Soms geloof je je oren niet…

Ik mag mij gelukkig prijzen omdat ik kan doen wat ik graag wil. Op dit moment in mijn leven is dat veel en vaak op reis zijn. Ik leer zo veel van de wereld, van de verschillende culturen en van het heerlijke eten wat het te bieden heeft!!

Ook kom ik mensen tegen die mij soms ENORM verbazen. Zo ook deze keer toen ik op rondreis ging in Sri Lanka. Ik had via een Sri Lankees reisbureau een rondreis van 10 dagen geregeld vanuit India met voordat ik mijn 10 dagen stilte in ging.

Ik kreeg een eigen chauffeur mee en de auto van de eigenaar van het reisbureau!! Ik was hun eerste niet Aziatische klant en daar waren ze trots op!! Tijdens de reis heb ik een kopje koffie gedronken met de eigenaar en moesten we natuurlijk even op de foto!

Mijn chauffeur, Gamini, was een aardige man! Getrouwd, tenminste 1 dochter die in het leger zat. Hier was hij trots op, hij was gepensioneerd en had ook altijd in het leger gediend. Speciale eenheid ook nog, hij kon me hele verhalen vertellen over de strijd tegen de Tamils.. hoe hij hoog-geplaatste mensen moest begeleiden en beveiligen. Super interessant!!

 Soms geloof je je oren niet

Maar wat er gebeurde toen we op de tweede overnachting plaats aankwamen heeft me nog uren erna met de mond open van verbazing laten zitten.

 Soms geloof je je oren niet

Gamini, hoe ik hem mocht noemen, had een heel goed hotel geregeld. Het was nl voor militairen en heel luxe en het had een zwembad. Hij, als ex militair, hoefde niet zoveel te betalen.

Ik werd het beveiligde militaire terrein opgereden en kwam in een complex terecht waar families verbleven van de militairen. De kamer was groot en netjes! Gamini liet me de kamer zien en ik vond het een prima kamer om 2 nachten te verblijven.

Soms geloof je je oren niet
Het waren allemaal schutters op deze afdeling van de militaire macht. Een speciale eenheid ook nog!!

Net voordat Gamini weg ging hoorde ik hem zeggen dat hij zijn auto weg ging zetten….En dat hij dan terug kwam. Ik snapte die zin niet helemaal maar het kon natuurlijk best zo zijn dat hij ook een kamer in dit complex had. Net voordat de deur dicht ging zag ik een vreemde tas in mijn kamer staan. Ik herkende deze tas als de tas van Gamini. Huh?? Waarom staat die tas hier?

En zei Gamini nu net dat hij terug zou komen?

Echt…

Soms geloof je je oren niet!!

Er flitste van alles door mijn hoofd. Hoezo komt hij terug? Waarom staat zijn tas op deze kamer? Heb ik iets gemist in dit alles??

Net voordat de deur dicht viel riep ik Gamini terug. Ik vroeg hem wat de bedoeling was. Hij zou terugkomen naar deze kamer??

Ja antwoordde hij mij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Hij moest toch ook ergens slapen. Verbaasd en overdonderd keek ik nog een keer de kamer rond. Nee….Er stond niet nog een bed.. ik zag alleen een groot tweepersoonsbed staan.

Ik keek Gamini nog een keer vol onbegrip aan. Ik snapte echt niet wat hij nu serieus meende. Ik kon het niet geloven… Hij, een oudere man die zich officieel gids noemt, bij mij op de hotelkamer…..In mijn bed wilde slapen??

Hij begreep dat dit niet wat ging worden en gaf snel aan dat hij natuurlijk niet in bed bij mij kwam maar dat er een tweede matras geregeld zou worden en dat hij op de grond ging liggen.

Soms geloof je je oren niet

Ik moest alsnog een keer alles de revue laten passeren in mij hoofd. Hij heeft serieus bedacht om bij mij op de hotelkamer te gaan slapen? Eigenlijk bij mij in bed maar toen dat niet wat leek te worden dan maar een matras op de grond?

Nee…Dit ging hem niet worden. Ik heb hem netjes….Maar in duidelijk en niet mis te verstane taal uitgelegd dat dit niet ging gebeuren. Ik zou mij er niet bij op mijn gemak voelen en dus wilde ik dit niet.

Nu was het de beurt aan Gamini om mij vol onbegrip aan te kijken.

Nog steeds ging er vanalles door mijn hoofd. Ik blijf uiteraard netjes maar hield voet bijna stuk.. hier zou geen naald tussen te krijgen zijn. Hij bleef niet op mijn hotelkamer​ slapen en daar was het mee klaar.

Gamini scheen het te snappen. Hij pakte zijn tas van het daarvoor bestemde rek in de hotelkamer en ging weg. Hij zou nog eten voor me bestellen en dat op mijn kamer laten bezorgen. Ik zat nl op een afgesloten militair terrein. Even een rondje lopen zat er niet in maar een restaurant bezoeken ging ook niet meer.

 

Soms geloof je je oren niet

Gami ging weg en ik stond nog een tijdje achter de gesloten hotelkamer deur met mijn mond open.

Die verbazing heeft echt nog wel een uur geduurd. Van verbazing naar beledigd voelen naar lachen omdat zo absurd was!!

Dit is echt wel een van de meest absurde dingen die ik heb meegemaakt met alle gidsen die ik tot nu toe heb gehad op mijn reizen!!

Hebben jullie ooit zoiets meegemaakt?

Ik heb hierna nog 8 dagen met hem rondgereisd en het heeft even geduurd voor ik weer helemaal relaxed tegen hem kon doen 😉

Verder was de reis in Sri Lanka geweldig en kan ik dat iedereen aanbevelen!

 —

Wil je meer lezen over mijn reizen?

Wat dacht je van Yoga en ondertussen de Camino lopen

Of een bezoek aan de Aziatische kapper?

Of over die keer dat ik in Chennai was en de Prime Minister Jayalalithaa overleed

Of kijk onder het kopje

Azië

Voor meer Azië avonturen!!

Tags:
17 reacties

Voeg een reactie toe

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *