Wat vind ik dat altijd leuk! De omgang met de lokale mensen van het land dat ik aan het ontdekken ben. En wat is dan nog beter? Samen eten. Samen tijd doorbrengen. En wat het nóg leuker maakte deze keer? Ik ging ook het eten kopen én koken met deze mensen!
Ik kreeg van ResiRest deze ervaring aangeboden. Uiteraard maakte ik hier gretig gebruik van!
De afspraak was snel gemaakt. Aan het eind van de middag werd ik opgehaald door Bakary om boodschappen te doen voor het eten. We gingen Domoda maken, het nationale gerecht van The Gambia. Eén van de producten van The Gambia zijn pinda’s. Dus het hoofdbestanddeel van dit gerecht? Pinda’s!
Eten bij de lokale bevolking – ResiRest, The Gambia
We gingen de markt op. Kochten kruiden, groente en vis. Ik moet eerlijk zeggen: de vis die ik zag liggen zou ik zelf nooit durven kopen. Er zaten vliegen op. Je weet natuurlijk nooit hoe lang die er al ligt. 🙂
We kregen de vis, netjes schoongemaakt, in een tas mee. Die tas werd in mijn handen gedrukt. Hij stond een tijdje tussen mijn voeten in de auto. Ik zag de vliegen erop afkomen. Hoorde ze in de tas zoemen.
Hmmm… dit ging echt lokaal worden. 🙂
Aankomst in Bakoteh
We kwamen aan in Bakoteh, waar Bakary zijn hele leven al woont. Bakoteh ligt een half uurtje rijden vanaf Bijilo, waar ik mijn hotel had. Ik werd al snel voorgesteld aan zijn vrienden. Super leuk!
Ze zaten met z’n allen voor een shop, de winkel van een vriend die olie verkoopt. Hangen voor de shop. Zien wat er allemaal voorbijkomt, lopend, fietsend, rijdend. Ze zaten er heerlijk een kopje muntthee te drinken!
Even later gingen we verder. Al snel waren we bij de compound waar zijn zus woont. Hier zou ik nu de Domoda gaan maken met twee andere zussen van Bakary. Een tweeling, genaamd Adama en Fatou.
Het huis maakte deel uit van een rij van 4 woningen. Daartegenover stonden ook 4 woningen. Het kleine straatje ertussen kan ’s nachts afgesloten worden.
De kleine veranda voor de woning lijkt, op de was na die er hangt te drogen, bij elke woning ongebruikt. Ik kan het me ook wel voorstellen. Je zit dan in een smal straatje en kijkt nergens op uit. 🙂
Ingrediënten Domoda
We begonnen al snel met het schoonmaken van de vis, de groente en het klaarleggen van alle ingrediënten. Wat gaat er nu zoal in de Domoda? Ik heb het snel opgeschreven: peper, ui, knoflook, tomaat, lente-ui en groene paprika. Vis, aardappel, bittere tomaat en zoete aardappel. En dan natuurlijk de pinda’s.
Ik mocht de peper, ui, knoflook en tomaat (zonder de pitjes en het vocht) fijnstampen met een enorme houten vijzel. Dat was nog wel lastig werk! Uiteindelijk ga je je armen wel voelen!
Ik zag dat een van de meisjes ook bezig was. Een betere techniek had. 🙂 Zij had de lente-ui en groene paprika in de vijzel liggen. Ze bleef rechtop staan. Had een doelgerichte stamp die elke keer doel leek te treffen. Bij mij leek die nog wel eens te missen…
Koken in de openlucht keuken!
Hierna begonnen we de vis te bakken. Ze hadden alles goed gewassen. Er zal geen afdrukje meer van een vlieg op hebben gezeten toen ik die in de hete olie liet vallen. Nadat die ongeveer 10 minuten in de hete olie had gebakken, aan weerszijden, was ik er echt van overtuigd: dit ga ik zo meteen heerlijk opeten!
De pinda’s waren al gemalen en tot een saus gemaakt met water. Dit werd aan de kook gebracht. Even later ging de tomatenpuree erbij. De twee mengsels uit de vijzels. De bittere tomaat in stukken. De zoete aardappel in stukken.
Dit bleef nog een half uurtje op het vuur staan.
In The Gambia koken ze nog op houtskool
Had je trouwens gezien hoe het ‘vuur’ was? Op kolen in handige kleine ‘kookstellen’. Je ziet ze overal. Op straat heel veel, in het klein, om er muntthee op te maken. Je ziet mensen ermee rondlopen. Ze nemen ze overal mee naartoe om ter plekke een lekker bakje muntthee te maken.
Terwijl de Domoda aan het pruttelen was, werd ik weer de buurt mee ingetrokken. We liepen langs de school. Hier zat ook een neef van Bakary op. Zijn broer was hier ook veel. Het was een kostschool. Veel kinderen sliepen hier dus ook.
Daarna kreeg ik een sinaasappel. Even lekker uit de hand eten. Ik kan het nog niet zo goed, maar ik heb mijn best gedaan. 🙂 Met uitzicht op deze mooie bakkerswinkel!
Nog even langs de vrienden. Hangen op de stoep voor de winkel.
Een fotosessie moest er natuurlijk ook nog komen! Het werd vooral hilarisch toen ik benoemde dat ik zag dat iemand behoorlijk onder invloed was van de wiet… en dat ik een politieagent was. 🙂
Het eten wordt geserveerd!
Thuisgekomen werd het eten geserveerd! De chauffeur van de taxi die ons haalde, en hierna weer weg zou brengen, was onderhand aangesloten. Met z’n drieën aten we heerlijk uit de mooie grote schaal. Opgediend door de zussen Adama en Fatou.
Een grote schaal eten delen. Zoals het betaamt als je gaat eten bij de lokale bevolking in The Gambia! Ik heb er volop van genoten!
Ik vond het eten super lekker. Maar ook juist het feit dat ik een paar uur in een lokale wijk doorbracht. Op de manier zoals de Gambiaan woont en leeft!
Had je dit filmpje al gezien wat ik maakte op de dag dat ik deze eet date had?
Wil jij ook zo’n leuke trip boeken? Er zijn een heel aantal bestemmingen waar ResiRest zo’n eet date voor je kan regelen! Check de site van ResiRest even en plan je lokale ervaring op reis!
Eten bij de lokale bevolking – Bakoteh, The Gambia
Verblijf in The Gambia?
Ik verbleef tijdens mijn vakantie in The Gambia in het kustplaatsje Bijilo. Wil jij ook hier een fijn hotel boeken voor je verblijf? Kijk dan eens voor opties in Bijilo, The Gambia. Vele reizen worden er geboden door de grotere maatschappijen met vlucht en hotel in 1 prijs. Het is natuurlijk allemaal afzonderlijk te boeken zodat je misschien wat meer vrijheid behoudt om langer het binnenland in te gaan.
Wil je meer lezen over Gambia?
- Fietsen naar de vis van Tanji
- Lees meer over de slavenhistorie van Georgetown / Janjanbureh
- Een bezoek aan Fort James eiland – Juffureh
- Surfen in Kartong
Reacties (8)