10 dagen stilte.. – Vipassana – Om nooit te vergeten!
10 dagen stilte .. Zou ik dat wel kunnen?? Ik was al een dag in Chennai (India), de dag waarop Chief Minister Jayalalitha overleed, toen ik de taxi nam vanuit het hotel naar het Dhamma Setu centrum om daar de 10 dagen stilte in te gaan. De rit duurde drie kwartier en ik zat te denken. Ik ging me melden bij het centrum waar ik vrijwillig mijn telefoon in zou leveren. Het boek wat ik aan het lezen was zou ik ook inleveren. Oh ja…ik had nog koekjes in de tas zitten.. Die ging ik ook afgeven…
En waar ik 10 dagen stilte zou bewaren!
Het was alsof ik voor een diep gat stond en op het punt was beland dat ik erin ging springen…. Ondertussen overtuigde ik mezelf van het feit dat ik dit echt wilde en dat iedereen die dit gedaan had, het een geweldige ervaring had gevonden!! Die 10 dagen stilte zouden maar een klein onderdeel zijn van het werk wat ik zou gaan verzetten.
Er ging van alles door mijn hoofd…
op weg naar het meditatie centrum Dhamma Setu
Vipassana – Chennai
Eenmaal in het meditatie centrum zag ik een aantal gebouwen waarvan 1 een grotere hal had, de dining hall. De andere gebouwen waren de kamertjes waar we een kamer zouden krijgen. Ik ging naar binnen en liep door de grote hal en werd verwezen verder het gebouw in. Het was een zelfde soort hal maar dan kleiner. Dit was de dames kant van het pand.
Ik zou hier, 10 dagen in stilte, elke dag mijn ontbijt, lunch en avondsnack en chai hebben. Aan een tafel zag ik een Indiase vrouw zitten. Ik kon me bij haar melden en de papieren invullen. Deze vrouw zou ons de hele week begeleiden, eten opscheppen en vragen beantwoorden…zij was de vrijwilliger…de Dhamma worker… Online had ik al gezien dat je ook voor die optie kon gaan.
10 dagen stilte.. – Vipassana – Een ervaring om nooit te vergeten!
Ik moest een formulier invullen, de regels waaraan ik me strikt moest houden nog een keer lezen en toen kreeg ik een laken en kussensloop. Ik werd verwezen verder het terrein op naar kamer 20. Toen ik ging lopen zag ik al wat meer mensen rondlopen. En dan dus vrouwen… Dit was de vrouwenkant waar ik al snel later achterkwam toen ik verder rond ging lopen en weggestuurd werd aan de andere kant van de meditation hall…. (Dit was de mannen kant waar ik later achter kwam) In deze meditation hall zou ik de volgende 10 dagen stilte elke dag zo’n 9 a 10 uur zou doorbrengen..
Samenstelling van de deelnemers – Vipassana
Er kwamen in totaal zo’n 25 vrouwen. Er waren ongeveer 10 westerse vrouwen, een aantal Russisch, een Franse, een Australische, Britse, Duitse, Japanse…(als je dat westers kan noemen…) En de rest waren Indiase vrouwen, 2 a 3 hadden geen ‘klederdracht’ aan maar de rest was allemaal in 6 meter doek gewikkeld en heerlijk kleurrijk gekleed. De jongere generatie droeg de legging met daarover het lange shirt of een jurk. En er was een non 🙂
Nu nog gemengd mannen en vrouwen
Chai drinken en kletsen
We konden nog wat thee drinken en met praten met iedereen….waaronder de mannen. Al snel werd duidelijk dat de scheiding hier na heel duidelijk en strak werd. Ik zag dat er een hek dichtging naar de voorkant van het terrein. De mannen zouden vanaf die kant de dining hall verlaten en dan naar hun kant lopen. Onze weg stond daar haaks op…en dus zouden we ze langs zien lopen. Dit zicht werd versperd door een heras hekwerk waar nog eens doek overheen zat….en dan was er nog een touw gespannen tussen 2 bomen…
Ons pad was dus gewoon bijna 10 meter korter gemaakt… we hielden nu nog een weg over van zo’n 300 meter. De mannenkant was langer….dat had ik gezien….als enige bleek later. Niemand was die kant op gelopen.. zal wel in mijn politie hart zitten om rond te kijken en alles even bekijken. Ik was de enige die weggestuurd werd… De man deed dat alsof hij een dier wegstuurde… shhh…en met die arm wijzen en handgebaren maken…hahaha!!!
