolde naar Schoonloo – 18 km

Na een ontbijtje in Assen waarbij de hostess voorstelde om mij terug naar Rolde te brengen was ik dus al weer snel op de route terug. Hoe super is dat! Achter de kerk in het centrum van dit kleine dorpje vervolgde ik mijn route. Het was een lange weg tussen weilanden door waarna ik het Andersche Diep in dook.. Een klein natuurgebiedje want kort erna kwam ik in een bos te lopen.

Eerst nog kronkelende paden maar later lange wegen voerden mij door het bos richting Schoonloo. Na een tijd kwam ik een bord tegen dat ik op de Hondsrug nabij Meindersveen was en hierna veranderde het gebied ook wat. Er kwam weer wat meer open delen en ik liep langs een soort moeras en even later ook weer heide. Mooi afwisselend stukje was dat. Ik heb er natuurlijk weer wat langer over gedaan want maakte een foto van een vlinder maar ook het mooie pad en de bomen. En toen er een bankje zich aandeed nam ik een korte pauze.

Hierna kwam ik weer in bos te lopen waar een bomkrater weer zichtbaar was gemaakt. In de oorlog waren hier vele bommen gevallen, hoogstwaarschijnlijk door geallieerden die hun bommen vroegtijdig lieten vallen om weer terug naar Engeland te gaan. Toen ik uit het bos kwam liep ik nog een paar kilometer langs een asfaltweg om daarna Schoonloo in te lopen. Eetcafe Hegeman boodt mij een heerlijk terras met wat schaduw en daar at ik een heerlijke Triple Tofu Tosti.

In Schoonloo sliep ik in een super leuke bell tent op camping De Deelderij.

Etappe 6 – Schoonloo naar Sleen – 23 km

Op camping De Deelderij nam ik voor mijn tent nog een lekkere bak koffie uit de automaat bij de receptie en daarna pakte ik weer in en ging ik op weg.  De meeste pijntjes waren al lang weg, de twee blaren in het begin hadden niet echt doorgezet gelukkig maar die knie die bleef me afremmen. Op zich geen enkel probleem want ik loop altijd vrij hard en dus kwam ik met deze kilometers per dag ook niet te vroeg aan.

Na een kort stukje over de weg verdween het Pieterpad het bos in. Ik kwam na een tijdje bij een stenen bank die, zo beschreef het bordje, al ruim 100 jaar oud was. Stukje later kwam ik langs een andere bank, deze vertelde mij dat ik al 90 kilometer aan de wandel was vanaf Pieterburen. Ook dat bankje gebruikte ik niet om te gaan zitten.

Even later werd het landschap wat meer open en kwam de paarse heide even weer in zicht. En kort wat druppels, deze zette gelukkig niet door. Ik liep over mooie slingerende paden maar ook afgewisseld met brede rechte onverharde wegen. Ik zag veel poep liggen van een dier wat ik niet gelijk thuis kon brengen, een vos?

Toen ik uit het bos bij een kanaal kwam wist ik dat ik even van de route af ging. 1 km naar links bevindt zich namelijk Schoonoord, je kent het misschien van Ellert en Brammert 🙂 Ik ging er naartoe om bij Jor’s Haven even lekker op een terrasje te zitten en een heerlijke uitsmijter met kaas te bestellen. Wat was het lekker daar achter het glas, in de zon en uit de wind. Gewoon echt een heerlijke vakantie!

Daarna de km weer terug richting de brug om daar over het kanaal te gaan en het Pieterpad te vervolgen. Het duurde even maar toen kwam ik weer in een mooi bos en heide gebied te wandelen. Ik zat even op een bankje met zicht op een watertje tussen de heide. Kort daarna kwam ik bij een open stuk, ik zag dat er allemaal bankjes langs de rand stonden en dat maakte me nieuwsgierig. Toen ik beter keek zag ik midden op de vlakte een bord voor een heuvel. op de heuvel stond het monument dat Blick in den Stein heet. Deze is gewijd aan de oprichtsters van het Pieterpad!

