Wandelen buiten de Binnenstad van Nijmegen – Wandelen op het Ooijpad – 17 km – Zinvol Reizen

Jacomijn | 27 september 2022 | Actief, Europa, Nederland | 1 reactie

In de week van de Nijmeegse Zomerfeesten mocht ik een paar nachten werken in Nijmegen. Ik had geluk met mijn diensttijden want ik was gepland van 18 uur tot 3 uur in de nacht. Mijn overnachting was geregeld in een hotel dus ik kon na een goede nachtrust rond het middag uur beginnen met deze wandeling. Ik ging wandelen op het Ooijpad in het buitengebied van Nijmegen uit het boekje Wandelen buiten de Binnenstad van Nijmegen. Een aantal van deze wandelingen bevinden zich in de stad maar ik koos juist een wandeling in het buitengebied langs de Waal.

Wandelen buiten de Binnenstad van Nijmegen
Wandelen op het Ooijpad – 17 km

De wandeling op het Ooijpad start bij de kiosk in het Hunnerpark. Ik kon toen het park niet in doordat er een groot festivalterrein was gesitueerd op dat moment. Het was mij al snel duidelijk dat als ik erom heen zou lopen ik bij de verkeerslichten aan kwam die beschreven waren. Hier stak ik over en kort erna liep ik naar een lager gedeelte om door een stukje wijk te lopen en dan de Ooijsedijk op.

Ik kwam langs Hollandsch-Duitsch gemaal aan mijn rechterhand en stukje verder op aan de linkerkant een opvallend vakwerkgebouw. Net voor dat gebouw loopt een pad en daar mocht ik in. Hierna kwam ik op een mooi pad te lopen en uiteindelijk in het natuurgebied langs de Waal.

Super leuk! Ik was nog maar net de stad uit en liep al in de natuur! Overal om mij heen hoorde ik vogeltjes tussen de bloemen en het gras. In de verte hoorde de wilde ganzen en eenden op en nabij de Waal. Hoe fijn! Op de achtergrond had ik de Waalbrug die ik voor me zie als ik aan Nijmegen denk. Wat een idyllisch plaatje zo.

Als ik verder loop kom ik langs verschillende strandjes langs de Waal. Het is super weer en dus zitten er verschillende groepjes mensen die aan het zwemmen en zonnebaden zijn.

Wandelen op het Ooijpad – Nijmegen

Ik besluit op het laatste strandje ook even wat te gaan eten en drinken.

Hierna buigt het pad van de Waal af en loop ik door een natuurgebiedje te lopen wat soms deels afgesloten is door een geul van de Waal. Nu kan ik erdoor heen lopen omdat het zo droog is en kan ik hierna op de verharde weg verder lopen. Eerst rechts en dan links aan houden en dan loop ik in de richting van Tiengeboden. Ik loop een hele tijd over de verharde weg voordat ik daar aan kom. Je kunt ook voordat je op deze Ooijsebandijk komt onderlangs blijven lopen. Je volgt dan wel deze weg maar loopt op een mooi graspad onder aan de dijk.

In Tiengeboden staan een aantal huizen, sommige ook nog erg oud. Super leuk om even te zien. Vroeger woonden hier de steenarbeiders lees ik, nu zijn ze mooi opgeknapt en wonen er juist mensen met iets meer geld als je het mij vraagt. In de rug-aan-rug woningen zit een leuk winkeltje, humanosofie. Hij heeft een website en achteraf vind ik het jammer dat ik niet ven naar binnen ben gegaan.

Hierna loop ik een tijdje over de dijk en kom langs een transformatorhuis wat benoemd wordt. Wel fijn want anders zou je haast denken dat je ergens wat gemist hebt. Er worden geen meters of kilometers meer benoemd tot aan de volgende aanwijzing dus het is dan maar gokken soms. Even later kom ik wel bij de kruising met zich op een kerktoren die beschreven wordt. Hier sla ik linksaf en een stuk verderop besluit ik pauze te nemen bij Oortjeshekken. Dit is een klein stukje voorbij de volgende afslag.

Wandelen buiten de Binnenstad van Nijmegen
Wandelen op het Ooijpad – 17 km

Bij Oortjeshekken kun je heerlijk zitten. Ze hebben een groot terras en er zijn altijd meerdere plekken in de schaduw te vinden of desgewenst in de zon. Toen ik er was had ik behoefte aan schaduw.

