In 2016 liep ik van Saint Jean Pied de Port naar Santiago de Compostela. Het pelgrimsgevoel zou hierna nooit mijn herinnering meer verlaten. Sindsdien ben ik blijven lopen en wil ik meer hiervan in mijn leven. Zo graag zelfs dat ik mijn eigen pelgrimsreis ben gaan organiseren waarop jij mee kan! Maar voor nu deel ik mijn eerste tocht met je. In deze update neem ik je mee van Sahagun naar La Faba.
Mijn laatste update eindigde op dag 19.. Ik had nog steeds wat problemen met mijn blaren…maar ik was wel weer alleen op pad. Ik neem je mee in deze post vanaf 400 km tot aan de 600 km, Camino Frances Deel 3. Van Sahagun tot aan het super kleine dorpje La Faba, net voordat ik naar het hoogste punt van de Camino zou klimmen bij het plaatsje O Cebreiro.
Camino Frances Deel 3
Ik was dus al zo’n 3 weken aan het lopen op de Camino Frances!! Kun je je dat voorstellen? De tijd vliegt voorbij .. als je aan het lopen bent op de Camino Frances. Het voelde tenminste helemaal nog niet zo lang. Ik kon mezelf nog zo zien lopen die eerste dag in SJPD.. Mijn eerste alberque instappend… Wat een geweldig avontuur was het tot nu toe al geweest!
Lees hoe het verder ging – Camino Frances Deel 3 –
….. na al 400 km te hebben gelopen
Dag 20: Sahagun tot El Burgo Ranero 19 km
Lekker een bakje koffie met Terry (links) en Jerry (rechts)
Vanaf Sahagun begon ik samen met Jerry uit Canada en Terry uit Australie te lopen. Twee echt super leuke mannen en ze hadden precies mijn tempo. Ik vond het helemaal goed zo. We namen zo nu en dan een pauze met een lekker bakje koffie.. Ik hou wel van een bakje koffie, vooral in de ochtend.. Dat hadden ze al snel in de gaten en dat vonden ze prima!
We liepen deze eerste dag niet zo heel erg ver en vonden een bed in het kleine plaatsje El Burgo Ranero. Mijn boekje zei dat er 250 inwoners zouden zijn en 2 herbergen. Ik vind die kleine dorpjes wel juist erg leuk! Ik begon dat nu in de gaten te krijgen en Jerry wilde juist graag in de kleine plaatsjes omdat hij dan meer kans had op een bed.
In het begin heeft hij een keer ergens in een gymzaal moeten slapen omdat er geen plek was en die angst zat er nog een beetje in. We probeerden de privé herberg maar die eigenaar was een beetje vreemd en dus liepen we terug naar de gemeentelijke.
Domenico Laffi… We betaalden ieders 5 euro…donatie.
Er waren tegenover onze herberg een aantal restaurantjes en daar heb ik met Jerry het diner gehad. Terry had wat brood en wijn gekocht in de lokale tienda, winkel. Ik heb nog een mooi stukje door dit kleine plaatsje gewandeld en werd op een mooie zonsondergang getrakteerd!
Zonsondergang Camino Frances – El Burgo Ranero
Dag 21 El Burgo Ranero tot Mansilla de las Mulos 19km
Heerlijke dag gelopen op de Camino Frances en we kozen tegen de middag voor een leuk klein plaatsje, Mansilla de las Mulos. Het is echt een heel leuk authentiek Spaans plaatsje met leuke straatjes en kleine winkeltjes. Niet zoveel pelgrims maar genoeg om lekker de pelgrimsmaaltijd mee te nuttigen 🙂
Terry ging naar de gemeentelijke en Jerry en ik wilden iets meer luxe 🙂 Een goede douche en net wat betere bedden vaak. Je betaalt dan misschien wel het dubbele…en dat is de afweging voor Terry om het niet te doen. De prijs gaat dan ineens van 5 euro naar 10 euro 🙂 Deze keer moesten we trouwens 7 euro betalen. We hadden een heerlijke, warme en nette douche. Ik had een klein balkonnetje waar ik mijn was kon hangen. De slaapzaal zal zo’n 20 bedden hebben gehad. Ik was er helemaal aan gewend en vond het totaal niet erg.