Ik had nog niet op de kop gestaan dus dit was het moment om dat te doen!

Toen ik hierna doorliep trof ik de dove man weer. Gister ook kort mee ‘gesproken’. Hij kleefde aan en bleef bij mij lopen. Prima dacht ik. Bij het vliegtuigmonument stonden we ook samen even te kijken. Toen ik verder liep kleefde hij weer aan. En dit bleef een paar kilometer zo… Hij zei soms wat, wat ik niet kon verstaan… En als ik wat zei nam hij niet de moeite om mij aan te kijken zodat hij kon liplezen. Ik vond het erg ongemakkelijk worden en toen we uit het bos kwamen en onder een weg doorgingen nam ik een pauze. Ik hoopte dat hij door zou lopen maar dat deed hij niet. Het was een warme dag en hij nam ook wat te drinken maar pakte, toen ik bleef zitten, ook het Pieterpad boekje erbij.

Toen dacht ik, prima, ik stap weer op en loop wat versneld door. Erg verbaasd was ik dan ook dat ik achter mij ineens versnelde voetstappen hoorde. Toen ik keek zag ik dat de dove man gerend had om weer bij mij te komen. Ik besloot toen om snel door te lopen, de man heeft mij nog een tijdje bij kunnen houden maar moest het toen opgeven. Wat een vreemde situatie…

Op dat moment zag ik Sleen al in de verte en kon ik weer iets vertragen en langzaam net voor Sleen rechtsaf gaan omdat ik een camping had geboekt en dus de shortcut nam. Ik hoorde achter mij in de verte nog dat de man mij terecht wilde wijzen over de fout in de route, ik zwaaide nog een keer vrolijk naar hem en liep door.

Kort daarna zat ik voor mijn retro caravan… die de toepasselijke naam had Blue Lady.
Wil jij daar ook in overnachten? Hij staat op camping Pieterom – Blue Lady

Etappe 7 – Sleen naar Coevorden – 21 km

In de ochtend kon ik heerlijk mijn eigen kopje koffie zetten in de caravan en genoot ik van de frisse ochtend. De avond ervoor onweerde het flink en kwam er best wat regen vallen wat de temperatuur natuurlijk deed dalen. Heel fijn!

Om 8.30 liep ik naar de weg en daar had ik afgesproken met Martina, zij zou een dag met me mee lopen op het Pieterpad. De timing was perfect want ze werd net afgezet. Gezellig kletsend liepen we de weg af. Al snel liepen we langs de Jongbloedvaart door het hoge gras om uit te komen bij de Haarbrug waar we overstaken om richting Den Hool te gaan.

Daar  troffen we een super leuke plek (De Kastanjehoeve) om even een fijn bakje koffie te nemen met een notenkoek. Martina die in de buurt woont zag haar schoonvader nog langs fietsen en toch kende ze ook dit mooie plekje niet. Zo leuk is dat als je dan eens andere paden wandelt.  Je komt altijd op plekjes die je niet kent, ook al woon je in de buurt.

We liepen hierna verder over de asfaltweg en kwamen daarna door Dalerveen. Na Dalerveen kwamen we bij een Joods kerkhofje en daar hebben we ook nog een korte pauze genomen. Het ondertussen al 12.30 uur en dus ook tijd voor lunch. Ik zie dat ik helemaal geen foto heb genomen van het kerkhofje of het interessante informatiebord wat er stond. Wel een foto van het kunstwerk wat een stuk erna langs het pad stond. Dit was deel van een project van Natuurkunst Dalen, een geraamte van een huis stond er. Je kon dan door verschillende vensters de omgeving bekijken.

We liepen in dit stukje ook weer langs een mooi weiland en later nog een mooie waterpartij, een vispassage de Huttenheugte. Er hingen ook borden dat hier weer veel weidevogels waren. Na dit stukje mooie natuur liepen we even langs een doorgaande weg om daarna langs de Drostendiep richting Coevorden te gaan. We kwamen ongeveer een kilometer voor Coevorden aan het Stieltjeskanaal weer aan de weg en konden zo via een mooi park het stadje in lopen.

Hier hebben we natuurlijk even een terrasje gepakt om te vieren dat we het gehaald hadden. Voor Martina ook een goede oefening weer voor de komende Camino die zij met mij gaat lopen. De 200 km heeft zij nog in het vooruitzicht!

Ik vond het nieuwe park bij het kasteel wel echt heel mooi gemaakt. Ik heb hier in de avond nog lekker even gezeten en door gewandeld. Mijn adres van Vrienden op de Fiets zat echt op een steenworp afstand van dit park, echt ideaal weer!

Etappe 8 – Coevorden naar Hardenberg – 19 km

In de serre van mijn Vrienden op de Fiets verblijf kreeg ik een heerlijk ontbijt opgediend en daarna vertrok ik met mijn jasje aan want het was weer iets frisser in de ochtend. Kort na Coevorden dook het Pieterpad een weiland in en zag ik op het bordje staan dat de Poort van Drenthe op mijn pad zou komen. Ik had er al over gehoord, moet een mooi plekje zijn.

Het duurde toch best wel wat langer dan gedacht, ik liep een aantal mooie paden af met naast me een kudde schapen die de boel mooi kort hielden. De schapen zelf heb ik niet gezien helaas maar wel de verplaatsbare omheining en de uitleg daarvan. Na een mooi uitzicht over een water boog het pad naar links en iets omhoog en daar zag ik ineens de grote stenen waar ze de poort van gebouwd hebben. Leuk hoor!

Daar moest ik natuurlijk een weer een foto van maken met mijzelf er op. Ik heb die selfiestick met afstandsbediening niet voor niks bij me.

Kort na dit moment loop je het natuurgebied uit en kom je langs een asfaltweg te lopen. Daar vond ik een heerlijk rustpunt waar ik koffie kocht en even in het zonnetje zat aan een fijne picknicktafel. Mijn jasje kon uit en even later liep ik langs de weg verder naar het De Haandrik. Hierna was het nog een half uurtje wandelen voor ik in Gramsbergen was. Hier kon ik heerlijk even aan het water bij de Steensteegbrug bij Mommeriete zitten. Ik bestelde er een tosti en koffie en genoot van moeder Fuut en haar twee kleintjes die een aantal keren langs kwamen zwemmen.

Toen ik doorliep kwam ik door het leuke stadje Gramsbergen. Ik was er nog nooit geweest en vond het echt een leuke plek. Mooie kleine, slingerende wegen door het centrum met mooie oude huizen er nog aan en een flinke kerk in het centrum. Toen ik het centrum weer uit liep kwam ik langs een mooi park en in die omgeving ook een beeld van slingerende aapjes maar die zag ik niet. Ik werd hier op gewezen door mijn collega Marjolein die mij net buiten Gramsbergen vond. Hoe leuk was dat!! Ze kwam net van een visite terug en ze zag me zitten bij een kunstwerk. Snel de wandelkleding aan en ze heeft de middag met me mee gelopen naar Hardenberg. Super gezellig weer!

Dat wil dan ook gelijk zeggen dat ik van het middagdeel erg weinig foto’s heb. Ik heb gezellig bij gekletst met Marjolein en dan kan ik niet telkens stoppen voor foto’s. We liepen een mooie route waarbij we ook niet teveel moesten opletten, dat scheelt ook weer.

We hebben heerlijk nog een op het terras in Hardenberg gezeten en toen werd Marjolein weer opgehaald. Hoe leuk was het dan dat zij werd afgelost door Emiel die in Hardenberg werkt en in april met mij op de camino reis was geweest. Met hem heb ik ook nog een lekker op het terras gezeten.

Wat een heerlijke dag was dit ook weer geweest op het Pieterpad. Ik kocht wat bulgur salade en tapas wat ik meenam de wijken in naar mijn adres van Vrienden op de Fiets. Daar heb ik het prima mee gered voor het avondeten.