Nog een keer de regels horen en daarna begon het!
10 dagen stilte.. Vipassana stilte…
Na de heerlijke chai…ik ben deze week de chai echt super gaan waarderen… wat lekker!! Is ook het enige zoete wat ik per dag kreeg…en een banaan 🙂 Maar dus na de thee kregen we een toespraak. Ik moest opnieuw de belofte afleggen die ik ook al online moest lezen bij het inschrijven…ook bij het invullen van de papieren moest ik het nalezen… en nu werd het nog weer verteld. We zaten allemaal aan de mannen kant. Alle mannen aan de ene kant… zo’n 60 denk ik… dus een grotere groep dan de onze. En tijdens het wachten kwam ik in gesprek met Montana, de Australische. Jonge meid en een paar weken al aan het rondreizen. Ze vertelde dat ze erg nerveus was en dat ze dat niet fijn vond.
Ik was ook nerveus…
Je weet niet precies wat je te wachten staat… Alle dames waren aan het kletsen en dat was een mooi geroezemoes en opeens zegt Montana….kijk eens naar de andere kant… de mannen. Ze waren allemaal stil 🙂 Een westerse man waar ik eerder al even mee sprak zat ook maar voor zich uit te kijken tussen die tientallen Indiase mannen…haha. Ik ben naar hem toegelopen en vroeg hem of hij nu eigenlijk niet liever bij ons wilde zitten….zo gezellig te praten.. Hij keek even om zich heen en toen moest hij ook lachen. Hij gaf toe dat hij graag nog even bij ons wilde zitten 🙂
Vipassana beloftes – 10 dagen stilte
Wat waren dan die beloftes die ik af moest leggen?
De Vipassana beloftes waar ik voor moest tekenen..
Dus eigenlijk al dat andere was vrij makkelijk op het moment dat je daar binnen bent. Al hebben we met z’n allen best heeeeel veeeel muggen gedood hahaha!! We zaten in een buitengebied en er was een mooie tuin en veel bomen om ons heen. Het was warm en vochtig… veel ongedierte. De deuren van de kamers sloten niet geheel goed af… Ik heb de hele week een gekko’tje op mijn kamer gehad.. Ik heb de hele week geprobeerd er contact mee te krijgen… aanraken.. En echt!! Op de laatste dag in de ochtend zat hij in de deuropening alsof hij weg ging en bleef hij zitten. De eerste aanraking schrok hij …. maar bleef zitten. Ik heb hem zelfs over zijn rug gestreken. Wat apart!!
Verschillende ervaringen bij verschillende centra over de wereld
De Duitse (oorspronkelijk Sarajevo) vrouw die ik later sprak toen de 10 dagen stilte over was…vertelde dat deze diertjes en het ongedierte voor haar erg zwaar waren geweest. Ze had vaker deze 10 dagen stilte doorgemaakt maar in Duitsland en daar is het bed fijner, is niet alles vochtig….heb je wel een warme douche…bij het ontbijt een weids uitzicht en veel ruimte om te wandelen.. hahaa!! Het was voor haar ook weer echt een beproeving geweest!!
De Noble Silence ging in… Vanaf nu 10 dagen stilte
Die eerste avond kregen we een kussen toegewezen in de meditation hall waarop we de rest van de week zouden mediteren. Ik kreeg kussen 11, op het kussen lag een ander klein kussentje wat je onder je kon leggen voor enig comfort.. We kregen uitleg over hoe alles in zijn werk ging en kregen een ‘introductie’ te zien. Goenka himself, die al een tijdje uit de tijd is…, gaf ons advies en vertelde hoe de cursus eruit zou zien. De Noble Silence (10 dagen stilte) ging in en toen we weer buiten waren was het donker en aangezien de ‘wekker’ om 4 uur die volgende morgen ging liep ik maar naar mijn kamer om te gaan slapen.
Ik had mijn bed opgemaakt.. Een oude matras waar ik de veren doorheen voelde komen toen ik de sloop er omheen deed die erop had gelegen. Ik had een kussensloop gekregen en het kussentje wat er in ging voelde vochtig en vies aan. Gelukkig heb ik altijd mijn eigen lakenzak bij mij en die had ik erop liggen en zodoende lag ik in een zak van zijde en katoen.. Zoveel fijner!!
Dag 1 begon…
Net als alle andere 10 dagen om 4 uur!!