Je bent er om te rusten, eten, kleren wassen en slapen!
Beeld van de moderne pelgrim in Mansilla de las Mulos
Camino Frances Deel 3
Dag 22: Mansilla de las Mulos tot Leon 18km
We zagen die dag Terry niet weer en toen we de volgende ochtend weer verder liepen hadden we niet gedacht dat we hem snel weer zouden zien. De zon begon op te komen en ik wilde hier een foto maken en luisterde dus naar de tekst STOP. En toen kwam ineens Terry uit het bushokje kwam wandelen!
Hoe leuk is dat?
Samen liepen we weer verder op de pelgrimsroute Camino Frances. Het was weer een heerlijke dag en er zat een mooie heuvel in en daardoor ook weer geweldige uitzichten! De weg de stad Leon in is ook goed om te doen. Van veel mensen hoorden we dat ze dat niet zo mooi vonden en dan dus de bus pakten.. Dat hoort niet! Ook de mindere stukken horen er bij en kun je in het normale leven ook niet overslaan. Je gaat dus helemaal of je gaat niet.. Dat was onze mening!
Het zegt iets over de mensen die zo makkelijk en snel een bus pakken en niet de hele weg liepen. De mindere stukjes overslaan. Dat hoort niet. Ook die stukken kleuren je en horen erbij!
Van links naar rechts: Jerry, ik en Terry
Dag 23 : Visiting Leon – Camino Frances
Ik had een rustdag in Leon. Jerry nam ook een rustdag en dit was dan ook wel de dag dat we Terry kwijtraakten. Ik heb hem niet weer gezien… Dat vind ik wel jammer. Het was echt een super leuke vent met geweldige humor!
De stad Leon was heerlijk. Ik heb er volop van het eten genoten. Ik heb heerlijk rondgedwaald en over al wat geproefd en gezien 🙂
De kleine tapas krijg je bij je drankje maar wil je wat meer dan zul je moeten bestellen!
Ik bezocht er natuurlijk ook de kathedraal van Leon!
Camino Frances Deel 3
Ik heb ook hier in Leon nog best wat kilometers afgelegd en toen het donker was liep ik nog steeds rond genoot van alle gebouwen, pleinen en straten!
Dag 24: Leon tot Villar de Mazarife 21.7km
Jerry en ik vertrokken uit Leon rond een uur of 7.30 uur om naar Villar de Mazarife te gaan. Het was heerlijk om weer verder te gaan. De rustdag was fijn maar er zit toch een bepaalde onrust in je lichaam dat je weer wil lopen… Dat je niet doet waar voor je hier was. Ik was al meer dan 3 weken aan het lopen op de Camino Frances.. Dit is dan gewoon je dagritme, dit is wat je doet… Net als je werk.. Je gaat gewoon en daar hoef je niet eens over na te denken.
Dat is wat je doet…
Bovenstaande foto zal vast raar zijn voor jullie 🙂 Op de Camino Frances is dat niet raar. Veel mannen .. of mensen misschien ook wel.. gebruiken de maandverbandjes als inlegzooltjes in de schoenen. Het neemt natuurlijk goed wat vocht op! Jerry had ze standaard bij zich… hahaa!
We kwamen Lola en haar vriendin ook weer tegen. Ze zijn ook zo gezellig en maken zoveel lol samen. We komen ze de laatste dagen telkens tegen onderweg. het is zo leuk hoe dat onderweg gaat…de ene keer zie je die veel en dan weer een heel ander gezelschap. We hadden nu natuurlijk een dag rust gehad en dus zagen we weer andere pelgrims!
En het was weer eens tijd om een hoofdstand te doen! Dat was alweer lang geleden en ik had nu Jerry bij mij om een mooie foto te maken. Ik ben nog wel een keer gevallen over de tas maar Jerry was zo lief om daar geen foto van te maken 🙂
Op de achtergrond zie je Tio Pepe, de herberg waar we in zaten. Het beeld wat je ziet zit naast de kerk. Het was wederom een heel klein dorpje, 2 winkeltjes en wat cafés en dan nog wat herbergen. Ik denk dat als elke herberg vol zit we met meer pelgrims hier zijn dan dat er bewoners zijn 🙂
Dag 25: Villar de Mazarife tot Astorge 32km
Mijn voeten begonnen weer helemaal goed te worden en ik had lang niet meer zo ver gelopen. Het voelde heel goed en Jerry ging er ook voor!
