Torroella de Montgri naar L’escala – 20 km – Wandelen op de GR92 Camino de Ronda – Spanje

De 6e dag wandelen op de GR92 Camino de Ronda. Time flies… Ik had het ontzettend naar mijn zin en ik zat er echt wel lekker in. Het begon wel wat frisser te worden in de avonden (nov ’23) maar overdag was het nog heerlijk! Vol goede moed begon ik ook aan deze 6e dag, ik ging weer terug naar de Costa Brava kust, naar het plaatsje L’escala. Lees je ook nu weer mee?

Ook het verslag lezen van Begur naar Torroella de Montgri?

Wandelen op de GR92 Camino de Ronda

Na een fijn ontbijtje bij de plaatselijke bakker in Torroella de Montgri vertrok ik om gelijk te gaan stijgen. Ik had gister al gezien waar ik naartoe moest, het kasteel boven op de berg. Of althans, de overblijfselen ervan. De GR92 Camino de Ronda nam me gelijk de hoogte in en dus ging ik langzaam, zo elke keer even achterom kijken naar het steeds wijder wordende uitzicht.

Eenmaal boven gekomen zag ik het overblijfsel van castell del Montgri.

Ik ben er natuurlijk even in gegaan en bovenop geklommen. Je kunt als je op de binnenplaats staat in 1 van de hoeken een trap naar boven vinden zodat je op de oude buitenmuur komt. Daar krijg je natuurlijk wel de mooiste uitzichten over de omgeving.

Na even te hebben genoten liep ik weer naar beneden. Ergens daar op de vlakte nam ik nog wel even mijn selfiestick uit de tas en maakte een yogapose foto. Dat had ik nog niet heel veel gedaan deze reis.

Parc Natural del Montgri

Hierna vervolgde ik het wandelpad op de GR92, Camino de Ronda. De aanwijzingen werden best onduidelijk op een gegeven moment tijdens de toch wel steile afdaling. Ik zag in de verte waar ik naartoe moest en heb me daar maar op gericht en ondertussen de beste afdaling opgezocht. Het was best een steil stukje en daar zat dus wel wat uitdaging in. En ik moest mijn aandacht er even goed bij houden. Dus maar weinig foto’s… Zo gaat dat dan he? Ik wil jullie graag meenemen op de wandeling en dat doe ik hier dan maar met woorden, niet met een visuele ondersteuning.

Toen ik later in het natuurgebied Parc Natural del Montgri kwam te lopen zag ik nog een grote groep mensen lopen. Zij kregen een rondleiding, zo leek het, met uitleg over de flora en fauna. Ze stonden vaak stil en er werd veel gesproken.

Mijn verbazing was dan ook erg groot toen ik een stuk verderop ineens beweging voor mij zag. Toen ik beter keek zag ik dat het grote berggeiten waren. Eerst zag ik er 1 en toen die in beweging kwam, door mij hoogstwaarschijnlijk, kwamen er nog 3 achter aan. Ze waren best dicht bij mij en ik hield ongeveer mijn adem in om ze niet sneller weg te laten rennen. Heel langzaam en om zich heen kijkend liepen ze schuin voor mij uit naar beneden…. Uiteindelijk liepen er zo’n 5 a 6 berggeiten langs met als laatste het grootste mannetje wat ook wat meer kleur had, zwart, grijs en bruin.

Ik kon ze nog even nakijken en ervan genieten. Wat leuk!

Wildlife – Berggeiten op de Camino de Ronda

Toen ik verder liep kwam ik door een mooi veelzijdig stukje natuur te lopen. In de verte begon ik de kust beter in beeld te krijgen en ik vermoedde dat ik in de buurt begon te komen van L’escala . Ik ging even voor een korte pauze aan de kant zitten, ik wist dat ik geen plek tegen zou komen voor een lunchpauze dus had ik een blikje olijven bij me en een mueslireep. Heerlijk genieten van de omgeving en het weer at ik mijn lunch, zittend op een steen.

Mirador de la Punta del Mila

Toen ik verder liep kwam ik weer in de bewoonde wereld te lopen, ik kwam wat dagjesmensen tegen die wandelden of fietsten in de omgeving. En ineens stond ik op een soort camperplaats met in het midden een soort kunstwerk van beton. Wat het precies was weet ik niet maar er waren ineens veel mensen.