Vipassana Centre, Chennai
Ik heb best prima geslapen en om 4 uur hoorde ik in de verte een belletje rinkelen. Deze kwam steeds dichterbij en ik realiseerde me weer waar ik was en dat de Dhamma worker ons zou wekken…. Ze liep over het terrein voor alle kamers langs een belletje te rinkelen. Ik ben snel eruit gegaan en onder de douche gestapt.. Enorm koud!! Snel even afspoelen en uit die ruimte zodat mijn roommate zich ook kan wassen. Iets voor half 5 ging er weer een belletje en moesten we dus naar de meditation hal komen.
Iedereen nam plaats op haar kussen, de teacher zat op een verhoging voor ons met om haar heen de apparatuur waarmee ze ons instructies kon laten zien, radio/versterker en achter haar een tv. Verschillende afstandsbedieningen voor de airco, ventilators e.d. Ze zei niks maar ging zitten mediteren….dus dat deden wij ook met z’n allen. In de instructie van gisteravond hadden we gehoord dat we ons moesten gaan concentreren op onze ademhaling. Nergens anders aan denken….zijn in het hier en nu.
Zorgen dat je de mind gaat beheersen.
Misschien wel 1 van de onderdelen van meditatie
Dus …. adem in … adem uit…
Alleen door de neus… en binnen een minuut waren mijn gedachten weg.. Zit je in een hal, donker nog buiten….20+ andere vrouwen om je heen…. India… Opnieuw..terug naar hier en nu… Adem in … adem uit… adem in … adem uit… En daar gaan je gedachten weer..
Waar waren mijn gedachten? Wat was mijn craving… Wat was mijn aversion?
Ik heb veel gedacht aan de Camino… Dat was mijn ‘craving’ gedachte.. Ik heb dat als zo geweldig ervaren.. Ook dacht ik aan fijne plekjes op de wereld als het strand van Varadero waar ik een leuke tijd had met de Britse fietsers. Babette die ik in Medellin ontmoette, Kerala in 2015…Gamla Stan in Stockholm in 2016.. Maar ook kreeg ik momenten weer te zien die niet leuk waren….waar ik een ‘beetje’ geirriteerd door werd… Oh ja… dat… Of…toen gebeurde dit… waar ik een ‘beetje’ ongelukkig van werd. Of waar iemand niet eerlijk tegen mij was en dit gewoon nooit toegaf…
Verlangens en Afkeer…
Emoties / Sensaties
Sommige gedachten konden me best lang van mijn ademhaling afhalen. Tijd weet ik echt niet maar 10 minuten of zelfs langer waren de eerste dagen echt geen uitzondering. Dit werd elke dag minder lang, dat je eerder in de gaten hebt dat je niet meer bezig bent met wat je wilde maar de je mind weer met je op de loop was gegaan. Het lijkt zo simpel…alleen denken aan of tenminste voelen… je ademhaling en verder niks doen. Ook je lichaam gaat protesteren… Die knie moet net iets anders liggen.. oh nu gaat het in je staartbotje raar voelen… Bij je schouderbladen voel je ook ineens dat je niet meer rechtop zit… en de nek vind het ook steeds minder.
Na 2 uur ging de gong weer en konden we naar de dining hall om te gaan ontbijten. De eerste twee uur meditatie zat erop. Het eten stond opgesteld en de dhamma worker ging het ons opscheppen. Elke ochtend aten we zo’n prakje met curry of groentemix of idli (zien eruit als poffertjes)… Wat dat eerste was weet ik niet, smaakte wel prima. Daarbij kregen we een lekkere kop chai. Ik ben in deze week echt zo gaan genieten van de chai. Het enige zoete …. en dus ik schonk mezelf altijd een tweede kop in na het eten. Uit zo’n roestvrij ijzeren beker… Ik heb er nu een thuis en dit doet mij zo aan India denken … en zo aan deze 10 dagen stilte terug denken 🙂
Als toetje een heerlijk zoete maar pittige Chai drinken
Na het ontbijt hadden we ruim een uur ‘vrij’ en de eerste dag heb ik rondgelopen en gezeten maar de andere 9 dagen ben ik na het ontbijt eigenlijk altijd naar mijn kamer gegaan om een extra uurtje slaap te krijgen. Olga, mijn roommate, deed hetzelfde. Om 8 uur begon dan weer een sessie meditatie. Dit was een groepssessie en dan mag je de hele sessie de hal niet verlaten. Deze sessie begint telkens met een geluidsband van Goenka die weer uitlegt waarom we dit doen, alleen op de ademhaling letten, gedachten proberen te vermijden.. Vooral de gevoelens die deze gedachten opwekken niet voelen. Alleen observeren…geen aandacht geven in de sense van dat je er weer in mee gaat. Kijken wat het met je lichaam doet en zien dat het weer afzakt. Het is de law of nature dat alles weer weg ebt.. een gevoel komt en gaat…
Niks is blijvend
Alle gevoelens/sensaties komen en gaan..
