Op zoek naar de hunebedden in Drenthe, Nederland

Jacomijn | 10 februari 2015 | Europa, Nederland | 5 reacties

Omdat ik het steeds leuker vind om ook Nederland te ontdekken ging ik op zoek naar de hunebedden in Drenthe.

Ik had gelezen dat het hunebed bij Borger de grootste en mooist bewaarde was dus was dat de eerste die ik bezocht. Bij deze grootste hunebed is een Hunebedden Centrum gemaakt waar je alles kan leren over het ontstaan van deze bouwwerken.

Er is een steen tuin gerealiseerd, de Van Ewijcktuin. Er liggen duizenden stenen die in de ijstijd door de ijs meegenomen zijn vanuit Zweden, Noorwegen en die omgeving.

Op zoek naar de hunebedden in Drenthe, Nederland

Toen ik het terrein op kwam lopen zag ik al snel waar ik moest zijn voor het grootste en best bewaarde hunebed. Onder een aantal eeuwenoude eiken zag ik enorme stenen opgestapeld liggen. Het was een lange rij…zoals ik de hunebedden van de plaatjes ken. Toen ik er voor stond voelde ik me best klein, door de grootte van het hunebed maar meer nog doordat het zo oud is.

Het staat er al eeuwen en hoeveel mensen hebben er al net zoals mij zo voor staan kijken? Welke rituelen zijn hier in die tijd uitgevoerd en hoe zagen die rituelen eruit? Hunebedden zijn er al sinds de Nieuwe Steentijd / Netlithicum. En dat was 5000 jaar geleden!! Tussen 3400 en 3200 voor Christus. Ik kan me dat haast niet voorstellen!!

De hunebedden in Drenthe

Grootste Hunebed: D27

Ik was er vroeger wel eens geweest maar dat ik het me nog echt wezenlijk kon herinneren…nee.

Dus ik heb een aantal plaatsnamen opgeschreven en een route gedacht zodat ik een aantal van deze prehistorische bouwwerken kon gaan bezoeken. Al deze bouwwerken hebben een letter met een cijfer gekregen. De grootste is genummerd: D27.

Wat ook wel echt leuk is aan de hunebedden, je kunt er niets aan kapot maken. De stenen zijn zo groot en zo zwaar dat je er met je hele familie lekker op kan gaan staan en mooie foto’s kan maken. Het maakt niets uit, de stenen gaan echt niet rollen. Dus ik kon natuurlijk mijn hobby ook even uitoefenen …. toen er niemand was maakte ik snel een foto 🙂

Feiten:

Hunebed D27 is 23 meter lang en heeft 9 dekstenen. Ook heeft dit hunebed 4 poortstenen waarvan nog er 1 poort deksteen op zijn plek ligt.

Dit is een van de weinige hunebedden waarin resten van mensen zijn gevonden.
Adres: Hunebedstraat 22, Borger. Tevens het adres van het Hunebedden Centrum Borger.

Het is natuurlijk super dat je op deze eeuwenoude hunebedden gewoon kan staan, met je hele familie en een mooie foto kan maken!

Het volk wat deze hunebedden maakte wordt Trechterbekervolk genoemd doordat zij bekers maakten wat deze vorm had. Het blijft nog altijd een raadsel hoe het volk deze grote stenen in de formatie kregen.

Om van het ene hunebed naar het andere te komen rij je door prachtig gebied en mooie idyllische dorpjes van de provincie Drenthe!

En dan zie je toch echt overal stenen liggen.

Klompen kom je uiteraard overal tegen 🙂

De Vijf van Bronneger (D21-25)

Nadat ik even wat informatie haalde bij het museum ben ik op pad gegaan. Ze vertelden me daar dat ik maar een klein stukje hoefde te lopen/rijden om bij een vijftal hunebedden te komen. Deze waren genummerd D21 tot en met D25 en lagen bij het dorpje Bronneger.

Ik had ze zo gevonden en als je van een leuke wandeling kan ik het aanbevelen om het lopend te doen. Ik had als doel om nog een aantal andere plaatsen te bezoeken en nam er dus niet de tijd voor. De omgeving is echt geweldig mooi, je ziet het glooiende landschap wat ontstaan is door de voortstuwende en smeltende ijskappen in de prehistorische tijd. Als je een wandeling maakt ga je natuurlijk mooi mee in de glooiende bewegingen en krijg je mooie kijkjes over het landschap.

Op zoek naar de hunebedden in Drenthe, Nederland

Hier kreeg ik een duidelijk zicht op de deksteen.

Hier was ik alleen en durfde ik op de hunebed een foto te maken 🙂

In het bos bij Exloo (D31)

Hierna heb ik Exloo bezocht, hier ligt nummer D31. Deze ligt midden in het bos, ook wel weer met de auto te bereiken. Nergens is een parkeerplaats gemaakt en dus de auto maar gewoon aan de kant gezet. Ik zag het meer gebeuren en lijkt geen enkel probleem te zijn. Voordat je bij het hunebed komt zie je een gletsjerdal. Ik kon het toch niet goed op de foto krijgen maar het gaf een geweldig beeld, kijkend over dat open stuk tussen de bossen met de grazende schapen.

Op zoek naar de hunebedden in Drenthe, Nederland

Een stukje verder rijdt je het bos in en dan aan je linkerhand zie je een heuvel. Op de heuvel zie je een aantal stenen liggen. Toen ik er naartoe gelopen was zag ik nog 1 deksteen maar deze is er afgevallen. Boven op de heuvel is een open ruimte, een kring waar de stenen liggen, geeft toch wel echt een heel apart beeld. Op een korte afstand hebben ze een bankje geplaatst waar je even kan uitrusten en kan genieten van de sfeer die er hangt.

Op zoek naar de hunebedden in Drenthe, Nederland

Net buiten Odoorn (D32)

Gelukkig worden ze allemaal goed aangegeven met bordjes langs de provinciale weg. Ik had natuurlijk alle straatnamen in mijn navigatie ingevoerd maar je ziet ze niet liggen vanaf de weg en de paden ernaartoe zijn niet altijd goed te zien en te herkennen. Bij deze reed ik er ook al langs toen ik ineens zag dat ik het bordje passeerde. Toen ik terug keek zag ik ook wel een klein pad tussen weilanden door lopen naar een stukje bos.

In dat bos zag ik weer een open plek en daar lag een klein hunebed. Er lag nog 1 deksteen op zijn plek, de rest was ingestort.

In een klein bos bij Valthe (D34)

Als je op zoek bent naar de hunebedden in Drenthe zie je ineens wel de bordjes aan de kant van de weg. Ook dit betrof een pad waar je niet met de auto in mocht. Ik kon aan de overzijde op een brede en lange oprit mijn auto parkeren en ben gaan lopen. Ik liep tussen de gerst weilanden. Wat geeft dat een mooi gezicht als de wind daardoor heen waait. Ik zag de gerst halmen mooi meedeinen op de wind waardoor het weiland allerlei verschillende tinten groen/beige kreeg.

Op zoek naar de hunebedden in Drenthe, Nederland
Aan het eind van het pad zag ik weer een stukje bos. Daarin zag ik de kleinste en minst goed bewaarde hunebed. Het was eigenlijk niet meer dan gewoon een aantal stenen die bij elkaar lagen.