Etappe 9 – Hardenberg naar Ommen –  21 km

Mijn een na laatste dag alweer. Na een goed ontbijt zocht ik de route van het Pieterpad weer op. Ik liep hierna snel Hardenberg uit via een mooi natuurgebied langs het water. Een prachtig park hebben ze gemaakt, Vechtpark Hardenberg, om fijn te wandelen. Na dit park kwam ik op een zandweg langs een wijk te wandelen met nog steeds zicht op de Vecht. Heerlijk stukje zo in de ochtend, ik kwam veel buurtbewoners tegen. Sommige met hond maar ook een aantal gewoon aan de wandel, joggen of fietsen.

Rond 10.30 liep ik het kleine plaatsje Rheeze in en nam ik heerlijk plaats op een zonnig terras van de Rheezerkamer. Super leuk, kleurrijk terras met allerlei verschillende zitjes. Ik nam een lekkere cafe latte en een kwarktaartje waar ik volop van genoot. Hier sprak ik weer een tweetal Pieterpad wandelaars, hen zou ik de hele dag nog een aantal keren tegen komen.

Vanuit Rheeze liep ik richting Junne waar ik eerst langs campin Capfun kwam waar ik gelukkig even naar de wc kon. Toen ik daar verder liep kwam ik door een mooi bospad te wandelen. Kort erna kwam ik bij de toetjesbank uit. Zo leuk dat mensen zoiets maken! Er tegenover stond ook een bankje en daar zat ik omdat de toetjesbank al bezet was. Toen zij weggingen ging ik even kijken en ja hoor, er staat een koelbox met daadwerkelijk toetjes en blikjes drinken erin! Ik at er een banaan uit mijn tas en koelde mijn voeten even af en droogde mijn sokken en ging daarna weer verder.

Snel erna was ik al bij de vis trap en daar stond een man met een ijscar. Het was heerlijk weer en dus heb ik maar een keer een ijsje gekocht. Toen ik verder liep kreeg ik links naast de vecht een mooi plekje om te gaan zitten op een heuvel. Hierna verder lopend kwam ik op bekend gebied. Hier kruist de route het Vechtdalpad. Lopend door een mooi bospad kom je ineens op een zandverstuiving, ook nog bij Junne. In de omgeving van Ommen liggen een aantal van deze zandverstuivingen. De meest bekende is denk ik de Sahara, de route loopt hier rakelings langs. Als je die wil zien moet je over het spoor rechtdoor lopen maar de route gaat al snel rechtsaf om koers te zetten richting Ommen.

Toen ik Ommen binnenkwam kon ik inchecken bij mijn adres van Vrienden op de Fiets en ging ik daarna zonnen aan de Vecht. Ze hebben er een mooie plaza langs het water gemaakt, een zonneweide. Heerlijk!

Ik at wat langs de waterkant en liep nog wat door het oude stadje en ging daarna lekker op tijd het bed in. Morgen was de laatste wandeldag voor mij, dan liep ik samen met een oud-collega en liep ik Hellendoorn in. Daar waar ik 10 dagen geleden ook begon.

Etappe 10 – Ommen naar Hellendoorn – 21 km

Rond een uur of 9 hadden we afgesproken en samen met Belinda volgde ik het eerste bordje, dachten we. We liepen gelijk verkeerd en zaten op het Maarten van Rossumpad. Deze is ook rood / wit gekleurd en ging de Koesteeg in waar het Pieterpad rechtdoor richting station Ommen loopt. Na het station, spoor over liepen we gelijk linksaf een weg in om tussen de weilanden uit te komen. Dit stuk ken ik ook van de Krishnamurti-wandeling in Ommen.

Dit stuk brengt ons langs de steile over en de voormalige sterkampen van Krishnamurti, waar later ook een werkkamp Erika en Erica zaten. Het ene werkkamp was voor Joden in de tweede wereldoorlog en de ander was een bewaringskamp voor gearresteerde Nederlanders na de tweede wereldoorlog. Wat enorme verschillen… van Krishnamurti naar werkkamp..