Besef dat niks blijvend is
Na een uur begint de band ineens weer geluid te produceren.. Goenka die chant.. dit duurde een paar minuten en toen mochten we even 5 minuten de benen strekken en weer terugkomen. 9 uur nieuwe sessie, uur op je adem letten… 10 uur nog een sessie en om 11 uur lunch en rust tot 1 uur. Rijst met verschillende sausjes en melk. De melk is een soort yoghurt die verdund is… op een gegeven moment ook wel weer lekker.. alles wat je smaakpapillen anders stimuleert is fijn. Dit ervaar ik normaliter helemaal niet zo maar hier wel… Ik ben echt niet van de yoghurt anders maar op en gegeven moment nam ik ook dit glaasje na het eten. Just for the change of flavours ofzo. Het eten was goed en het was ook veel wat opgeschept werd.
We eten natuurlijk van roestvrij staal en uit de bakjes die erop gezet worden. We wassen dit allemaal zelf af en de volgende dag wordt de bak met gewassen spul neergezet zodat we er weer een bord, beker en bakjes uit kunnen pakken. Na de lunch ben ik ook bijna alle dagen weer gaan slapen. Tussen de meditatie uren en voor en na het slapen liep ik een aantal keren over het pad van zo’n 400 meter heen en weer….benen strekken….rug rekken….alle spieren even voelen….
De middag begint dan om 1 uur weer met een meditatie sessie van 1.5 uur. Half 3 tot half 4 een gezamenlijke sessie en dan van 4 tot 5 weer een uur. 5 uur thee en een snack en om 6 uur weer een sessie en om half 8 discourse. Tv aan en Goenka die ons vertelt waar we de volgende dag mee bezig moeten gaan. Hierna nog een half uurtje mediteren, het nieuwe alvast even besnuffelen… Voor de tweede dag was het proberen te voelen dat de adem je lichaam ingaat via de neus en er weer uit gaat. Proberen de sensaties te voelen…
Ik sliep al snel!!
Dag 2 Vipassana
Ademhaling voelen bij en in neus en bovenlip
Op dag twee begon het weer met dezelfde volgorde. 4 uur wakker…ik ga gelijk kort douchen..een koude douche… Olga, mijn roommate, gaat daarna zich opfrissen maar is al aangekleed en we lopen naar de meditation hall. Dan klinkt ook al snel de gong weer met daarna het belletje wat de Dhamma worker rinkelt en langs de kamers loopt. We gaan de hal binnen en gaan allemaal weer op ons eigen kussentje zitten. De ene dag gingen die eerste twee uren best snel maar hoe later in de week hoe langer ze gingen duren. In het begin had ik wel het idee dat ik wat bereikte in die uren maar na verloop van tijd niet meer. Ik ging een beetje in mijn zitstand 🙂 Ogen dicht en soms viel mijn hoofd naar beneden en was ik weer klaarwakker en begon weer opnieuw….adem in adem uit… Ik ben hier en nu.. Het is niet de bedoeling dat je er wat bij inbeeld…een bepaalde god of wat dan ook.. Ook is het niet de bedoeling dat je die naam gaat zingen/chanten in je hoofd..
Hou je gedachten leeg..
Alleen in het hier en nu..
Voelen!!
Inwendig lag ik soms helemaal in een deuk!!
Indiase gewoontes
En toen had ik mijn gedachten bijna getemd….
Toen ging mijn lichaam protesteren
Maar op dag 3 was ik al wel zo ver dat ik vrij vlot door had dat ik weg was…en ik denk dat het langste 5 minuten was.. Steeds meer last kreg ik van mijn rug en nek te krijgen. Daar heb ik altijd wel last van mijn nek….nu deed het tussen mijn schouderbladen mee. Geen enkele houding kon ik meer aannemen die pijnloos was. Toen we aan het eind van deze dag de opdracht kregen om ook nog eens stil te blijven zitten….niet te bewegen. Niet uit de pijn gaan, die ons lichaam zich in het verzet tot het in het nu zijn geeft, brak ik een beetje. Ik kon dit niet… Ook mijn heup deed mee en in de kleermakerszit zitten werd een hel. Ik snap dat het deels psychisch is….maar deels ook echt door een ongeval van heel veel jaren geleden… Nu denken ze hier toch echt dat dit niet zo is….dat het wel minder wordt als je maar bijft zitten maar ik kon niet meer. Mijn motivatie om nog te blijven zakte haast naar 0… Echt, ik ben geen opgever….en ik zal doorzetten….maar ik had graag mijn tas ingepakt en was graag weer op pad gegaan..