De tocht was heerlijk, we passeerden weer vele plaatsjes en ze waren allemaal weer geweldig om te zien. Het is soms of je zo de middeleeuwen in stapt, heerlijk! Even lekker zitten en een kopje koffie doen. Voor eventjes part of the scene zijn.. Pelgrims van de Camino Frances passeren je.. sommige ken je al.. sommige niet… De meesten zeggen wat..sommige zijn diep in gedachten…
De best onderhouden oudste brug in Spanje, Hospital de Orbigo
Midden op de brug zie je een hele groep toeristen staan… en toen we er langs liepen stonden ze er nog. Ze kregen uitleg over de achtergrond van deze brug. Toen we er langs liepen herkenden ze ons natuurlijk als pelgrims en de hele groep begon te klappen en ons toe te juichen! Wat een heerlijk moment!
We hielden allebei onze handen en stokken hoog en liepen met een brede glimlach tussen hen door!
Toen kwam er wel een zwaar stukje.
Het begon warm te worden… het was toch iets langer dan verwacht… Maar we hadden nog wat te eten en bovenop de berg namen we onze lunch. Ik had nog wat brood en olijven. Ik heb de hele Camino Frances kleine blikjes olijven bij mij gehad. Zo handig en zo lekker!
Nog even verder lopen en we waren er! Ik begon me steeds beter te voelen en mijn voeten waren zo goed als geheeld. Mijn tempo begon weer wat hoger te liggen en ik werd daar blij van!
Voor het geval je niet weet hoe de slaapzaal eruit ziet 🙂
Die avond heb ik sinds lange tijd weer eens gekookt. Ik kookte pasta voor Jerry en mij. Ik had zoveel gekookt dat we nog wat uit konden delen ook. James was er en hij at ook heerlijk mee met ons. We zagen hem alweer een paar dagen en ook hij had de 32 km gehaald vandaag! Een Italiaanse en een Duitser konden ook nog wat mee eten en toen was het op. Super gezellig!
Camino Frances Deel 3
Dag 26: Astorga tot Rabanal del Camino 20 km
De dag begon weer heerlijk!
Ik liep weer als een jong meisje 🙂 Ik voelde geen pijn meer en ik had nog wel door kunnen lopen maar voor Jerry was het genoeg in Rabanal del Camino. En het dorpje was ook een super plek om te overnachten. Net voor het dorpje waren 2 herbergen en daar zijn wij gaan inchecken. In de vroege avond kwam er een man langs die massages gaf aan de overzijde op het grasveld. Dat was echt heerlijk en goed voor mijn kuiten! En voor de massage en erna kon ik ook heerlijk genieten van de zon op het gras, alsof ik even op een camping was 🙂
Ook de was kon daar goed hangen en er was genoeg plek voor het wassen en het ophangen voor iedereen.
Op een gegeven moment kwam James weer langs lopen en ook hij stopte hier.
Hoe gezellig!
Dit was de eerste dag dat ik weer insecten, vlinders en bloemen begon te zien!
Deze dag nam ik zelfs even de tijd om naar de kerk te gaan. Ik had gehoord dat dit een unieke kerk en dienst zou zijn om naar toe te gaan. Pas in mijn Camino Frances Deel 3 nam ik er tijd voor. Ik had dat nog niet gedaan en vond dat toch ook wel even goed.
Er zou gechant worden hoorde ik. En dat deden ze ook maar er waren maar een paar priesters en dan is het minder indrukwekkend dan als er 15 priester zouden zitten natuurlijk. Maar de kerk was echt wel gaaf om te zien.
Dag 27 Rabanal del Camino tot Ponferrado 35 km
Toen we weg gingen uit Rabanal del Camino en ik nog even achterom keken werden we getrakteerd op dit mooie plaatje!
Dat is toch geweldig?
Dit was de dag dat we naar Cruz de Ferro zouden gaan. Het is een belangrijk punt voor veel pelgrims op de Camino Frances. Het is een kruis langs het pad op een hoogte van 1531 meter. We moesten nog 400 meter klimmen die ochtend vanaf Rabanal del Camino.