Hierna zakte ik van de dijk af en kwam ik in het groen te lopen. Ik liep op een gegeven moment af op een excavateur. Ik had er uiteraard over gelezen in het boekje anders zou ik niet geweten hebben wat het was. In dit gebied stond vroeger een steenfabriek en deze kleibaggermolen haalde de stenen uit de bagger. Deze en nog een paar staan er nog om te herinneren aan vroegere tijden. Stukje verderop is er nog een doorgang onder de weg door die vroeger gebruikt werd door het kleitreintje. Deze doorgang is nu helemaal dichtgegroeid en zelfs niet meer in gebruik voor de koeien zoals beschreven in het boekje.

Hier kwam ik weer op de weg te lopen en uiteindelijk in Oud Ooij. Een mooie kerk aan de rechterkant trok mijn aandacht. Hij staat iets hoger en op het moment van mijn wandeling was er een tentoonstelling in de kerk. Ik liep door en aan de overzijde kon ik een graspad in net voor terpboerderij De Pol. Dit pad heb ik een tijdje gevolgd, bruggetje over een sloot en verder volgen totdat ik om de kop van de sloot moest lopen. Hier moest ik onder het schrikdraad door en tussen de koeien door waar ik een bomenlaan verder kon volgen.

Aan het eind keek je al tegen een oude kerk aan en vlak daarvoor boog het pad naar links, hier kwam ik gewoon door een oude mestkuil. Even dacht ik dat ik niet goed was gegaan. Ik liep toch verder en toen ik beter keek zag ik aan de rechterzijde een trap. Deze bracht me weer uit de mestkuil en naar de uitgang. En zo ineens stond ik weer op de verharde weg.

Wat een leuk stukje was dit!

Ik liep hier de weg verder en aan het eind mocht ik linksaf om bij een trekpontje te komen waar ik het water over moest. Samen met een moeder met een kindje deden we elk de helft van het werk. Het word namelijk best zwaar als je een beetje doorwerkt… Na het pontje kwam ik in een smal, hoog dichtgegroeid pad te lopen langs het water. Even later boog het af en werd het wat breder en langs een water. Aan het eind kwam ik bij een grotere weg, hier is een voetgangersbrug waar ik de oversteek kon maken. De brug is wel erg mooi, in de vorm van een skischans.

Het trekpontje tijdens deze wandeling

Hierna verdween ik in een klein open bosje op het Koen vanderpoelpad. Dit loopt door het Bronnenbos, erg mooi stukje ook weer. Een soort park aan de rand van de stad, ik kwam al wat meer mensen en fietsers tegen vanuit de stad. Heel langzaamaan kwam ik weer aan de rand van een wijk te lopen.

Hierna nam ik de lange Rijksstraatweg die iets naar beneden loopt. Ik loop deze weg tot aan de Ubbergse Holleweg en sla daar linksaf om een flinke klim te maken tot aan de vijfsprong, scherp rechtsaf slaan om uit te komen bij de Ubbergseveldweg. Overal zie ik mooie oude woningen langs de weg staan. Je weet wel van die huizen waar nog echt aan gewerkt is en waar de stenen niet alleen maar recht aan recht toe inzitten. Deze huizen hebben stuk voor stuk nog een eigen authentieke sfeer om zich heen hangen.

Klein stukje verderop sla ik rechtsaf een onverhard paadje in en loop ik op het Kops Plateau. Ik loop door een mooi stukje park, natuurgebied aan de rand van deze wijk. En op een gegeven moment krijg ik weer mooi uitzicht op de Ooijpolder.

Wandelen op het Ooijpad – 17 km

Als ik uit dit gebiedje kom wordt ik via de Kopseweg naar de Ubbergseveldweg geleid. Langs deze oude Romeinse weg staat een uitleg over de historie ervan. Interessant om even te lezen en dus daarna over diezelfde weg naar beneden te lopen. Beseffende dat zovele jaren mensen hier op allerlei manieren ook liepen, fietsten of reden per paard, per koets of nu met de auto.

Het is nog een aantal wegen volgen via de beschrijving van Wandelen op het Ooijpad in het boekje van Gegarandeerd Onregelmatig als ik daarna het Hunnerpark en de drukke rondweg weer voor me zie. Ik snel mij terug naar het hotel want ik had die dag om 19.00 uur een briefing in het hoofdbureau van politie om die avond / nacht te werken op de zomerfeesten van Nijmegen.