Ik ben geen opgever!! Doorzetten zal ik!!
Ik had het echt zwaar…
May all beings be happy
Ik was verre van dat!!
Dag 4 Vipassana dag
Ik moet eerlijk toegeven dat de pijn minder werd.
Na nog een paar dagen heb ik wel een uur zonder helemaal te bewegen gezeten…althans.. Wel een klein stukje je been omhoog drukken met je voet…of heel klein stukje verschuiven… maar dat mocht. Maar niet je voeten verplaatsen of veranderen van stand. Dus afstand aanmerkelijk groter maken of je benen uit elkaar halen als je in de kleermakerszit zit.
Ik kreeg ook steeds meer mijn lichaam onder controle
En dan elke keer met de gezamenlijke meditatie uren moesten we een uur blijven zitten. Dat uurtje begon met chanten van Goenka. Elke pauze hoorden we dat door de luidsprekers op de weg waarop we mochten lopen. Elke discourse, in de avond met gezamelijke meditatie en als afsluiting. Toch ging het stilzitten wel steeds beter en vooral als ik goed in de meditatie zat..dus mijn concentratie goed was op mijn lichamelijke sensaties en door die goed te voelen en weer verder te gaan kun je toch goed blijven zitten.
De theorie hier achter is dat alles komt en gaat. Mooie, blije gevoelens maar ook negatieve, agressieve of verdrietige gevoelens. Zo is dat ook met de sensaties die de huid laat voelen.
Hoe werkt Vipassana?
wat ik ervan onthouden heb en opgeslagen in mijn gedachten
Je gevoel fine tunen om weer de prikkels te voelen die zich nog in je lichaam bevinden.
Deze prikkels staan in verbinding met de ervaringen, positief of negatief, die je hebt gehad. Waar je op gereageerd hebt en die een indruk hebben achtergelaten. Deze laten je dus ook een volgende keer weer op een zelfde soort manier reageren.. Bijv. Een persoon die je erg leuk vond, erg waardeerde en respect voor had… Die zie je 20 jaar later weer en direct zal je lichaam deze gevoelens weer opwekken en zul je deze persoon bijna blindelings weer gaan leuk vinden. Je wordt een beetje blind voor veranderingen, je merkt het niet meer op. Andersom werkt dat ook zo, iemand die je gekwetst had….dat gevoel is er ook nog na 20 jaar.
Blindelings komt dat gevoel weer in je op en vind je deze persoon niet leuk….Of ga je zelfs alsnog denken om diegene ook te kwetsen… Want je grote IK is aangetast en vaak komen er dan gevoelens van wraak vrij omdat je het weer recht moet zetten.. Dus…het ene negatieve gevoel met het andere negatieve gevoel bestrijden. Als ik lijdt….dan moet de ander ook lijden…
Dit werd elke dag in verschillende voorbeelden tijdens de discourse in de avond behandeld.
Ik was onderhand aangekomen op de helft van mijn 10 dagen stilte
Dag 5 Vipassana
Het hele lichaam voelen
Dus vanaf dag 5 gingen we proberen om de sensaties die ons lichaam ten alle tijde heft, proberen waar te nemen. Vanaf de kruin van je hoofd….met je aandacht door elk lichaamsdeel gaan. Je gezicht….je nek….schouders…armen…borst…rug..heupen enz enz. Elk stukje huid met je gedachten bekijken, betasten… Overal even blijven voelen, aftasten en na een minuut of 3-4 weer verder gaan. Als je wat voelt ga je met je volledige aandacht daar naar toe. Wat is het voor een gevoel. Blijft het nog even, zakt het af…verplaatst het…wordt het sterker? Na verloop zal het gevoel weg gaan… De law of nature. Niks is permanent en alle gevoelens en sensaties zijn tijdelijk.
Wat dan ook veel gebeurt is dat er bij zo’n gevoel een herinnering is… een situatie in je opkomt..negatief of positief.. Probeer daar wat minder aandacht aan te schenken maar behandel het als een gegeven. Geef dit geen gevoel,..ga niet in het gevoel mee wat het je ten tijde van de situatie gaf. Ga niet in het verleden blijven zitten en probeer weer in het heden terug te komen. Ga ook niet in de toekomst zitten door te denken…de volgende keer doe ik zus of zo… Nee….