Ik vond het geweldig en de uitzichten waren wederom super!
Lola en haar vriendin liepen met ons mee. We zagen hen nu ook al een paar dagen elke keer. Elke keer als Lola dieren zag moest ze stoppen en ze aandacht geven. Ik vond dat ook wel leuk en nam ook maar gelijk de tijd om even een foto te maken 🙂
Jerry begon er inmiddels aan gewend te raken!
En toen kwamen we bij Cruz de Ferro. De meeste pelgrims leggen er een steen of iets neer wat ze al een tijdje bij zich dragen. Dit om de lasten die zij hebben hier achter te laten, psychisch voor velen een belangrijk moment.
Een paar dagen eerder had ik op aanraden van een oud-collega wel een steentje gepakt. Toch wilde ik er toch wat neer leggen… Niet dat ik iets in gedachten had om achter te laten, geen deel waar ik afscheid van wilde nemen… Ik was op dit moment hier om van alles te genieten en ik deed dat volop met alles wat op mijn pad kwam..
En ik legde de steen er neer die ik eerder oppakte…
Toen ik weer naar beneden liep en mijn backpack en stokken wilde pakken….toen zag ik dat alleen mijn backpack er nog stond. De stokken waren verdwenen. Na een tijdje om me heen gekeken te hebben zag ik een paar stokken staan die wel op de mijne leken maar het echt niet waren. Ik kreeg het vermoeden dat de eigenaar daarvan de mijne te pakken had en dus nam ik die stokken mee.
Jerry vond het maar grappig. Een agente die nu met de stokken van een ander liep. Ik wist natuurlijk niet zeker of het de stokken van degene waren die mijn stokken had… Ik had die overtuiging wel 🙂
Op een gegeven moment, ik denk na een half uur lopen, zag ik in de verte 3 dames midden op het pad staan. Ze waren in discussie met elkaar en ik zag dat 1 van hen stokken voor zich uit hield en er naar wees.
IK WIST HET GELIJK.
Dat waren mijn stokken!
Met een glimlach wisselden we allebei onze stokken weer uit 🙂
Ik liep heerlijk, het was net alsof ik net begon te lopen. Ik vloog bijna over de Camino Frances en na een koffiebreak liet ik Jerry achter mij. Hij begon blaren te krijgen en was niet in staat om mij bij te houden, bergafwaarts. Ik kende het nog…die was juist het zwaarst!
Ik wilde heel graag naar Ponferrado en dat was nog wel een stukje lopen. Uiteindelijk heb ik het gehaald maar het was een super lange dag en ik was heel blij dat ik het gedaan had. Ik liep weer alleen op de Camino Frances. Dat voelde toch ook wel goed ook al had ik een super tijd met Jerry gehad! Wat een super leuke man!
But in the end.. Je moet je eigen Camino lopen en het voelde goed zo!
Dag 28: Ponferrado tot Villafranca del Bierzo 24.7 km
Die dag begon ik vroeg, rond 7 uur. Ik was vroeg wakker door een Brazilaanse familie op mijn kamer. Het was nog donker toen ik door de wijken van de stad liep en ik zag Graham voor mij lopen. Hele leuke aardige vent uit Engeland maar hij woonde al een tijdje in Shanghai. Ik had hem voor het eerst en laatst in Sahagun gezien.. We liepen een tijdje samen en hadden een leuke conversatie over van alles en nog wat.
Toen ik een kopje koffie wilde rond een uur of 8.30 wilde hij door lopen maar na een paar km zag ik hem toch alweer voor me lopen 🙂
Ik liep weer lekker snel en het voelde heerlijk! Ik liep samen met Graham een stadje in, Villafranca, en hij had het over een hele leuke hippie herberg waar hij wilde blijven. Het was gelijk de eerste herberg en het zag er leuk uit dus ik bleef ook. Ik heb mijn voeten even goed gekoeld en toen kwam er ook gelijk al iemand van de herberg aan om mij zout en azijn te geven.
Hoe goed is dat!
Wist je dat zout en azijn het eelt harden en dus heel goed voor de pelgrims?