En ik snap wel waarom want het uitzicht was er echt geweldig. Ik was op Mirador de la Punta del Mila en genoot samen met de andere mensen van het uitzicht. Foto 1 in deze update is ook hier genomen.

De route nam mij hierna mee naar beneden, langs de ruwe kust, weer over prachtige paden. Ik werd helemaal naar beneden gevoerd zodat ik even door een klein baaitje liep en toen bracht de Camino de Ronda GR92 mij weer naar boven. Daar liep ik op uitdagende smalle paden, zo nu en dan liep ik maar iets hoger dan waar het pad leek te zijn omdat dit mij iets te dicht langs de afgrond leek. Ik liep door een bos en had telkens de meest mooie uitzichten. Wat een prachtig stukje was dit ook weer!

Op een gegeven moment kwam ik aan bij een plaatsje, even dacht ik dat ik er was. Maar nee, ik was bij Montgo een klein dorpje nog net voor L’escala. Bij het strand werd ik zo door het dorp geleid en door naar de andere zijde van dit schiereilandje. Ik kwam hier weer uit bij een heel klein strandje en verdween daar zo een natuurgebied in. Weer mooie zichten over de azuurblauwe zee en de bossen in, weer iets hoger en mooie paden wandelen.

Het laatste deel van deze dag wandelen op de Camino de Ronda vond ik echt wel een uitdaging. De paden langs de ruwe kust maar ook de aanwijzingen die doordat ik natuurlijk niet elke keer op het pad bleef uit veiligheidsoverwegingen niet altijd gezien werden door mij. Toch genoot ik volop van deze uitdaging, de uitzichten en gewoon het aan de wandel zijn in mooie natuur in een mooi land. Wat wil je nog meer?

Na deze baai en het natuurgebiedje tussen Montgo en L’escala kwam ik uit bij de haven van L’escala. Ik dacht even dat ik aan de zeezijde er langs moest maar dat was niet de bedoeling, helaas. Ik liep zo de straten in van L’escala en omdat ik het altijd lastig vind om in zulke straten de route te volgen heb ik maar gewoon het adres van mijn hotel ingevoerd in google. Dat bleek nog wel een stukje wandelen te zijn, ik zat namelijk in het oude leukere deel.

Wandelen op de GR92 Camino de Ronda – Spanje

Dit was tevens de laatste dag dat ik op de GR92 aan het wandelen was. Op de etappe hierna was geen nacht te vinden, het eindigt middenin een natuurgebied. Ik zou dan een taxi moeten regelen oid om naar L’escala terug te gaan of naar de volgende etappe. Ik had daar geen zin in en dus ging ik de volgende dag met de bus naar Girona. Vanuit daar ging ik terug naar Barcelona om daarna weer naar Nederland te vliegen.

Afstand, hoogte en tijd

Ik heb 6 uur gewandeld en maar een korte pauze genomen ondertussen. De route is 21 km lang en tijdens deze dag zul je zo’n 560 stijgen en  540 meter dalen.

Lunch onderweg?

Die zul je zelf moeten verzorgen want je komt op deze etappe niet door een dorpje of langs een plek waar je een restaurant kan vinden.

Waar verblijven in L’escala

Ik had dichtbij een oude stukje van L’escala mijn hotel. Dit was bij het strandje Placa de la Sardana Ik vond dit een super leuke plek om in de avond nog even te wandelen. er werd veel aan voorlichting gedaan over de verschillende oude panden die er stonden. Heel informatief en leuk om te zien. In dat deel zijn ook vele restaurants en barretjes.

Ik zat in het Rallye hotel en dat was prima. Ik zat er in het naseizoen en om die reden kon ik er op dat moment geen ontbijt krijgen. Kijk eens naar de opties voor jou in L’escala

Bewaar deze wandeling voor jou volgende avontuur!

Wil je meer wandelinspiratie lezen?

10 dagen wandelen op het Pieterpad – Pieterburen naar Hellendoorn

Zoek jij het ultieme avontuur? Ga canyoning in de Snake Canyon in Oman!

Wandelen op de GR221 op Mallorca – Esporles naar Valdemossa

Wandelen op Koh Mook – Eiland van Thailand

Of ga je gewoon een woestijn etappe van de Jordan Trail lopen?

Zinvol Wandelen in de Wadi Rum woestijn – Jabal Kharazah naar Al-Shakriya – Sectie 802 Jordan Trail

Ik hoop dat jij net zo geniet van deze mooie wereld als ik doe