Door alleen te beseffen dat die situatie nog in je gedachten zit….aan een sensatie in je lichaam zit gekoppeld….en dan verder te gaan zal de kracht van de emotie afzwakken.
Elke keer als je een emotie opnieuw beleeft en hem weer waarde geeft door er in mee te gaan wordt hij krachtiger. Misschien komt deze situatie nog een keer omhoog bij een sensatie die je waarneemt…. besef het…geef het geen emotie meer mee….langzaam aan zal het verdwijnen en zal je negatieve / positieve gevoel neutraler worden. Meer met de werkelijkheid een worden…. Niet meer gekleurd door je achtergrond…ervaringen..
Geef emoties/gevoelens geen energie meer…
de emotie zal alleen daardoor afzwakken, minder diep geworteld raken
Sommige sensaties zullen lang aan houden, sommige zullen vreemd voelen…alleen ervaren dat het er is… Het is er nu…en het zal weer weggaan… Besef dat alles tijdelijk is, impermanent.. Dit heb ik die week 100x gehoord 🙂
Dag 7 – Vipassana
Na een paar dagen, op 7 kregen we de opdracht om het lichaam in het geheel te scannen. Dus het hele hoofd….afzakken naar beneden nek….de hele borst en rug..1 arm….andere arm….afzakken naar heupen….1 heel been….ander been.. Als of je door een scan ging… die rondom je zit en dus elk stukje huid zit/betast. De oude studenten kregen tevens de opdracht om kruislings enz door het lichaam te gaan. Op sensaties af te gaan die ze voelden.
Door deze scan gedachte kwam ik op een gegeven moment op een punt dat ik niet alleen meer de prikkelende sensaties of kruiperige rups gevoelens… enz kreeg.. maar dat er hele vlakken huid ging vibreren. Ik kan het het beste vergelijken met de televisie die een grijs beeld laat zien ….vroeger…toen er in de nacht…na het test beeld…geen uitzendingen meer waren?? wie weet dat nog?? haahaa!! Dat grijze… al die teinten bolletjes die aan het dansen waren op het scherm… Dat gevoel… Ik weet niet of jullie snappen wat ik bedoel qua gevoel….maar zo kan ik het omschrijven.
Veel emoties tijdens de 10 dagen stilte
Er werd gelijk ook verteld, en elke dag weer natuurlijk, dat ook dit gevoel tijdelijk is. Ook het vibrerende gevoel, gevoel van 1 met de wereld zijn, het gevoel van in contact zijn met alles.. Je moet hier niet op gaan mediteren…dit is niet het doel van de meditatie maar wel een heel goed punt van de meditatie. Het zal veel sensaties ophelderen. Maar om echt aan de slag te gaan met die diepe gevoelens die ons blijven dwars zitten, die ons blijven beïnvloeden in ons dagelijks reageren naar anderen en op situaties waarvan je achteraf dacht… dat had hij/zij niet verdient…Ik deed dat omdat ik dat of dit toen mee maakte…. Om daar aan te werken moet je die kleine sensaties voelen en ervaren en laten gaan…telkens weer. Dit zal steeds minder worden….maar elke dag maak je weer nieuwe aan…Ook al ben je helemaal ‘schoon’ dan zul je nog elke dag weer nieuwe ‘knopen’ leggen. Deze knopen komen in het onderbewuste terecht en zullen je beoordelingsvermogen gaan beïnvloeden. Om ze dus op te heffen zul je elke dag een uur in de ochtend en een uur in de avond Vipassana moeten toepassen… AAAAHHH dat ga ik echt niet doen….daar ga ik geen tijd voor hebben…
Tja…daar moet je tijd voor maken. Als je eenmaal beseft wat je er door wint ga je dit wel doen. Hmm…ik weet het niet. Verstandelijk denk ik echt wel dat dit zo is….. maar met werk… andere dingen die je graag wil doen….gaat mij dit niet lukken.
Op dag 4 had ik het heel zwaar…
Wat redde mij?