Hier staat ook een mooie toren om het uitzicht over de omgeving te krijgen.

Toen we doorliepen duurde het niet lang voor we bij de Nieuwe Brug aan kwamen. Hier hebben we een fijn kopje koffie gedaan. Hierna ga je de tweede berg op van deze etappe van het Pieterpad, namelijk de Archemerberg. Hier liepen we vol in de zon en tussen de paarse heide. Het was best een warme dag maar door de wind op die vlakte was het toch goed te doen.

Als we dan weer verder lopen het hoogste punt af, waar natuurlijk een mooi bord staat wat je aantoont waar de verschillende plaatsen rondom deze berg liggen, komen we bij de Dikke Kei aan. Belinda die poseert nog mooi even voor de foto!

Daarna lopen we de berg af en zijdelings langs Lemele zetten we koers naar Hellendoorn. Maar voordat we de lange wegen aangaan stoppen we bij het mooie rustpunt ‘T Glint. Wat hebben ze daar een leuke tuin gemaakt voor ons om te zitten. Je kunt er vanalles kopen en er is ook nog eens vanalles te zien. Op elke tafel staat een mooi bosje bloemen en de tuin is echt super mooi versierd.

Hierna volgen een aantal lange asfalt en zandwegen voor we bij de Elerberg aan komen. Daar loop je door een oud landgoed met aan je linkerkant op een gegeven moment de pinetum. Het Pieterpad leidt je er niet op  maar als je goed om je heen kijkt kun je zien dat er veel verschillende bomen groeien. De familie Vening Meinesz kocht dit grond in 1847 en bouwde er het landgoed en legde de pinetum aan. Lees er meer over.

Ik loop hier zo vaak dat ik maar weinig foto’s heb gemaakt. En nu ik zoek kan ik geen geschikte foto’s vinden wat goed weergeeft hoe het pinetum is en hoe mooi dit stukje berg net voor Hellendoorn is.

Wij lopen door en als we uit de berg komen dan lopen we de lange asfaltweg af Hellendoorn in.

Mijn ervaring op het Pieterpad

Ik heb het Pieterpad 10 dagen gelopen en bij de meeste nachten kon ik gebruik maken van het netwerk van Vrienden op de Fiets. Ik vond het heerlijk wandelen en goed aangegeven. Op mijn mobiel had ik de GPX gedownload en kon ik zien eventueel als ik even niet zeker wist of ik goed zat. Ook vind ik het dan fijn om te zien of ik al halverwege ben, dan kan dan fijn.

Mijn ervaring is erg fijn en goed en ik ben zeker van plan om mijn Pieterpad later eens te vervolgen.

Pieterpad deel 1 loopt eigenlijk nog 2 etappes door. Ik had daar geen tijd meer voor maar ik ga een volgende keer zeker verder lopen. Voor nu was mijn tijd voorbij en ging op pelgrimsreis. De tweede die door mij georganiseerd werd, sept ’24. In april ’24 had ik er ook al een georganiseerd en voor de data in ’25 loopt het al aardig vol. Wil je mee kijk dan snel even.

Bewaar je deze blog? Of deel je hem?

Meer lezen of tips voor lange afstand wandelingen?

Blaren? Hoe voorkom je ze?

Wandelstokken – Gebruik jij ze? Lees meer over de voordelen ervan

Alleen wandelen en navigeren – Hoe doe ik dat?

Hiken in Spanje op de GR92 – Palamos naar Begur

Avontuurlijke wandelreis op het eiland Mallorca – GR221

Wandelen op het Griekse eiland Karpathos

Of ga jij met Zinvol Reizen mee op pelgrimstocht?

Pelgrimstocht naar Santiago de Compostela – Spanje – Alleen wandelen maar toch samen!

Ik hoop dat jij net zo geniet van deze mooie wereld dan ik doe