Uiteraard ben ik de stad in gegaan en heb wat rond gelopen. Ik kwam weer andere pelgrims tegen op terrasjes en dat is toch zo’n leuk gevoel! Je loopt in een voor jou vreemde stad maar komt allerlei mensen tegen die je kent 🙂
Dag 29 Villafranca del Bierzo tot La Faba 25 km
Als je Villafranca uit loopt heb je twee opties. Je loopt langs de snelweg voor een tijd of gaat over de berg. Je kunt vast wel nagaan welke optie ik koos 🙂 Ik hou van mooie uitzichten en dus moet je omhoog!
Dit is tevens de eerste dag van de pelgrimsreis die ik nu biedt op Zinvol Reizen
Graham zei helaas nee… Dus ik ging alleen verder. Het was best koud in de ochtend maar het was ook een beste klim. Ik had het dus zo warm en kon mijn jasje alweer uit doen. De zon kwam op toen ik boven was en de stad lag in een donker dal.
Heel gaaf zo’n ver uitzicht over dit landschap!
Toen ik verder liep kwam ik Maureen tegen. Zij liep dus ook wel de alternatieve routes! #respect Ik kwam haar al een keer tegen en sprak even met haar en liep weer verder. Een paar km verderop had ik een heerlijk bakje koffie bij een wegrestaurant en kwam ze erbij zitten. Vanaf nu zou ik Maureen elke dag zien!
Ze liep met twee vriendinnen de gehele Camino Frances maar zij liepen sneller. Elke ochtend gingen ze dus uit elkaar en spraken ze al af waar ze zouden slapen.
Deze dag kwam ik in het kleine dorpje La Faba uit. Het was halverwege de berg en ik vond het goed voor de dag. Het was in een heel klein dorpje maar ik had een bed bemachtigd in een hele leuke eco herberg. Ik had zin in relaxen en van de omgeving genieten. Toen ik door het dorp liep nodigde Dino mij uit om met hem mee te gaan. Hij kon geen woord Engels..en ik nog steeds geen Spaans.. maar we kwamen er wel uit.
Hij liet mij zien waar zijn koeien stonden.
Onder zijn huis in de stal.
Het was een beetje donker voor een goede foto maar je ziet Dino al snel wat aan de kant vegen en de koe aan de andere kant is toch ook geweldig?
Meer links, achter het hooi waren nog 2 varkens te vinden!!
We waren de staat Galicië in gegaan en het werd allemaal wat frisser en tevens armer. Het leek op een heel aantal plekken alsof de tijd stil gestaan had. Het is geweldig om te zien…
Kun je het je voorstellen om 600 km te lopen?
Camino Frances Deel 3
Ik was onderhand 29 dagen onderweg op de Camino Frances.. wat een geweldige ervaring tot dan toe!! Ik zou nog 6 dagen lopen voordat ik de Camino had volbracht. Het waren geweldige dagen en tot nu had ik van elke minuut genoten! Als het kon zou ik het a la minute weer doen! en nog een keer!
Heb jij ooit een Camino gelopen?
Ben jij net zo enthousiast dan ik?
Wat zijn je beste herinneringen?
Deel je verhalen en inspireer anderen!
Foto is voor de volgende blog… De tocht naar boven naar O Cebreiro op dag 30!
De Rother wandelgids voor de Spaanse St. Jacobsroute is net 2024 weer opnieuw uitgekomen. Ik had deze gids ook bij mij tijdens mijn pelgrimstocht en vond hem ideaal. Bestel jou
Als je mijn Camino Frances Deel 3 ook mooi vond deel je hem dan voor anderen? 🙂 Wil je meer lezen over dit avontuur? Eerste 200 km van de Camino Frances Van 200 km tot 400 km – Camino Frances Mijn doel Bereikt!! Santiago de Compostela – Spanje Wil jij ook deze pelgrimsroute lopen? Of een andere? Paklijst voor een pelgrimstocht Een dag uit het leven van een Pelgrim Trekkingstokken; Wel of Niet gebruiken? Lees ook eens mijn tips over Veilig Wandelen als vrouw alleen. Ik hoop dat jij net zo geniet van deze mooie wereld dan ik!
Bekijk mijn tips eens!
Reacties (5)