De cycloon die overkwam redde mij…
We hebben natuurlijk geen klok…ik wist niet hoe laat het was maar ik voelde wel dat het al 1 uur zou moeten zijn geweest. De Dhamma worker kwam niet met het belletje langs en dus bleef ik op bed liggen. Het waaide enorm en ik zat er ook aan te denken om mijn regencape uit de tas te halen. We hoeven maar een weg over te steken maar ik was bang dat ik doorweekt zou zijn. De wind was best heftig…en ik had de deur niet alleen op de klem gedaan die we normaal gebruikten maar ook de klem die aan de bovenzijde zat. Ik zag de deur soms bewegen en tot twee keer toe waaiden de luiken open van Olga. Ze snapte blijkbaar niet dat ze de klemmen erop moest doen. We hadden geen ramen maar alleen hor gaas tegen de muggen. Zij dus twee keer naar buiten om dat dicht te maken en binnen een 15-20 seconden doorweekt weer binnen komen 🙂
Rond een uur of 3 denk ik hoorden we ineens een flinke klap buiten, ik sprong van mijn bed en opende de deur. Het gebouw waar we inzaten was vierkant met een open binnenzijde en onze kamers grensden aan die binnenplaats. Daarop staat een boom…daar was een grote tak van afgeknapt en voor onze kamer terecht gekomen. Dit was de eerste keer dat we onze Noble Silence verbraken. Ik zei: The tree broke.. Olga zei: We got swimmingpool… hahaha, ze wees hierbij naar de binnenplaats die iets verlaagt was en vol met water stond!!
Een indrukwekkende 10 dagen stilte.. Vipassana
Noble Silence (10 dagen stilte)
Soms was het best moeilijk om echt niks te zeggen. Om niet iemand ergens op te wijzen… in de positieve zin. Of toen ik de vrouw voor mij zag rotzooien met haar shawl…ze wilde die gewoon goed om doen maar hij zat op haar rug gedraaid.. Ik zag het…Maar aanraken mag niet, zeggen ook niet….dus ik liet haar knooien… Best lastig. Mijn roommate die niet 1 dag de prullenbak geleegd heeft….nooit de douche vloer schoonmaakte of de kamer geveegd heeft…. Ik had daar wel even op willen wijzen.. We hebben de hele 10 dagen een gekko’tje op onze kamer gehad. Ik vraag me af of zij die ook zag?
Ik heb hem elke dag gezien, bij mijn voeteneind op het raam of gordijn.. Ook in de douche.. Elke keer probeerde ik hem te aaien 🙂 Ik sprak wel met mijn gecko….haha… what about Noble Silence?? Ook met dieren? Op dag 9 zag ik hem voor het laatst… Hij zat in de deuropening naar buiten, ik was buiten en zag hem ineens. Ik ben er bij gaan zitten en raakte zijn staart aan.. hij schrok en schoot maar een heel klein stukje weg.. Weer raakte ik hem weer aan… hij bleef zitten… Ik heb hem over zijn rug geaaid en hij bleef zitten. Twee vrouwen kwamen langs lopen en de een wilde hem met een veger en blik opvegen en weg gooien (Indiase) en de andere keek me met grote ogen aan.. (De Duitse uit Sarajevo).
De Noble Silence van de mede Vipassana vrouwen
De eerste dag maakte ik kennis met Soniya. Klein Indiaas vrouwtje, ik denk begin 20. Zij was echt ondeugend… Ze had haar mobiel nog op haar cel…die ging af en toen ik aangaf dat alles ingeleverd moest zijn pakte ze hem en zijn we dat samen gaan doen. Ook liet ze mij een pakje met koekjes zien die ze in een hoek van haar bed had verstopt… echt??
Dan begin je al zo?? Hahaa!!
De volgende ochtend naar de meditation hall kwam ik haar tegen. Ze groette mij door haar hand naar haar hoofd te brengen.. Ik ben toch wel politie… Maakt altijd indruk in Azie, en ze zei gewoon goodmorning?? Wat? Ik heb een glimlach gegeven en in vervolg haar maar niet meer aangekeken wat ook al niet de bedoeling is in eerste instantie!
Ze had een roommate waar ze het wel goed mee kon vinden en de noble silence was errug ver te zoeken bij hun. Maar ook de andere, oudere Indiase dames hadden er geen problemen mee om gewoon met elkaar te spreken. Daar zat ook een klein vrouwtje bij wat haar gezicht telkens helemaal oranje maakte.. Dat zie je hier wel meer… ziet er echt vreemd uit…maar is iets lichter van kleur en dus mooi… Zij zat achter in de hal en als ze wat wilde vragen aan de teacher dan zei ze dat gewoon heel hard door de hele hal!! Terwijl iedereen op de hurken voor de teacher ging zitten en zachtjes met haar ging praten zodat ze niemand stoorden…hahaha!! Ook als de dhamma worker de ruimte uit was en de teacher er ook niet was duurde het nog geen minuut of er werd wel gepraat of ook de ruimte verlaten. Dit mag….om je benen 5 minuten te strekken….maar veelal zag je ze soms een kwartier/20 minuten niet terug..
Het toppunt van dit alles vond ik wel dat ik ze, een stuk of 6-7 Indiase dames, met Soniya voorop, de dining hall in zag gaan na de laatste meditiatie sessie.. Dus zo rond 9 uur en de keuken ingingen om wat te eten???
Ook had ik Soniya ergens wat zien wegnemen, in haar kleine doekje stoppend en verbergen voor een ieder … ze ging bij haar roommate zitten en praten onder het eten gezellig een eind weg. Toen ik mijn eten op had en mijn bord enz ging wassen kwam haar roommate bij mij. You’re from Holland? ik knikte, And your at the police force? Ik antwoorde yes… en ze liep weg. Daardoor kreeg ik echt het idee dat ze met iets bezig waren wat niet klopte...Ik denk dat ik dit dag 6 was. Ik heb dit dus ook aan de Dhamma worker medegedeeld. Zij gaf aan dat ze alleen maar compassion konden hebben… Ze hadden hun al uit elkaar willen halen, verschillende kamers doen.. En een aantal keren gesproken over het praten… maar het werd niet beter. Slappe hap denk ik dan!! Op de site staat gewoon, en je hebt ook gewoon die belofte gedaan de eerste dag, als je je niet aan de regels houdt kan het zijn dat je weggestuurd wordt. Nou…niet dus.
Een indrukwekkende 10 dagen stilte.. Vipassana
De eerste dag maakte ik ook kennis met mijn buurvrouw Ravej. Aardige vrouw!! Op een avond toen we wilden gaan slapen hoorde ik iemand zingen. Nou ja…we zitten aan de rand van een wijk en twee ochtenden heb ik muziek gehoord vanaf een uur of 5 tot7 ofzo. Echt Hindoe muziek, erg druk dus. Dit had er wel iets van weg maar was puur en alleen een vrouwenstem. Even later hoor ik SSSST maar daardoor hield het gezang maar heel even door op. Het ging verder en nog een keer hoorde ik SSSST. Kort stil en ze ging weer verder. Ik ging naar buiten en op het geluid af…kom ik bij de kamer van Ravesj uit. Toen ik op de deur klopte deed zij open. Ik vroeg wie er zong? Zij vroeg.. wie deed SST, of ik dat ook gehoord had. Ik zeggen, ja wel gehoord maar ik was het niet. Maar wie zong er? Dat was zij gaf ze aan. Dus gevraagd of ze wilde stoppen. Dat deed ze gelukkig.
Ravej is de vrouw naast mij
ETEN EN SLAPEN – Dhamma Vipassana
DONATIE – Dhamma Vipassana
De 10 dagen stilte had ik volbracht!! VIPASSANA
En toen stapte ik de taxi weer in het gewone leven weer tegemoet. Het was zo’n vreemd gevoel om hier te zijn geweest en nu de drukte weer in te gaan.
Ik voelde me super!
Wat was ik blij en voelde me ook wel trots.. Ik had het volbracht. Door een diep en zwaar punt was ik gegaan… Maar ik was door gegaan en was op dag 10 aangekomen!!
Hier deed ik mijn cursus
Een centrum in het buitengebied van Chennai – India
Zou jij ook wel zo’n cursus Vipassana en 10 dagen stilte willen doen?
Of heb je die al eens gedaan?
Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen!
Als je andere ook wil inspireren deel deze post dan op de sociale media
Lessen die ik al eerder leerde…
En toen ik er een week weer was schreef ik wederom over mijn ervaringen…
Vipassana 2.0 – Dhamma Pajjota
Een indrukwekkende 10 dagen stilte.. Vipassana
Wees je ook eens bewust van de Kracht van Positief denken
Ook ging ik later 200 uur yoga les nemen om zo meer verdieping te krijgen in mijn yoga oefeningen. Lees over mijn ervaringen daar in de volgende blog.
3 weken in een Yoga Ashram – 200 RYT cursus in Pushkar, India
Gerelateerde berichten
Over de auteur
Jacomijn
Jacomijn is een fervent reizigster en politieagent uit Nederland die jou graag inspireert zinvol, veilig en gezond de wereld over te reizen.
